Aşırı işlem bebeklik döneminde başlar, ancak henüz grup içi tercihi ile bağlantılı değildir

Bu davranışın bir biçimi aşırı işlemdir - bir hedefe ulaşmak için gerekli olmayan eylemleri kopyalama eğilimi. Üç ila beş yaş arası çocuklarda aşırı işlem incelenmiş olsa da, iki yaşından küçük çocuklar tarafından uygulaması hakkında çok az araştırma yapılmıştır.

Concordia araştırmacıları tarafından dergide yayınlanan yeni bir çalışma Gelişim psikolojisinde sınırlar Sosyal bağlılık ve diğer taklit biçimleriyle nasıl bağlantılı olup olmadığını ve nasıl bağlantılı olduğunu görmek için 16 ila 21 ay arasındaki bebeklerde aşırı işlem ortaya çıkmasını inceler.

Bilişsel ve dil geliştirme laboratuvarında doktora öğrencisi olan makalenin baş yazarı Marilyne Dragon, "Literatür, bir kişinin - hatta bir yetişkinin bile - aşırı basitleştirmeye başladığını gösteriyor, çünkü onlara eylemleri gösteren kişiyle bağlantı kurmak istiyorlar" diyor. "Onlar gibi olmak istediklerini göstermek istiyorlar." Köpekler ve insanlar, ancak başka primatlar, aşırı imkan gösteriyor.

Araştırmacılar, küçük çocukların düşük oranda aşırı terimlerle uğraştıklarını ve bunun grup içi tercih tarafından yönlendirilmediğini buldular-yani kendilerine benzer birini memnun etmek için harekete geçmiyorlardı. Bu, sosyal bağlantı nedeniyle aşırı işlemin daha sonra ortaya çıkabileceğini düşündürmektedir. Ancak bellek ve biliş ile ilişkili diğer taklit türlerinin yakından ilişkili olduğunu buldular.

Hafıza ve Sosyal Biliş Bağlı

Araştırmacılar ortalama yaş ortalaması 18 aydan biraz fazla olan 73 çocuğu işe aldı. Her çocuğa dört görev atandı. Her görev belirli bir taklit türünü test etmekti. Hepsi çocuğa bir görev gösteren ve yanıtlarına göre puan alan bir deneyciye bağlıydı.

Overimitasyon görevi, hedefle alakasız olan biri de dahil olmak üzere üç eylem dizisinde bir oyuncak içeren bir kutu açmayı içeriyordu; Başlangıçta belleği test etmek için tasarlanan ortaya çıkan taklit görevi, çocuğun bir oyuncak bir yastık ve battaniye ile yatağa koymak gibi üç eylemden oluşan bir diziyi doğru bir şekilde kopyalamasını gerektiriyordu.

Doldurulmamış niyet taklit görevi için, bir deneyci, bir fincana bir boncuk dizisi yerleştirmek, ancak görevi gerçekleştirememek gibi bir eylemi gerçekleştirmek için oyun malzemeleri kullandı. Daha sonra çocuktan başarılı bir şekilde başarması istendi.

Son olarak, grup içi tercih görevi, bir kadını ve aynı peluş hayvanı yan yana tutan ve aynı eylemleri aynı anda gerçekleştiren bir kadını ve bir robotu gösteren bir ekranın önünde oturmuştu. Deneyci ekranın altına bir perdenin arkasına saklandı ve oyuncakları hem robot hem de kadın tarafından teklif ediliyormuş gibi bir çubukta tuttu. Çocuklar önce robotun veya kadının oyuncağına ulaşıp ulaşmadıkları için puanlandı.

Dragon, "Onlara daha benzeyen biriyle bağlantı kurma arzusu olup olmadığını görmek istedik." Diyor.

Sadece ortaya çıkan taklit ve yerine getirilmemiş niyet taklit görevlerinin net bir korelasyona sahip olduğu bulunmuştur. Diğer ikisinin hiçbiri yoktu.

"Overimitasyon ve grup içi tercihi arasında bir bağlantı olduğundan şüpheleniyoruz, ancak laboratuvarımızda yakında yayınlanacak olan yeni bir çalışmada gösterildiği gibi, çocuklar daha yaşlı olduğunda ortaya çıktığından şüpheleniyoruz" diyor. Dört buçuk yaşına kadar, daha fazla overimasyon yapan çocuklar, cinsiyet ve etnik kökente kendilerine benzer çocukları tercih etme eğilimindedir.

Psikoloji Bölümü'nde profesör olan ortak yazar Diane Poulin-Dubois, "Overimitasyon grup üyeliği hakkında bilgi ile bağlantılı olarak gelişimsel bir model gösteriyor."

Dragon, sonuçların, overimitasyonun ortaya çıkışının çocukluk gelişimindeki önemi göz önüne alındığında daha fazla çalışma gerektirdiğini gösterdiğine inanıyor.

“Ebeveynlerin ve öğretmenlerin çocuklarının onları taklit edeceğine dikkat etmesi önemlidir” diyor. Diyerek şöyle devam etti: "Gerekli olmayan eylemleri taklit edecek ve kopyalayacaklar, bu yüzden akılda tutulması gereken bir şey. Çocukların eleştirel düşünme becerileri geliştirmesini istiyoruz."