Camille Pissarro’nun Bilinmeyen Kökenlerini Keşfedin: Karayip Denizi’ndeki St Thomas Adası
Camille Pissarro, en ünlülerden biri izlenimci Ressamlar, 1830'da St. Thomas Adası'nda doğdu. Egzotik ada resimlerinin çoğuna ilham verdi. Pissarro'nun ailesi orada bir kuru mal işine sahipti.
Pisarro's Ebeveynler Frederick ve Rachel Manzano de Pissarro idi. Babası Portekiz-Yahudi kökenli bir Fransız vatandaşı, annesi aslen Batı Hint Adaları'ndaki St. Thomas adasından (sonra Danimarka mülkiyeti) Fransız Yahudi bir aileden geliyordu. Fransa'dan bir tüccar olan babası adaya geldi ve ölen amcasının donanım mağazasını devraldı. Daha sonra amcasının dul eşiyle evlendi, bu da St. Thomas'taki küçük Yahudi topluluğunda tartışmaya neden oldu. Bunun nedeni, daha önce Frederick'in amcasıyla evli olmasıydı ve Yahudi gümrüklerine göre, bir adamın teyzesiyle evlenmesi yasaktır. Sonuç olarak, Frederick'in dört çocuğu sadece siyah öğrenciler için ilkokula gitmeye zorlandı. Onun iradesiyle, mülkünün Sinagog ve St. Thomas'taki Protestan Kilisesi arasında eşit olarak bölünmesi gerektiğini şart koştu.
12 yaşındayken Camille, babası tarafından Fransa'daki bir yatılı okula, özellikle Paris yakınlarındaki Passy'de bulunan Savary Akademisi'ne gönderildi. Genç bir öğrenci olarak geçirdiği süre boyunca, ünlü Fransız sanat ustaları için derin bir hayranlık geliştirdi. Akademi'deki eğitmeni Mösyö Savary, ona çizim ve boyama konusunda sağlam bir temel sağladı. Buna ek olarak, Mösyö Savary onu St. Thomas'a döndükten sonra doğal çevreden çizimi keşfetmeye teşvik etti. Bu tavsiyenin ardından Camille, 17 yaşına geldiğinde doğadan çizim yapmaya başladı.
21 yaşında, Pissarro'nun resim tutkusu, o sırada St. Thomas'ta ikamet eden Danimarkalı sanatçı Fritz Melbye tarafından ateşlendi. Melbye sadece Pissarro'nun öğretmeni değil, aynı zamanda yakın arkadaşı oldu. Melbye'den esinlenen Pissarro, resmi mesleği olarak tamamen kucaklamak için önemli bir karar verdi. Venezuela'ya bir yolculuğa çıkarak ailesini ve işini geride bırakmayı tercih etti.
Melbye'nin yanı sıra Pissarro, sonraki iki yılı Karakas ve La Guaira'nın sanatsal dünyasına daldı. Bu dönemde, sanat eserlerinde manzaralar, köy sahneleri ve çok sayıda eskiz de dahil olmak üzere çok çeşitli konuları özenle yakaladı. Pissarro'nun zanaatına olan bağlılığı, sanatsal çabalarıyla birden fazla eskiz defterini özenle doldurduğu için belirgindi. 1855'te Pissarro Paris'e döndü ve Fritz Melbye'nin kardeşi Anton Melbye'ye asistan olarak çalışmaya başladı.
Pissarro, özellikle Fransız modernist resminin mirası içinde 19. ve 20. yüzyıl gerçekçiliği ve soyutlama arasında hayati bir köprü yarattı. Estetik tekniğin evrimine yapılan kişisel yatırımı, 20. yüzyıl avangardında önemli gelişmelere katkıda bulundu.