Dünyanın ilk uzaktan kumanda aydınlatma sistemini gözden geçiriyoruz: Falcam Move LightGo

Zihin, garip ve yalnız garip bir yerdir - tüm akıl tutkularımız ve tüm duygu hesaplamalarımızla, gerçekliği ne olduğunu haline getirdiğimiz tek yer; Gerçeğin kazanıldığı veya kaybolduğu tek yer, güzelliğin bir şey ifade ettiği, matematik, Tanrı ve annenizin gözlerinin renginin bulunduğu yer. Böyle bir yalnızlık ve böyle bir tuhaflıktan bir zihin diğerine dokunabilir, başkalarının bir takımyıldızına dokunabilir, zamanının ruhuna ve geleceğin ruhuna dokunabilir - bu yalnızlığı katlanılabilir ve hayatı daha canlı hale getiren büyük mucizedir.

“Ne olursa olsun, dünyada ne olursa olsun, heyecanın toplamını içeren canlı an, hayata ve geçmişin ve geleceğin tüm enerjisine dokunduğumuz bu andır” Muriel Rukeyser Einstein'ın Amerika'nın şimdiye kadar ürettiği en büyük zihin olarak gördüğü unutulmuş bilim adamının hayatına ve mirasına demirlenen yaratıcı ruh hakkındaki kitap uzunluğu nesir şiirine başlar. Willard Gibbs: Bütün parçalarından daha basit Modern dünyayı şekillendiren yalnız unutulmuş bir dahinin biyografisi olarak gizlenmiş bir bilim, demokrasi ve hayal gücüdür: “adını bilmeyen, tarihe dokunan ve sanata dokunan boyutu aşmak için bir bilim hayaleti”; “Yalnızlığındaki zorunluluğu, çarpan ruhun yaratıcı yalnızlığını” takip ederek maddenin gizemlerini çözen bir zihin.

Rukeyser yirmi bir yaşındaydı Uçuş teorisi - İlk şiir koleksiyonu, gençlerinden zar zor aldığı uçuş derslerine dayanarak prestijli Yale Younger Şair ödülünü kazandı. Eleştirmenler ondan ne yapacağını bilmiyordu. Bazıları “Kehanetin Whitman mantosunu ele geçiren genç kadının kendinden emin güvence” tarafından rahatsız edildi. Diğerleri, örneğini “insanları anladıklarında biraz daha cesur hareket ettiren” türü olarak görülmemiş sanatını gördüler. Bir yıl önce, Scottsboro davası hakkında rapor verirken Alabama'da tutuklanmıştı; Bir yıl sonra, Barselona'daki Halk Olimpiyatı'ndaki Berlin'deki Nazi Olimpiyatlarına meydan okuyan alternatifi kapsamak için İç Savaş'ın arifesinde İspanya'ya gelecekti. Vücudunu, belirsiz bir radikal şairi ölümüne mahkum eden Güney Koreli bir diktatörlük yoluna yerleştirmeye devam edecekti. Sloganı olurdu: “Deneyim nefes al, nefes al.” Onu yeniden canlandırmak için dünyayı söken “aksiyom kırıcı” vizyonerleri savunmayı ve kutlamayı asla bırakmaz. Olasılık şairi olacaktı.

Bir Yonkers muhasebecisinin ve somut bir satıcısının kızı olan Rukeyser, gençliğinden beri şiir yazıyordu; Dünyayı bütün görmeye çalışıyordu. Yale Ödülü, ona Amerika'nın bir sonraki büyük şairi olma beklentisi tacını verdi. Ve yapardı. Adrienne Rich onu “zamanının ötesinde” bir dahi olarak görecekti ve Anne Sexton ona “Muriel, herkesin annesi” diyecekti. Ama önce yedi yılı, hikayesi bilim, Amerika'nın hikayesi, varlık maddesinde denge arayışımızla birlikte olan bu garip ve yalnız aksiyom kırıcının dünyasına dalmıştı.

Sessizlik ve tecritle çalışan Willard Gibbs, nazik güzel yüzü ve her şeyin bilinemez, devrim yaratılmış termodinamik - evreni ve her yankısını, bir motordaki, okyanusun gelgitlerinde, enerji metabolizminde, enerji metabolizminde, enerji metabolisinde olduğunu kabul etme isteksizliğiyle. Rukeyser, “O gölgeli bir ışık haline geliyor; bu ışıkla olasılık haritasını görüyoruz” diyor. “Verimli olarak kabul edilmeyen bir alan almış ve doğurganlık yasalarını öğretmişti; bu yalın, laconic bahçıvan hala bize hasat ve daha fazlası vaat ediyor.” Einstein onu en yüksek deha rütbesine yerleştirdi. Ludwig Boltzmann, istatistiksel mekaniğini Newton'un yerçekimi teorisinden bu yana bilimde en büyük başarı olarak övdü. Birçoğu onu Amerika'nın şimdiye kadar ürettiği en büyük bilim adamı olarak görüyor. Amerikan telefon ve telgraf şirketinin başkanı - Gibbs'in çalışması olmadan var olamayan bir endüstri, internet olmak için gelişen bir endüstri - Gibbs'in biliminin tam olarak iletmek çok zor olduğu için çok zor: “Bu kadar büyük bir üst çizginin temelini bilmeyen bir temel oluşturulmuştur.”

Vakıf geniş ve çeşitli idi. İcat ettiği istatistiksel mekanik, oyun teorisi, hava durumu tahminleri, sinir ağlarının incelenmesi ve hayat sigortasının hesaplanması kadar farklı alanları desteklemeye geldi. Vektör analizi, hiç hayal edemeyeceği buluş mucizelerinde uygulanan hareket geometrisini şekillendirdi: sinema, uzay uçuşu, kendi kendine giden arabalar. Denge çalışmaları insan kanının eski gizemine ışık tuttu. Heat üzerindeki çalışmaları, termodinamiğin en akıl almaz ve samimi sonucunu - entropi, bizi düzensizliğe ve çözünmeye geri döndürülemezlik vektörü boyunca sürükleyen entropi (entropi) hakkında yeni bir anlayış geliştirdi: bir daha asla bir bahçe olmayacak salata, ilk gri saçlar mezarı artırdı; Max Planck'ın Boltzmann ile olan tutkulu tartışmalarında, kuantum fiziğinin şafağını yakan enerji kuanta kavramını ortaya çıkarmasına neden olan Gibbs'in entropik termodinamiğiydi. Faz kuralı - Gibbs'in büyük zaferi - bir sistemin termodinamik özelliklerini, bir durumdan diğerine katı, sıvı ve gaz boyunca değiştikçe, “atomların toplanması” için bir sistem olarak aydınlattı. Kauçuk eldivenleri ve roketleri mümkün kıldı. Otomobillerin, hava yolculuğunun ve radyonun doğumunu başlatan alaşım sistemlerinin yeni bir kullanımına yol açtı; Tarım kimyagerlerinin biyosferin can damarı olan toprağı daha iyi anlamalarına yardımcı oldu; Rukeyser'in babasının işini, çimentoyu mümkün kıldı. Edison, faz kuralının bilgisinden büyük ölçüde kâr etti - onsuz akkor ampul olamazdı. Öncü kutup kaşığı Robert Falcon Scott ve ekibi, cehaletle dondurdu - yağ kutularını, değerli bir ısı ve yakıt kaynağını, buzlu bir cairn'in üstünde bıraktılar, son derece düşük sıcaklıklarda, teneke alaşımın fazı değiştirdiğini ve toza dönüştüğünü bilmiyorlardı. Bugün, faz kuralı, daha önce hiç hayal edilmediği alaşımların özelliklerini hesaplamamıza ve daha sonra bunları yapmamıza izin veren yeni hesaplama malzemesi bilim alanının temelini oluşturuyor-alan problarımızın yaşamın köken, doğası ve olasılığı hakkında ipuçlarını toplamasına izin verebilecek yüksek entropi alaşımları.

“İşte temiz bir süpürme yapan bir prensip vardı,” diye yazıyor Rukeyser, “sadece biliminden değil, aynı zamanda bir düşünce tarzından da.” İşte bir zihin “kontrollü ve akan, yanıp sönen bir nehrin kaynağı”, kendisini henüz hazır olmayan bir dünyaya iletme yüküyle ağır - kız kardeşi ile yaşayan ve hiç evli olan, bahçede yürüyen ve kırmızı kanyonları New Haven etrafında tırmanan bu ayrılmış ve yoğun yaratıcı adam, gece geçiren, kırmızı kanyonları, gece geçiren gece geçiren gece geçiren gece geçiren gece geçiren gece geçirdi. Harikalar Diyarında Alice Şiir yazan ve her şeyden önce “bütünün parçalarından daha basit” olduğuna inanan komşunun çocukları ile. Derslerinden birinin ziyaretçisi, Gibbs tahtada çemberler çizerken, sadece dört öğrencinin yüzlerinde meleklere benzediği ”ile sadece dört öğrencinin yüzlerinde dolaştığını hatırladı.

Muriel Rukeyser, gizli denklemleri sayesinde “on dokuzuncu yüzyılın güçlerine karşı protesto etmek için yaşayan herhangi bir erkek veya kadını hareket ettiren büyük düzen rüyası” ifadesini gördü; “herhangi bir mucitten, herhangi bir şairden, herhangi bir bilimsel işçiden, Amerika'da yaratıcı ve örgütlenme ruhunun hayatına saf hayal gücünden daha yakın yaşayan bir yaratıcı gördü”; Zamanı ile onunki arasındaki akrabalığı gördüm, zaman ve bizimki arasındaki akrabalık gördüğümüz gibi: “insanlar, herhangi bir savaş zamanında olduğu gibi, zihinlerini insanlarla ilişkilerine açma gibi görünüyordu” ve “eski ilişkilerle bu ani büyülendiklerinde, yeni fikirler aradıkları”; “Korku gibi önemli ve dallanma değişikliklerine yol açan çalışmalar gördü: sadece anımıza değil, geleceğe de savaş ve barışa ulaşan bir sonuç çeşmesi” - bilimde yapılan çalışmalar, ancak toplum için, yaratıcılık için, insan ruhunun hayatı için bir çerçeve döşedi.

Yirmili yaşları boyunca, II.Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle, bu ayrıntılı fikir kafesinde çalıştı, bilimi ve sanatı arasındaki paralelliklerin görmediğini asla kaybetmedi: “Deylümten sonra seyreltme yoluyla izleyicisine ulaşması gereken büyük bir şair, düzyazı yazıları ve daha az şiirsel olarak, detaylandırılanlar, daha az icra ettiklerini gösteren büyük bir şair konumundaydı. Daha sonra okuması gereken kitabı yazdığını söylerdi. Kalbinde, bilimde, sanatta, siyasette, işbirlikçi yaratılışta kültür dediğimiz bir hayal gücünün organizasyon ilkesi arayışı var:

Kabul ve reddetmesinin, geçmişinin ve ortaya çıkışının benzetmesi, insan özgürlüğünün bir benzetmesi ve hayal gücünün yaptığı hediyelere karşı özgür bir tutum haline gelir. Özgür bir insan tarafından hiçbir gruba ait, hiçbir lider, ordu yok; Bu hem özgürlük hem de gerçek için bir testidir. Gibbs'in hayal gücünden ortaya çıkan merkezlerin en kalabalıklarından ortaya çıkabilecek bu güç kullanılacaktır. Özgür insanların kendi atalarını seçme özgürlüğüne sahip oldukları büyük geleneğin akışına aittir. Gibbs, tarihte anımızın bir atası ve çağdaşıdır. Taştığı cezaların çoğunu taşıyoruz; Çarpıntıların çoğu, bugün, zamanımızda ve savaşımızda yaşadığımız şeydir; Ama ruhunun cömertliğinde hediyelerini yaptı. Sırasında tarihe girerler; Onlar eğiliminin bir görüntüsüdür.

Hala Rukeyser'den bir yüzyıl sonra ve Gibbs'den iki yüzyıl sonra, yeni savaşlar ve hayal gücünün yeni sıçramalarımızda hala yaşıyoruz. Kefaretimiz, eğer sahip olacaksa, hala aynı tanınırlıkta yatıyor:

Gerçeğin görüşü önemli vizyon; Amerika'nın şansının veya dünyanın herhangi bir yerinde insanların sunulan hediyeleri kullanma şansının görülmesi. Savaş hayal gücü ile yapılır ve takip eden barış aynı şekilde yapılır. Tarihin eğilimleri, hayal gücünün kabulü veya reddedilmesi ile yönlendirilir. Ekonomik baskılar ve insanların iradesi, direnişe ya da bilinçli yaşamın tam canlılığında üretime uyandırdı - savaşa yanmaya veya yaratıcı inanca ve yaşam düzenine yönelik bu eğilimleri yaparlar.

Ortaya çıkan bir soy var, miras ve görevliler olduğumuz bir vahiy ve sorumluluk soyu var. Gibbs'i Melville'e ve Whitman'a benzeterek - yaratıcılar, diğer zihinler için büyük katalitik güçler olmaya devam eden yaratıcı güçlerinin zirvesinde belirsiz ve ihmal edildi - Rukeyser şöyle yazıyor:

Ataları dünya tamamlanmış gibi arıyoruz. Sürekli olarak yırtılıyor. Her seviyedeki savaşlar ve baskılama onu yırtıyor. Dünyanın hayatı, yaşayan insanlarında, bu yaşamı ve evi olan dinamik dengeyi ifade edenlerde. Bu ifade yapıldıktan sonra sorumluluk onu almaktır.

James Baldwin, “Zamanının bizimkinden daha kolay olduğu söyleniyor,” diye yazdı James Baldwin Shakespeare üzerine tam denemesi“Ama şüpheliyim - eğer kişi içinde yaşıyorsa hiçbir zaman kolay olamaz.” Muriel Rukeyser asla şimdiki zamanın tarihsel öz-acılarına avlanmadı. Yirminci yüzyılın ikinci gezegen genel savaşının zirvesinde yazan, hala ondokuzuncu olanı “diğer yüz yıldan daha çaresiz ve çelişkili” olarak gördü-Gibbs'in büyük atılımının ateşli bir şekilde aydınlattığı yıllar-“kötü donanımlı ve kavrayış, romantik ve israf, devletin ayrıntılarıyla, bir daha önce bulunabilir ve daha önce, icra edebilecek, bir daha önce görmezden gelebilir, bu da icra edebilir ve daha önce, icra edebilecekti, daha önce olabilebilirdi, bir daha önce, onaylandı. " Yine de, çağın kalbinde istediği ve atıklarından daha derin gördü ve olasılık ufkundan daha uzakta:

Buna rağmen, bu yıllarda, ülke, sınır geçtikçe sınır parlaklığı olan tazeliği ve umudu kaldırdı. Bu çizgi, Amerika'nın dengesi değiştikçe batıya doğru dolaşmıştı - gerçekten de bir görüntü olarak, ülke Gibbs'in karışık sıvılarından biri olarak görülebilir, sınır, tek molekül bariyeri, haritayı bir süreksizlik yüzeyi olarak çizmiştir. Umut her zaman oradaydı: kanunsuz bir umut, çünkü Gibbs olarak çalışmadıkça kimse bu sistemin geleceğini tahmin edemedi, açıkçası kısmi bilgi ile, büyük ve kısmi amaçlara doğru çalışmıyordu.

Kitap boyunca Rukeyser, en iyi ayrıntıyı feda etmeden dikkat ve bağlantı diyaframını genişletmeye devam eder, vektör analizi ve membran dengesi ve amonyum nitratın kristal fazları hakkında olduğu gibi aynı zihin gücüyle yazar. Gibbs'in çalıştığı düşünce manzarasını boyamak için John Quincy Adams ve William James'i ve bir zamanlar ev isimleri olan ve şimdi çoğu zihnimizde bir boşluk çeken bilim adamları, yazarlar ve politikacıların bir takımyıldızını çağırır - yaşamlarımızın ne kadar sınırlı olduğu, kültürümüzün, kolektif seçici hafızası ile ne kadar sınırlı bir hatırlatma, ve kolektif seçici hafızası ile ne kadar sınırlı bir hatırlatma. Rukeyser, bu perspektif kaybına karşı çıkıyor, Amistad köle ayaklanması ile Newton ve Whitman arasında, II. Dünya Savaşı'nın arkasındaki siyasi güçler arasında Amerika'nın ilk gözlemevi arasında sürekli bir vahiy dizisi çiziyor. Tekrar tekrar, atom seviyesine ve dünya seviyesine kadar yakınlaşıyor - insan dünyası, tarih anlatılarında, olası gelecek vizyonlarında suçlanan ve fraktal kaos ve çelişki. Adrienne Rich onu “büyük entegratörlerden biri olarak övecekti, modernliğin parçalanmış dünyasını geri döndürülemez bir şekilde kırılmış değil, toplumsal ve duygusal onarıma ihtiyaç duyuyordu”. Gibbs'in hayatı boyunca genç Rukeyser, onurlu vizyonunu, insanları, fikirleri, disiplinlerini, farklılıklarını entegre etme ve bağlama ihtiyacı konusunda ömür boyu ısrar etti. Daha sonra, şiiri “enerji alışverişi”, “ilişkiler sistemi” olarak görmeye gelirdi - Willard Gibbs'in biliminin merkezindeki kavramlar, kitabı kendi yaşamlarımızla yükseltmek için bizi bir büyü ve çağırma gibi nüfuz eden gelişen bir demokrasi vizyonunun merkezinde: kendi hayatlarımızla yükseltmeye çağıracaktı:

En yüksek seviye, Gibbs'in durduğu düşüncemizin seviyesi, geçmişe yeniden onaylama ve önseziyle geleceğe bakar. Böyle bir önsöz karanlık bakış değil, geleceği için geldiğinde şairin hızı ile konuşan görüntülerin yaratılmasıdır. . . Yeniden onaylamalar insan şansının yanında. Ve Gibbs'in, ölümlü bir adam olarak gelişiminin öngörmediği yeniden düzenlemedeki bir dünyada muazzam kısmını oynamasına izin veren bu kombinasyon.

Hikayesinden ortaya çıkan şey, bir ülkenin portresi, bir yüzyıl, insan çabalarının her alemini gelecekteki her alanını renklendirecek bir yaratıcılık kozmosudur - farklı hayal gücü arasında yapay bölünmeye, genellikle antagonistik. Rukeyser'in tutkulu ve titizlikle araştırılmış nesirlerine sarılmış olan Gibbs'in hayatı, olasılıkın yaşayan bir şiiri haline gelir.

Tüm incelik el sanatları, tüm çabalar, tüm yalnızlık ve ölüm, akılsız ve yanan, nimet dökülmesi, bu sessizliklerin arkasındaki tutku - tüm buluş bir ucuna döner: anın döllenmesi, böylece daha fazla yaşam olabilir.

Marjinal baskılar hakkında

Sayfalarda ve kitapların kenarlarında bir kişi oldum. Neredeyse yirmi yıl Okumamla yazılı olarak hesaba katmak, kalıcı güzellik ve maddenin baskılardan yok olduğunu görmek devam eden ağıt kaynağı oldu - çünkü yürüttükleri fikirler en kolay ve en pazarlanabilir değil, çünkü literatürü bir metaya indiren ve okuyucuları bağlayan bir kültürün ortasında ahlaki bir paradoks Bizden daha yaygın düşünmemizi ve daha derin hissetmemizi istiyorlar.

Her zaman şikayet etmenin en cesur yolunun yaratmak olduğuna inanan, Birleştirilmiş güçler McNally Jackson'daki arkadaşlarımla - New York'un en sevilen bağımsız kitabevi ve ortak olduğum bağımsız yayıncı Kuşların Almanac'ı - Başlatmak için Marjinal baskılar: Kültürün silinmelerine karşı direnç ve tarih adı verilen kolektif seçici bellek için sevgi dolu bir düzeltici.

Her yıl, Marjinal baskıları, bilim ve felsefeden şiir ve çocuk kitaplarına kadar anlam arayışımızda bir meşale ışığı sunan üç baskısı olmayan hazineleri canlandırıyor. Her birini iç dünyamı nasıl şekillendirdiğine ve dünyamızın neden buna ihtiyacı olduğunu yansıtıyorum. Bazıları Margaret Wise Brown, Henry Miller ve Diane Ackerman gibi sevgili yazarlar tarafından unutulmuş kitaplar. Bazıları Kathleen Lonsdale (İngiliz Bilimler Derneği'ne başkanlık eden ve bir nükleer Holokost'a başkanlık eden ilk kadın olan ve Soğuk Savaş'ın modern dünyaya girmesini sağlayan ilk kadın olan ilk kadın olan Kathleen Lonsdale (öncü X-ışını kristalografı ve barış aktivisti gibi zamansız rezonans kitaplarıdır (modern dünyayı etkileyen, iconoklist tarihçiyi getiren ve Iconoclation tarihçisi, iconoclation tarihçisi getiren ve Iconicline tarihçisi, Virginia Woolf ve Mary Beard gibi çeşitli) ve Hockley Clarke (on yılı bir kara kuşlar ailesi ile arkadaş olmak için harcayan bir zamanlar genç asker).

Bu bizim açılış üçlüsü:

McNally Jackson'da Margaret Harring'e, şiiri “Amistad” şiiri beni bu bütün inzirme başlattığım Oblivion'dan tasarruf etmeye kararlı olduğum çarpıcı Muriel Rukeyser kitabına götüren Elizabeth Alexander'a kapaklarımızı ve şükranlarımızı süsleyen derin bir yay.