İsrail / Filistin: İsrail’in Gazze İstilası’ndan Önce Kontrol Haritası (27 Ekim 2023)

David John Moore Cornwell (daha iyi kalem adı John Le Carré tarafından bilinir) 2020'de vefat ettiğinde, ailesine bir dilek mektubu bıraktı. İçinde, neslinin en ünlü yazarı olmasını sağlamasını istedi - ve eğer çok fazla rahatsız değilse, Forevermore Creation'da en ünlü yazar.

Hayatını eşit derecede heybetli zorluklara yükselten bir yetenekten heybetli bir talep gibi görünüyor. Le Carré'nin ebeveynleri uzaktı ve babası düzensiz. Yine de Oxford'dan mezun oldu ve her ikisi için de çalışmaya devam etti. MI5 ve MI6İngiltere'nin güvenlik ve gizli istihbarat hizmetleri. Bir romancı olarak, tür yazarların pulpy ordularını dışarıda tutmak için dikilen eski edebiyatları kırdı ve kamu entelektüel olarak, küresel sonuç konularında üst düzey politika tartışmaları yaptı.

Bu deneyimi ve politik bilgiyi, eleştirmen Timothy Garton Ash'in bir zamanlar olarak tanımladığı casusluk romanlarına getirdi. Etrafta temalı “İnsan ilişkilerinin sonsuz aldatıcı labirenti.” Bu temalar ve çok insan karakterleri, okuyucuların ve romancıların tanınmasını ve saygısını kazandı, Ian McEwanGraham Greene ve Philip Roth.

Dediğim gibi, heybetli. Ailesi, Le Carré'nin gizli bir çifte yaşam olmasa da, insanların müthiş bir casus ustası hakkında bilgi verdikleri hikayelere düzgün bir şekilde uymayan bir tarafı tanıdı.

Le Carré'nin oğlu Nicholas Cornwell, kendi kalem adı Nick Harkay tarafından daha iyi bilinen bir romancı olan Nicholas Cornwell, “Eğlenceli, gerçekten eğlenceliydi” dedi. “İnsanlar onun ciddi olmasını istiyor, ama bazen sadece oynaktı. Aynı anda çok nazik ve onun için çok kaba olan bir dünyada mutlu olmanın bir yolunu arayan bir adamdı.”

Ve bu dilek mektubu? “Şaka yapıyor. Bunun saçma bir istek olduğunu biliyor ve bununla mezarın ötesinden gülüyor.” Yine de Harkaway, “ima hala orada, değil mi? Şaka yapıyorum, ama şaka yapmıyorum. Beni gururlandır.” Diye ekliyor.

Ailesinin yardımıyla Harkaway tam da bunu yapmaya başladı. Son romanı, Karla'nın SeçimiLe Carré'nin en kalıcı kreasyonlarına geri döner, istihbarat ajansı sirk ve casus George Smiley olarak adlandırılır. 1963'te belirlenen hikaye, kayıp bir Macar émigré ve potansiyel KGB varlığı bulmak için Soğuk Savaş karşı istihbaratına emekli bir gülen geri dönüyor. İşler açıkça planlamak için mükemmel bir şekilde gitmiyor, bu da uygun çünkü Harkaway için planlandığı gibi gitmediler.

Çoğu oğlunun aksine, sirklere katılmamak için evden kaçmak zorunda kaldı. Hayatının ve kariyerinin bu noktasında, kendi sesini gölgede bırakan bu miras olmadan babasının edebi mirasını sürdürmeye nasıl dönebilirdi?

Sirk benim değil, benim gülüşüm değil

Mecazi olarak konuşursak, yani. Harkaway ile konuşurken, babasına kalıcı bir sevgi ve saygı duyduğu açıktır. İlişkilerinin komplikasyonları vardı - baba ve oğul ne yapmadı? - Ama aynı zamanda kahkaha, karşılıklı sevgi ve kitaplarda, haberlerde ve yaşam boyunca dolaşıp buldukları fikirleri veya garip gerçekleri paylaşma sevgisinden biriydi.

Bununla birlikte, üniversitede siyaset okuduktan ve mezun olduktan sonra Harkaway, “biraz çimlere dokunması” ve dünyaya çıkması gerektiğine karar verdi. Film endüstrisinde prodüksiyon koşucusu olarak bir iş çıkardı. Fotokopiler yaptı, kahve koşularına gitti, erken girdi ve geç kilitlendi, bu tür şeyler.

Harkay senaryo yazma ile flört etti ama yakında arayıştan vazgeçti. İşleri güvence altına almak için yeterince iyi hikayeler yazabileceğini buldu, ancak senaryoları üreten yardımcı becerilerden yoksundu - demografik bilgileri bilmek, gelen eğilimleri tanımak ve asansör sahası gibi şeyler.

Harkaway, “Kuzey Londra'daki bir çatı katında yaşayan yetersiz istihdam edilmiş bir senaryo yazarı olmak istemedim” dedi. “Dünyada tam anlamıyla iğrenç bir klişe yok.”

“Rastgele Beceri Torbası” nı kullanırken yaratıcı sürüşünü tatmin edecek bir işe ihtiyacı vardı. Bu yönü göz önünde bulundurarak, yazma kitaplarını denemeye karar verdi. Eğer bu işe yaramadıysa, bir avukat ya da benzeri olmak için yeniden eğitileceğine karar verdi.

İşe yaradı. İlk romanı, Gone World2008 yılında yayınlandı. Kıyamet sonrası masal, insanlığın hayatta kalması için hayati önem taşıyan bir boru hattını kurtarmak için bir isimsiz bir kahramanı takip ediyor. Belki de en iyisi bir kısım olarak özetlenir Yol savaşçısıbir parça Otostopçu Kılavuzuve bir kısım 1970'lerin birkaç çizgisine sahip kuantum varoluşsal korku (biraz tekme için).

Gone World iyi incelemeler aldı ve aday gösterildi Lokus ve 2009'da BSFA Ödülleri. Ve Harkaway buna devam etti. Diğer romanları arasında Angelmaker (2013), Kaplan kimse (2014), Güneş saati mili (2017) ve Titanyum Noir (2023) - Her biri, fikirlerin, türlerin, bilimsel kavramların, güncel olayların ve pop kültürünün bitlerini bir araya getiren.

Harkaway sürecini "Synthesiz Farklı parçalardan gelen büyük resim ”ve hikayelerinin tesislerini tanımlamaya çalışırken gösteriyor. Kitap arkası bulanıklıkları bile okumak için bir zevk-sanki pazarlama ekibinden bir mozaikte ateş rüyası yakalaması istendi.

Bu mozaik tipik olarak Harkaway'in hissettiği bir fikir veya eğilime odaklanır. Örneğin, dünyada Titanyum Noirinsanları tekrar genç yapan ancak onları% 20 daha büyük hale getirmenin yan etkisine sahip bir ilaç var. Aynı zamanda pahalıdır, yani zenginler, iki yüzyıllarını cömert partilerle kutlayan 12 metrelik devler haline gelmiştir. Fiziksel boyut, kendi dünyamızı etkileyen sosyal dimorfizm ve “ekonomik yerçekimleri” için bir metafor haline gelir. Birlik Bıçak koşucusu-Style dedektif hikayesi ve bazıları Nöromancer Vibes ve bir harkay romanınız var.

“Ben bir saks da ben,” diye itiraf ediyor Harkay. "Bundan biraz alıyorum ve biraz Yuvam bir futbol stadyumunun büyüklüğünde. ”

Bu süre zarfında Harkaway, Le Carré'nin ortak kariyerleri hakkında “çok kol uzunluğu” olduğunu hatırlıyor. Destekleyiciydi ve ikisi zaman zaman Harkaway'in kitaplarından birinde bir fikri tartışacaktı, ancak her zaman sadece kitaba daldığını iddia etti ve asla uygun bir okuma vermedi. Aslında, Harkaway babasının kitaplarından herhangi birini gerçekten okuduğundan asla emin değildi.

Babasının ölümünden sonra Harkay bu yanlış yönlendirmeyi kardeşi Simon ile paylaştı. Simon babalarının benzer iddialarda bulunduğunu hatırladı; Bununla birlikte, Le Carré'nin hangi karakterlere ne olduğu konusunda her zaman inanılmaz derecede iyi bilgilendirildiğini fark etti-belirli sayfa numaralarına kadar.

Soğuk Savaş'a giren oğul

Bu dilek mektubuna dönen Harkay, modern yayıncılıkta edebi bir mirası canlı tutmanın iki yolu olduğunu söyledi. Birincisi, insanların dikkatini yeni projelerle korumaktır: yeni kitaplar, yeni filmler ve benzeri. İkincisi, kitaplarınızı ulusal müfredat üzerine almaktır, böylece herkes onları okumak zorunda kalır.

“Herkes tüm hayatları boyunca senden nefret edecek,” diye gülüyor Harkway, “ama adın asla unutulmayacak.”

Böylece Harkay, babasının dünyasında umut verici yeni romanlar yazabileceğini düşündüğü yazarların bir listesini derlemek için biraz zaman aldı.

“Uzun bir listem vardı,” diye hatırlıyor Harkway. "İyi bir listeydi."

Bir sonraki aile toplantısında, “parşömeni açmadan” ve “seni duy, duyun” anının tadını çıkarmadan önce Simon, “Sanırım sen olmalısın” diye etkisiz hale getirdi.

Harkaway çeşitli nedenlerle aynı fikirde değildi. Profesyonel hayatını zaten babasının eserleri arasında “net sular çizerek” geçirmişti. Farklı türler. Farklı stiller. Farklı tonlar, titreşimler ve konular. Ayrıca eşsiz yaşam deneyimleri vardı - kahve koşusu yaptı; İnsanları sorgulamadı veya telefon hatlarına dokunmadı. Ve yine, ne kadar göz korkutucu olduğunu gösterdi.

Harkaway, “Bu, kişisel düzeyde garip olan baba evreni” diyor. “Aynı zamanda 20. yüzyıl literatürünün ikonik anlatılarından biri. Herkes yanlış gitmesini bekleyecek.”

Ancak, “Aniden, asla yapmamanızın nedenleri olmanız için neden olmanızın nedenleri haline gelmediğin nedenler. Eğer yaratıcı bir şekilde risk almıyorsanız, neden hala bu işi yapıyorsun? Babanın evrenini yapmaktan korkuyorsunuz? Oraya gir!”

Harkaway, bir sonraki kitabı Circus Serisinde yazmak için yola çıktı. İlk endişesi, hikaye için doğru sesi bulup bulamayacağıydı, yoksa bu nedenle doğru ses neydi? Sesi mi yoksa babası mı? Babası, konuşulan sesi mi yoksa yazılı sesi mi olurdu? Yazılırsa, önceki eserlerinin kısa, keskin nesirleri mi yoksa daha sonraki kitaplarının daha karmaşık düşünceleri mi?

“Ventriloquism yapamam,” diye itiraf ediyor Harkay. "Bu beni delirecek."

Endişelenmesi gerekmiyor. Görünen o ki, Harkaway, babasının sabahın erken saatlerinde annesine yazdığını okuduğunu dinleyen bir çocukken Smiley'nin dünyası için bir his geliştirmişti. Bu kahvaltı masası ozmozu, bir romancı olarak yılların deneyimiyle birleştiğinde, aynı anda kendi ve Alec Guinness, Gary Oldman ve Michael Jayston'ın karakterine verilenler kadar bir ses bulmasına yardımcı oldu.

Asıl zorluk, kendini ilan eden Magpie yaklaşımını uyarlarken geldi. "Yolun her yerinde dolanamazsın ”Diyor Harkaway.“ Odaklanmalısın. ”

“Gizemler arkeolojiktir. Sen ortaya çıkar ve bir araya geliyorsunuz. Başladığınızda ne bulacağınızı bilmeniz gerekir. Resmi görmelisiniz ve sonra kırarsınız ve yazarken parçaları bir araya getirirsiniz.”

Ufukta yükselen değişiklikleri düşünmek yerine Karla'nın SeçimiHarkay dönemden bir günahı incelemek için bakışlarını Soğuk Savaş'a geri attı. Bu günah, Soğuk Savaş'ın derin düşmanlığı ve merhamet ve umut duygumuzu nasıl aşındırdığıydı. Mesele, gezinin avantajıyla suçlamak değil, tarihte bu anı bir soru sormak için kullanmaktı: Bu kadar yerleşik bir çatışmada insanlığı nerede buluyorsunuz?

Smiley, bu soruyu keşfetmek için mükemmel bir kahramanı sundu. İnsan doğasının keskin bir gözlemcisi, kendi kör noktalarıyla olsa da, Smiley nihayetinde birisi işe koyarsa ve demokratik ideallerin vaatlerine kadar yaşarsa dünyanın daha iyi olabileceğine inanan bir idealisttir. Harkaway, parçaları almak ve tekrar bir araya getirmek için elinden geleni yapmak için isteyerek kırık bir dünyaya giren bir karakter.

Harkaway'in keşfetmek istediği babasının karakterinin ve dünyasının kalitesi:

"Yetmişli yıllarda, gerçek hissettim. Tanınmış, insanca gerçek hissettiler. Bir fikrin hayal kırıklığına uğratma dönemiydi. Herkes kadar kötü şeyler yapıyorduk. Bunları yapma hakkımız var mıydı? Şimdiye kadar çok benzer, idealist, pragmatik bir konuşma oldu ve insanlar bu şeyleri uzlaştırmak zorunda kaldı. ”

Sakin olun ve Le Carré

Harkaway'in korkularından biri önsezdi: insanlar gerçekten onu boğmaya hazır görünüyordu. Bazı incelemeler endişelerle açıldı. Karla'nın Seçimi sadece bir "kaba geçmiş"Veya içi boş çağrı almak için Birlikte marka. Belki de bu, sonsuza dek franchise ve sonsuz devam filmleri çağımızda beklenmelidir, ancak bazıları geziyi hayal kırıklığına uğratırken, birçoğu romanı memnuniyetle karşıladı ve sevgi dolu bir hiletanıdık bir dönüş sokaklarve Mükemmel Giriş diziye.

"Asla yazmayı hayal etmezdim Karla'nın Seçimi. Sana bunu yapmayacağımı, kesinlikle olmayacağımı söylerdim ”diyor,“ Bundan sonra ne olacağı hakkında hiçbir fikrim yok. Yarın hakkında tahminlerde bulundum ve bu konuda benim için büyük bir özgürlük var. ”

Bu özgürlük Harkaway'i bir süre meşgul edecek. Babasının romanına dayanan yeni bir oyun Soğuktan gelen casus Kasım ayında West End'de açılacak ve başka bir George Smiley Roman eserlerde. Harkaway de bilim kurgu ile bitirilmiyor. Son kitabı, Uyuyan Plajıaynı evrende gerçekleşen Titanyum Noirbu yılın başlarında piyasaya sürüldü.

İlginç bir şekilde, kariyerinin bu yeni yolculuğunda Harkaway'e başlayan kitabın iki adanmışlığı var. Birincisi, açıkçası, romancı John Le Carré. İkincisi David John Moor Cornwell: Baba, kocası, Almanist, korkunç aşçı, ping-pong oyuncusu ve çok daha fazlası. Ve birincisi çok ciddi konular hakkında çok ciddi kitaplar yazarken, ikincisi her zaman eğlenceli olduklarından emin oldu - oğlunun şimdi paylaşılan dünyalarında devam ettiği bir gelenek.

“Casusluk sihirdir,” diyor Harkaway. “Casuslar köşeleri görebilir ve bir kalabalığa kaybolabilir. Başka kimsenin duyamayacağını ve kimsenin göremeyeceğini göremeyen şeyleri duyabilirler. Sessiz iletişim kurabilirler. Sihir veya teknik olarak düşünün. Önemli değil.”

“Mesele şu ki, hikayeye girip 'Bu konuda iyi olurdum. Koşullar haklıysa, eğer aradıysam, eğer ben olsaydım, o odaya girebilir, bu kasaya açabilir ve sırrıyla çıkabilirdim. Ve kimse olduğumu bilmiyordu.' Her şey zorlu, heyecan verici bir şekilde imkansız hissetmeli. ”