Piyasadaki çok sayıda mikroskop ile birçok özel sorun ortaya çıkabilir ve ilk çağrı bağlantı noktanız her zaman kullanıcı kılavuzu olmalıdır. Bu, enstrümanınızın belirli nüanslarını vurgulamalıdır: kısıtlama düğmeleri, aydınlatma seçenekleri ve çalışma mesafesi ayarlayıcıları, ancak birkaç tane. Kılavuzu okumayı ihmal etmek en büyük hatası olabilir, bu yüzden oradan başlayın.
Bununla birlikte, hayal kırıklığına ve memnuniyetsizliğe yol açabilecek bir dizi genel hata vardır. Bunlar arasında yanlış tip mikroskop seçimi, yüksek büyütmenin her zaman en iyi seçenek olduğuna inanmak, slaytlarınıza veya lenslerinize zarar vermek, slaytınızın yanlış katmanına odaklanmak ve kendinize kötü duruş veya teknikten ağrılar ve ağrılar vermektir.
Neyse ki, bu sorunlar kolayca çözülebilir veya önlenir, böylece etrafınızdaki harika ama küçük dünyayı incelemekten keyif alabilirsiniz.
Yanlış mikroskop türünü seçmek
Yeni mikroskobunuzu ilk kez kullanırken en büyük hayal kırıklığı, yanlış türü satın aldığınız için amaca uygun olmadığını fark etmektir. Bir mikroskopun ne kadar iyi olduğu önemli değil, eğer istediğiniz işi yapamazsa, çok üzücü olacaktır.
İşte farklı mikroskoplar için ana kullanımların bir dökümü.
Bileşik ışık mikroskobu - Mikrobiyoloji için hücrelere ve mikroorganizmalara bakmak
Diseksiyon mikroskobu - Stereo, örnekleri üç boyutta gözlemlemek için
Portatif mikroskop - Pillerle güçlendirilir, yerde kullanılmak üzere
Üst ışıklı mikroskop - Katı nesneleri gözlemlemek için
Dijital mikroskop - hareketsiz ve video görüntülerini yakalamak için
Trinoküler mikroskop - Öğretmek, kamera kullanmak veya ekranda yansıtmak için
Yüksek büyütmenin en iyisi olduğunu varsayarsak
Birçok acemi mikroskop kullanıcısı, mümkün olduğunca fazla ayrıntı görmek istedikleri için en yüksek büyütmeye ulaşmak için acele ediyor. Bu anlaşılabilir olsa da, büyütme ne kadar yüksek olursa, görüş alanı o kadar küçük olur. Görüş alanı ne kadar küçük olursa, ilgilenilen yapıları bulmak için slaytta o kadar fazla gezinmeniz gerekir.
Örneğinize genel bir bakış elde etmek için en düşük büyütmenin kullanılmasını öneririz. Örneğin, 40x büyütmede bileşik bir ışık mikroskobu ile, bir grup hücrenin bir doku parçası ile nasıl birlikte oturduğunu görebileceksiniz. Daha yüksek bir büyütmeye geçmeden önce, daha ayrıntılı olarak görmek istediğiniz parçayı merkezileştirmek gerekecektir. Daha sonra burnu çevirdiğinizde, görüş alanındaki merkezi nokta merkezde kalacaktır.
Kabuklar, böcekler, kayalar ve madeni paralar gibi tüm nesneler düşük bir büyütme gerektirir, böylece nesnenin daha fazlası görüntülenebilir. Diseksiyon mikroskopları bu nedenle daha düşük büyütme eğilimindedir. Düşük büyütme, canlı organizmaları görüntülemek için de daha iyidir, çünkü daha dar bir görüş alanı olduğunda daha hızlı görünebilirler.
Lens veya slayt hasarı
Örneğinizi odaklama süreci, pürüzlü ve ince odaklama düğmelerinin dönmesi ile mümkün olan aşamanın dikey (yukarı ve aşağı) hareketine bağlıdır. Bu ayar sırasında, izleyicinin ne zaman optimum optik keskinlik olduğunu belirlemek için mercek merceğinden bakması önemlidir.
Daha yüksek büyütmelerde, objektif lens varilleri daha uzundur, böylece çalışma mesafesi küçülür. Bu nedenle, aşama yukarı doğru hareket ettirilirse, ön lens elemanının slaytla temas etme olasılığı daha yüksektir. Bu, kırılgan lensin veya kaymanın kırılmasına veya ön lensin leke ile kirlenmesine neden olabilir. Bu nedenle, yandan bakarken sahnenin tamamen yükseltilmesi tavsiye edilir. Daha sonra, mercekten bakarken, aşama objektif mercekten aşağı doğru hareket ederek çarpışma hasarını önleyebilir.
Yanlış şeye odaklanmak
Bir başka cesaret kırıcı an, yeni başlayan bir mikroskop kullanıcısının Whoops of Love'a yanıt verirken, sadece bir hava balonu veya tüy parçası tarafından heyecanlandıklarını keşfetmek için olabilir.
Odaklanma işlemi sırasında, numune ve objektif lens arasındaki gerekli mesafeyi elde etmek için aşama yukarı ve aşağı hareket ettirilir, böylece görüntü keskin ve netleşir. Buna çalışma mesafesi denir.
Hazırlanan bir slayt çoklu katmanlardan oluşur: lamelin üstü, lamelin alt kısmı, numune ve cam slaydın üstü ve alt kısmı. Bu nedenle, aşama manevra yaparsa, çalışma mesafesi lamelin üst kısmını veya slaytın altını karşılayacaksa, bu yüzeylerdeki herhangi bir şey istenen örnekten ziyade odakta olacaktır; Örneğin çatlaklar, çizikler, kir.
Benzer şekilde, ıslak bir montaj hazırlarken, kabarcıklar montaj ortamında sıkışabilir. Bu kabarcıklar, güçlü bir taslakla açıkça algılanabilir ve genellikle yeni başlayanlar tarafından hücrelerle karıştırılır.
Göz Suşu ve Kötü Duruş
Son olarak, mikroskopide yeni insanların yaşayabileceği bir dizi fiziksel rahatsızlık vardır. Bunlar arasında baş ağrısı, boyun ağrısı, göz gerilmesi ve hareket hastalığı bulunur - çoğunluğu duruş ayarlanarak ve düzenli molalar alarak çözülebilir.
Vücudunuz yeni bir aktivite başlattığında, kas sistemindeki yeni pozisyonlara, hareketlere ve suşlara alışması gerekir. Makineyi manipüle etmek için mercek üzerinde bükülme ve kollarınızı dışarıda tutmak, boyun ve omuz kaslarının yorulmasına neden olabilir. 30 derecelik ergonomik mercek açısı olan bir mikroskop deneyin veya omuzlarınızı düzenli olarak yuvarlayın ve dirseklerinizi vücudunuza yakın tutun.
Sürekli süre boyunca bakmak ve konsantre olmak baş ağrısına ve göz zorluğuna yol açabilir. Ayrıca, binoküler bir mikroskobunuz varsa, gözlerini kısmak için her iki gözü de açık tutun. Son olarak, gezinme, vücudunuz hala olmasına rağmen, görüşünüzdeki hareketi kaydırırken, seyahat hastalığına benzer şekilde sizi hafif bir mide bulantısı ile bırakabilir. Bu etkileri en aza indirmek için, her 20 dakikada bir mesafeye bakmak için bir mola verdiğinizden emin olun.