Şiir Kayıp ve Bulundu
Bence uygun bir şair olabilirim
Kendimi her zaman işime dalmış bulduğum yerde özlem duyduğum eyaletlere ulaşmış gibi görünüyor. Ben kronik bir çok düşüncüyüm, her zaman başka bir şey yapmak için kalkıyorum ya da aklımı yapılması gereken bir düzine önemsiz ama naggy görevlerle kalabalık. Her nasılsa, geçen hafta bu deseni altüst ettim. Neden ve ortaya çıkacak sırlar hakkında hiçbir fikrim yok ama önemli bir şey fark ettim. Hatırlayabileceğiniz gibi, bir yayıncıya yerleştirmeye çalıştığım bir şiir broşürüm var. Yarışmalara girdim, doğrudan gönderdim, aklıma gelen her şeyi. Biraz başarılı oldu - uzun listelenmiş (bir kez), kısa listelenmiş (üç kez!) Ve hatta son derece övgüyle karşılandı, ancak asla tam olarak geçmedi.
Tüm iyi şairler gibi (!) Bu ne zaman bu ne zaman küçük bir somurtma, küçük bir ağlama var ve sonra nedenini anlamaya başlayın. Dürüst olursam, tüm bu anlama girişimi beni broşürden sıktı, kendi yazımdan sıkıldı ve tamamen hayal kırıklığına uğradı. Kendi işim üzerinde çalışmak yerine, kendimi ısmarlama düğün şiir işime attım (iyi gidiyor) kendimi metin yazarında iş bulmaya ve genel olarak ticari olmayan yazı ile ilgili bir şeyden kaçınmaya çalışan krakerleri yönlendirdim. Neredeyse her şeyin gitmesine ve yenilgiyi kabul etmeye karar verdim.
Yine de son bir denemeyi istedim ve bir aptal gibi, yazarlık hedeflerimin en üstünde olan iki fırsata manzaralarımı belirledim. Neredeyse hayal kırıklığını tatabilirim, ama öte yandan, denerdim, güvende kalmam ve zevk aldığım ve çok fazla bakım koyduğum şeyler yazmaya devam edersem daha iyi bir başarı şansım var ama iç ruhumu talep etmiyorum.
Şiirleri gözden geçirme ve yeniden tasarlama
Kalbimi tekrar sergilemeden önce, broşürü revize etmem ve yeniden hazırlamam gerekiyor. İlk versiyona geri dönmeye karar verdim. Bu kendi içinde bir meydan okumaydı çünkü dosyalama sistemim ya kederli ya da dahi benim için çok zeki. Çok ağladıktan sonra buldum ve okumaya başladım. Her revize edilmiş versiyonda dişleri, işin hamilesini götürdüğümü fark ettim. İnandığım bir şey yaratmak yerine hakimlere ve yayıncılara hitap edeceğini düşündüğüm bir broşür bir araya getirerek dikkatim dağılıyordum.
Bununla birlikte, bu erken versiyon iz bırakmamıştı. Seçtiğim şiirlerin daha fazla oomph vardı ama oomph yeterli değildi. Okudum ve kazandım, tekrar okudum ve yanlış hikayeyi anlatmaya çalıştığımı fark ettim. Çok fazla iplik takip etmeye çalıştım ve toparlanması imkansız ve imkansız bir pamuk düğümü ile sonuçlandım. Ayrıca babamı kederleyerek dikkatim dağılacağımı ve broşürü bu kederin ambalajını açmaya çalışacağımı fark ettim. Bu broşür olacak, ama bu hikayeyi oluşturmak için çok erken.
Şiirim hakkında beni olumlu hissettirecek ne oldu
Dürüst olmak gerekirse, bir ışık açılmış gibi hissediyorum. Son birkaç haftayı şiirleri (tekrar) gözden geçirerek geçirdim ve bu, hangi hikayeyi anlatmaya çalıştığımı anlamama yardımcı oldu. Ben de yeniden tasarlamamla bir fark fark ettim. Daha şık bir tarzda yazmak veya daha şiirsel bir dil olarak algıladığım şeyi kullanmak için kendimi işten çıkardığımda şiirin neye ihtiyacı olduğunu ve farkındayım. Son iki yılda işimin durgunlaşmış gibi hissetmesine rağmen, aldığım birkaç ders beni daha derin bir seviyede geliştirmiş gibi görünüyor. Ayrıca, düğün okumaları için yazdığım şiirin farklı bir şekilde de olsa yazmaya devam etmeme yardımcı olduğunu anlıyorum. Hala bir yazar gibi hissettim ve hala insanların yazdıklarım tarafından taşındığını bilmenin sevincine sahiptim.
Ayrıca, düzensiz sağlığın, olmak istediğim kadar üretken (ve bu nedenle başarılı) olma hayallerimi gözden geçirmem gerektiği anlamına gelmesi gerektiği gerçeğine de ulaşmak zorunda kaldım. Sebep üzerine bir milyon abone inşa etmeye çalışmaktan uzaklaştım ve hala ara sıra yazarken, bunun bir dikkat dağıtıcı olduğunu ve en sağlıksız bir şekilde sevilmesi gereken doyumsuz ihtiyacım olduğunu anlıyorum. Onay ve başarıyı kovalamak yerine şu anda yaptığım işe odaklanmaya başladım. Çalışırken ve hatta yemek yemeyi unuturken zamanını kaybediyorum (bunun hiç olmadığından emin değilim!). Bunun neden önemli olduğunu bilmiyorum ama içimdeki bir şeyin değiştiğine dair bir sinyal gibi geliyor .. Tek bildiğim, onları tam olarak uygun olmayan kıyafetlere güreşmeye çalışmak yerine kelimelerden tekrar kelimelerden dokuma yapmaktan zevk alıyorum.
Bir dahaki sefere kadar
Kathryn
xx