SJD8 #14: ‘Kim için?’ Dublin 8 ve Üstünde Sanat, Yaşam ve Politika: Sanatçı Kate O’Shea ile Bir Konuşma (Bölüm 2)

This is the fourteenth in a series of blogs on 'Spatial Justice in Dublin 8' (SJD8 #14), as a contribution to Maynooth University Social Justice Week 2022.

Bu, MA Mekansal Adalet, MA ve PG Diploma coğrafya öğrencilerinin Maynooth Üniversitesi'ndeki öğrencilerin Kate'e çalışmasını ve 2020-22'yi sorduğu 'sanatçı Kate O'Shea ile Bir Sohbet'in (Şekil 1) ikinci kısmıdır. Ortak 'Just City-Counter Anlatı 'İkamet. Kate, öğrenciler tarafından sorulan bir dizi soruyu yansıttı; Ayrıca bu konuşmanın bir parçası olarak öğrencilere yaratıcı yazma etkinliklerine rehberlik etti. Konuşmanın 'Bölüm 1'de (bkz. SJD8#13: 'Dublin 8'de Sanat ve Mekansal Adalet'), Kate kendini bir sanatçı olarak tanıttı ve ikametgahı için orijinal hedeflerini tartıştı'Ne kadar yeterli?'ve Covid-19 kısıtlamalarının nasıl çalışması gerektiğini nasıl değiştirdi. Ayrıca neden sosyal olarak kuşatılmış bir sanatçı, Studio 468'in akışkan alanı olduğunu açıkladı ve ikametinin bir parçası olarak 'Just City Collective'i tanıttı.

Konuşmanın 2. Bölümünde (aşağıda) Kate, bu temaları tartışmaya devam ediyor, ancak Dublin 8'de iyi kurulmuş bir aktivist topluluğu ile çalışmanın bir sonucu olarak öğrendiklerini de tanıtıyor. Sanatın metalaşmasını, çalışmalarındaki uluslararası etkileri, baskı yapımının siyasi olasılıklarını ve uygulamalarında farklı medya kullanımı, yerel/küresel formları da dahil olmak üzere, yerel/küresel biçimleri de dahil olmak üzere, açıklar. Nasıl uluslararası ağların ve platformların Durum Kitapları'Just City Collective' ve 'Dayanışma ağları' - İnsanların neoliberal kapitalizm hakkında düşünmelerine ve alternatifleri düşünmesine izin veren destekleyici alanlar yaratabilir.

Kate ile yapılan konuşma, 3 Aralık 2021'de Dublin 8'de Rialto'daki St Andrews Toplum Merkezi'nde Studio 468'de gerçekleşti. Mekansal adalet -den Maynooth coğrafyasıBakın: Till, SJD8 #1: Sürdürülebilir Topluluklar ve Halka Bağlı Üniversite: 'Dublin'de' Mekansal Adalete Giriş 8'Serisi ve Till, ed. SJD8 #13: 'Dublin 8'de Sanat ve Mekansal Adalet: Kate O'Shea ile Bir Konuşma (Bölüm 1)'.

- Karen E. tarafından tanıtımla düzenlenen transcipt

Sanatçı Kate O'Shea ile Bir Sohbet: Bölüm 2

Isabelle Fitzgerald: Sanatınızın Inchicore ve D8'den nasıl etkilendiğini düşünüyorsunuz? Fiziksel alan sizi veya insanların deneyimlerini veya her ikisini de etkiledi mi? Ayrıca, Kerry'de evde olmaya kıyasla buraya gelerek daha zor hissediyor musunuz? Yeni bir alanda ve yeni bir şehirde rahat hissettiniz mi? Tamamen farklı bir alana geçerek ve daha yoğun deneyimler olduğunu söylediğiniz kentsel bir yere gelerek daha yaratıcı olabileceğinizi düşünüyor musunuz?

KOS: Bu vahşi bir soru! Evet tüm bunlara! Burada çalışmak kesinlikle uygulamam açısından en dönüştürücü deneyim oldu. Birçok yönden etkili oldu. Başlangıçta gerçekten gergindim çünkü ilişkiler açısından sıfırdan başlıyordum. Ancak oldukça güçlü ilişkiler kurduğum ve ikamet eden mentorlarımdan biri ve 'Just City Collective'in bir parçası olan John Bissett'in desteği sayesinde, karşılıklı bir güven olduğunu fark ettiğimde gergin olma duygularım çok hızlı bir şekilde değişti. Bana güven vermek için harikaydı çünkü bu, sınıf savaşı hakkında tam bir eleştirel anlayışın olduğu ilk yerdi.

Toplumsal kalkınma çalışmaları içinde, Dublin 8'deki kapitalizmin ve devletin yapısal şiddetinin yüksek düzeyde eleştirisi vardır. Örneğin, John Bissett'in kitabı, Rejenerasyon: Kamu iyi mi yoksa özel kâr mı? (2008), bir sosyolog ve toplum geliştirme çalışanı olarak eğitimine ek olarak St Michael'ın Emlak Rejenerasyon Ekibi ile aktivizminden çıkmıştır. Buna karşılık, 10 yıl önce, bir topluluk işçisi olan Limerick'te bana işimi soran hatırlıyorum. Kapitalizme alternatiflerle ilgilendiğimi söylediğimde, bunun “bir şey” olmadığını söylediler, oysa burada bu ilgiyi verilen olarak görüyorlar.

Sanat ve yaşam ve siyaset, otuz yılı aşkın bir süredir Dublin 8'e tamamen gömülmüştür. Bu bir tartışma değil. Başka yerlerde, 'Aslında sanatın devrim için kullanılabileceğini düşünüyorum' dediğimde, yanıt şu olabilir: 'Evet, bu sevimli' ya da bir ek olarak görülüyor. Böyle bir yanıt insanları susturur. Bu o kadar çok oluyor ki yeni iletişim biçimlerine ihtiyacınız var.

Dublin 8'de, sanat ve alternatif iletişim biçimleri bir araya geldi çünkü insanlar devlet yetkilileriyle konuşmak da dahil olmak üzere siyasi değişim yapmanın diğer tüm yollarını denediler.

Burada olmak bana doğru yolda olduğumu hissetmeye güven verdi. John Bissett ve Rita Fagan gibi insanlar kahramanlar. Size saygı duymaya başladıklarında, kişisel ve işiniz açısından da iyi olduğunuzu hissediyorsunuz.

Kimsenin herhangi bir sorun olduğunu düşünmediği, her şeyin büyük olduğunu, o zaman zihniyetin: işinizi alın, bir sürü şey satın alın, başkası için endişelenmeyin. Eğer bu normsa - herkes böyle düşünüyorsa - o zaman alternatif aramak çok zor olabilir. Dayanışma ağlarına ihtiyacınız var.

Benim için de çığır açıyordu çünkü bu stüdyoyu aldım (Şekil 2). Bu fiziksel alana sahiptim ve Covid yüzünden tamamen farklı bir şekilde çalışmak zorunda kaldım. Büyük gıda etkinlikleri çalıştırarak ve yaptığım olağan şeyleri yaparak hemen başlayamadım. Benim için korkutucu bir stüdyoda kendi düşüncelerimle yalnız kalmalıydım! Zoom'da altı farklı topluluk grubuyla haftalık toplantılara gitmeyi içeren yeni çalışma ve ilişkiler kurma yolları buldum. Gerçek hayatta kişiliğimin arkadaşlar edinmeme yardımcı olan kısımlarına güvenemedim. Her şey çevrimiçi olduğunda ilk başta gerçekten sessizdim. Ama Covid sırasında ikamet etmemiş olsaydım insanlarla sahip olduğumdan daha güçlü bağlar yaptım. O kadar zor bir zamandı ki, 'Just City Collective' Reading Grubu gibi tanıştığım büyük insanlarla tanışırsanız, siz ve ömür boyu bağlar yarattılar çünkü çılgın bir zamanda birlikteydiniz.

KT: 'Just City Collective' Reading Group'ta, önemli konulardan çoğu 'normal' iş veya topluluk grubu alanlarında yapılması zor olacak şekilde konuştuk. Efsanelerle eserleri okumak ve tartışmak da harikaydı. Conor McCabe. (Öğrencilere: Okumadıysanız Babanın Günahları Mecbursun!)

KOS: Ayrıca, okuma grubu ile bazı hiyerarşileri de parçalayabildik. Senin gibi insanlar Gerry KearnsConor McCabe, John Bissett - Hepiniz kitap yazıyorsunuz. Bu şekilde çok şey bilmenizi gerçekten çok sevdim. Ancak grup, farklı şekillerde çok şey bilen, kendilerini politik ya da akıllı olarak görmeyen arkadaşlar içeriyordu, ama elbette öylelerdi. Okuma grubu, zekayı nasıl gördüğümüzü yıkmamıza izin verdi, bu benim için önemli bir şey.

Bazı öğrencilerin neden yaptıklarını yaptıklarını açıkladıklarında daha önce tartıştığımız bir şey, okul sisteminin istisnaları ve adaletsizlikleri ve eğitimin nasıl tersine çevrilmesi gerektiğiydi. Çünkü bir doktora var sizi bir başkasından daha akıllı veya daha iyi yapmaz. Örneğin kardeşim disleksikti, ama asla tanınmadı. Yine de o gerçek olmayan bir şair. Kimse bilmiyor ama gizlice bir sürü şiir yazar. Tanıdığım en zeki insanlardan biri. Ama her hafta okuma grubuna geldi ve daha fazla konuşmaya başladı, çünkü herkes gerçekten sağlamdı.

KT: Ayrıca kurgu dahil olmak üzere bir dizi eser de okuyoruz. Ursula K. Le Guin Ve Octavia E. Butler. İnsanlar radikal uygulamalarını paylaştılar, örneğin Krini Kafiris, başkalarıyla birlikteEkonomik krizler ve kemer sıkma bağlamında, uluslararası ve ulusal mali yolsuzluk karşısında alternatif kamusal alanlar olan radyo şovları oluşturdu.

KOS: Evet, disiplinlerin bir karışımıydı.

KT: Ve dünyanın farklı yerlerinden.

KOS: Hayatınızın farklı kısımları farklı nedenlerle dönüştürücü hale geliyor. Eğer üniversiteden ayrılmamış, aklımı kaybetmemiş olsaydım ve kafeyi başlatsaydım okuma grubu dönüştürücü olmazdı! Hepsi bir sonraki şeye yol açtı.

KT: Başka bir yazı etkinliği yapmalı mıyız?

Kos: Mekansal adalet hakkında yazalım. Bir buçuk dakika yapacağız. İle başlayın: 'Bana göre mekansal adalet…' bunun için sadece kelimeleri listeleyin, cümleleri değil. Dernek bile yapabilirsiniz.

Liz Brophy (LB): Çalışmanızı yurtdışında geliştirdiğinizi söylemiştiniz. Birlikte çalıştığınız yerler ve insanlar açısından, işinizi orada gerçekleştirmeniz için size ne ilham verdi?

KOS: Sorunuz, daha önce konuştuğumuz şeyle, bağlantı kurabileceğiniz insanları bulma açısından ve bunu yaparken, gerçekten yakınınızda olanı bulmadan önce bazen çok uzaklara nasıl bakmanız gerektiğiyle ilgilidir. Şu anda burada yaptığım şeyi yapma konusunda bana güven vermek için uluslararası deneyimlere gerçekten ihtiyacım vardı. Ama şimdi yerel ve uluslararası harmanlandı ve ben ikisi arasında gidiyorum.

Üniversitedeyken, Güzel Sanatlar derecesinin bir parçası olarak baskı yapımı okuyordum. Ancak sanat kolejleri o zaman o kadar depolitize olmuştu ki, pek çok kişi siyasi baskı yapımı yapmıyordu. Yine de baskı yapımı kendinden politiktir. Tarihi her zaman politiktir, sadece gazetelerin ve medyanın bilgiyi dolaştırma önemi nedeniyle değil, aynı zamanda posterlerin tarihine baktığınızda, her devrimin çok güzel sanatlarla basılı posterler olduğunu görebilirsiniz.

Bu yüzden New York'a baktım ve bulduğum ilk siyasi baskı üreticileri 'Sadece tohumlar'. O zamanlar, eyaletler, Kanada ve Meksika'dan otuz aktivist baskı yapımcısı grubuydu. Kitapların hayatınızın yönünü değiştirebileceği fikrinden ilham alıyorum. Bunu ilk olarak öğrendim Değişim İşaretleri: Sosyal Hareket Kültürleri 1960'lar Şimdiye KadarJosh MacPhee ve Dara Greenwald, Baskı Yapımı Tutor Des MacMahon tarafından bana verilen bir kitap, Limerick Sanat ve Tasarım Okulu'nda ilk yılımdayken. Kitap, 1970'lerden günümüze kadar sosyal hareket sanatının tarihi ile ilgilidir. Josh MacPheeşimdi bu posterlerde kiminle işbirliği yaptığım, 'Just Tohumlar' başlattı, aynı zamanda 'Parazit arşiviKültürel yapım ve sosyal hareketlerin bir arşivi. Bana çok somut, sokaklarda sanat ve siyaset için bir yer olduğunu düşündüren ilk kişilerdi.

Ben de üzerinde çalıştım La Zad Fransa'da, Bu da bir havaalanı için çiftçi topraklarının kaplanmasına direndi ve büyük bir uluslararası dayanışma ağı yüzünden çalıştı. Ben oradayken, 30.000 kişi vardı ve bu çok etkili oldu, çünkü çoğu zaman söyleneceğiniz şey, birlikte çalışan birçok insanla bu tür bir sosyal değişimi ölçeklendiremeyeceğinizdir. Ama orada 4000 dönümlük arazide 30.000 kişi vardı ve tamamen kendi kendini örgütlüydü ve işe yaradı! Ayrıca pratikte alternatifleri görmeniz gerekir ve bu çok ilham vericidir.

Bu deneyimler beni yayınlamaya itti Derminal Sözler (2018). Ustalarım için okuma yoluyla, uluslararası olarak ölümcül şeyler söyleyen daha fazla insan keşfetmeye başladım. Daha sonra onlardan kitaba katkıda bulunmalarını istedim ve bu şeylerin uluslararası tarafını patlattı.

Yayınlamaya ve kitap oluşturmaya başladığımda, yerel ve uluslararası olanı bir araya getirme platformları oluşturabildim. 'Just City Collective', ilginç bir iş yaptığını düşündüğüm dünyanın dört bir yanındaki insanları bir araya getirmekten geldi. 'Dayanışma ağları'Çalışmaya değer olduğumuzu değiştirmek için iki yönlü bir şey oldu. Dublin 8'deki topluluk gelişimi ve topluluk direniş çalışmasının o kadar yoğun olduğu için, bunu yapan insanların yaptıkları işin ne kadar önemli olduğuna değer vermek için zaman bulamadığını buldum. Uluslararası bir platforma çok yerel şeyler koyarak, çalışmalarının ne kadar önemli olduğunu gösterdi. Burada mücadele eden bir topluluk ile yerli Avustralya'da mücadele eden bir topluluk arasında bir konuşma yapmaya başladığınızda, büyük farklılıkları görmeye başlarsınız, aynı zamanda pazarın küresel elinin veya neoliberal gündemin hepsinin olumsuz koşullarını nasıl yarattığı. Dayanar, bu deneyimden gelen bir güç. Ayrıca insanları bir platformun bir araya getirmeleri, insanlara sınıf olduklarını ve diğer insanların da sınıf olduklarını görmeleri için güç verir.

Bir bakıma şunu sormalıyız: 'Kim için?' Başlamak sizin için, yaptığınız şeyi yapma gücünü elde etmek ve kendinizi kapitalizmin şiddetinden kurtarmak. Bu soruyu sormak, dayanışmayı anlamaya yol açar. Sanırım uluslararası ağlar aracılığıyla yaptığım şeyi yapmak için dayanışma ve gücümü buldum ve şimdi uluslararası ağlar için alanlar yaratıyorum çünkü bu konuşmalar önemli.

KT: Bu özeldir - rekabet yerine yerel bilgi paylaşımına sahip olabileceğiniz, destekleyici ve şefkatli alanlar yaratmak. 'Dayanışma Ağları' sallandı - besleniyordu, heyecan, sevgi ve sevinç yarattı! İnanılmazdı. (Şekil 3)

Séamus Murry: Farklı medya kullandığınızda hangi seçimleri yaparsınız ve bu seçimler erişimi ve erişimi nasıl etkiler? Basılı dergi ve gazete türleri kolayca bir mesaj yayabilir. Basılı posterler, daha büyük ölçeğe girmeye başladıklarında anlaşılması daha zor olabilir. Kısa videolar çevrimiçi olmak için mükemmeldir. Bir poster kullanarak, önümdeki bir poster gibi, uzay tabanlı çalışmalara karşı kısa bir videoya karşı nasıl temsil ediyorsunuz? Medyanın kendisi kime erişebileceğine dair soruları gündeme getiriyor - kimin için? Bir proje için hangi ortamı kullandığınızı seçmeye çalışırken tüm bu farklı soruları nasıl dengelersiniz?

KOS: Bu mükemmel bir soru ve iki yıllık yolculuğun önemli bir parçası oldu. Bence hatırlanması gereken eğlenceli şey, iki yıl içinde tamamen farklı bir şey olduğunu düşüneceğim. Bunu seviyorum!

Daha militan bir baskı üreticisiyken dijital reddettim! Ama açıkçası bu doğru değildi çünkü her zaman sosyal medyada organize oldum. Bu yüzden, insanları yere götürmek için sosyal medyayı kullanma dengesine sahiptim ve sonra iki formun birlikte çalışmasıyla bir şey oluyor.

Açıkçası Covid Pandemi sırasında her şey dijital olmak zorunda kaldı. İşim nasıl iletişim kuracağımı anlama mücadelelerimden geldi. Bir şeyler dijital olarak yaptıktan sonra insanlara fiziksel olarak bir şeyler vermek istedim. Basılı veya bir plaka uzun poster kağıdı ruloları alırdım ve bunları insanların evlerine gönderirdim. Bu, yerel düzeyde inşa ettiğiniz bire bir ilişkiler açısından gerçekten iyi çalışıyor.

Uluslararası düzeyde, örneğinDayanışma ağları`` Birçok insanın izlediği ve daha fazlasının izleyebileceği bir etkinlik yaratıyorsunuz çünkü şimdi Vimeo'da mevcut. İş, binlerce veya milyonların ya da gelecekte her şeyin izleyebileceği bir video parçası haline geliyor. Bu farklı bir erişim ve erişilebilirlik ölçeğidir. Ama birlikte çalışıyorlar. Ağlar, bire bir ilişkiler üzerine inşa edilmiştir, örneğin Enya Moore Sydney'de ya da tabak, basılı ve poster dünyasında insanları söyleyin. O zaman bu ilişkiler bağlanabilir ve 'Dayanışma Ağları' gibi başkalarına ulaşabilir, Durum Kitapları'Halk Mutfağı', 'Just City Collective'. Ve paylaşılacak bir video olarak bu ağları çevrimiçi olarak yayınlarken ve yayarken yeni bağlantılar var. Tüm bunlar birbirine bağlıdır ve başkalarıyla dayanışma içinde çalışmayı destekler.

Birlikte çalıştığım insanlar aracılığıyla yeni medya keşfederdim ve sonra öğrenirdim. Geçen yıl, radyo ve podcast ve kısa videoların gücü hakkında daha fazla bilgi edindim. Bu medyayı her zaman isterdim ama şimdi sadece güçlerini anlıyorum.

Ekran baskılı posterlerle, mantıklı olmadığında diehard olabilirsiniz. İşte dünyanın dört bir yanından Josh MacPhee ile üzerinde çalıştığım baskı arşivinin bir parçası. Dünyanın dört bir yanında gönderileceklerse, bu posterlerin kumaş üzerine basılması mantıklı olmayacak. Ancak pedagojik bir öğretim alanı yaratmak için, bazı insanlar kumaş posterlere sahip olmak isteyebilir. Kumaş üzerine basılmış daha derinlik var, bu da öğrenmek için daha iyi. Dünyaya gönderilmek istediğimiz bir poster bittiğinde, bir kitaba gidebilir ya da gerçekten ucuz ve yazdırılması hızlı olan Riso baskıları olacaktır.

Buna karşılık, bu baskı bir gravürdür: el yapılır, çelik, kazınmış. Yani, kitlelere ulaşmak için işe yaramayacak. Ama eğer birine onlara saygı duyduğumu bildirmek istersem, onlara aşındırma verebilirim. El yapımı bir aşındırma aldıkları için şaşıracaklar ve mutlu olacaklar - baskının değerini biliyorlar ve onları yüksek saygı duyduğum anlamına geldiğini biliyorlar.

Her ortam bazı olasılıkları dikte eder, ancak her zaman değişir. Bu yüzden birçok alternatif iletişim biçimi için bir yer olduğunu düşünüyorum.

Örneğin, gençlerle çalışırken, onlarla neleri tıklayacağını bilmiyorsunuz. Birkaç hafta önce Artane'deki bir okulda bir grup erkekle çalışıyordum ve yapabileceğim her şeyi getirdim ve onları, baskıları ve tüm plakaları koydum. Bu 16 yaşındaki çocuklar şöyle dedi: 'Bu plakalar şimdiye kadar gördüğüm en havalı şeyler!' Evelyn BroderickAtölyeyi benimle kim yapıyordu, sordu: 'Çocuklar, sence sanat olduğunu mu düşünüyorsun?' Ve dediler ki, 'Evet, parlak!'

İnsanlar daha sonra kendilerini işte görebilirler. Photoshop'ta oynadığım çizimleri ve el yazısı oldu. Geri döndüm ve onları gösterdim ve kendilerini geri yansıttıklarını görebiliyorlardı. Bu gerçekten büyük bir öğrenme eğrisiydi.

Bu baskı aslında sanatçı ile çalışan öğrencilerle bir 'manifesto' atölyesinden Fiona WhelanNCAD Studio+Dublin 8 ikametgahını koordine eden, desteklenen Yaratmak. Bu yazdıkları manifesto. Bir işbirlikçi Danny Brennan Bir videoBaskının canlandığı ve sesleriyle karıştığı yer. Video çalışması baskı çalışmasını, kelimeleri ve seslerinin sesiyle karıştırılır, çünkü bazen bir video parçasında kelimeleri canlandırmanız gerekir, çünkü insanların dikkat süreleri çok kısa.

Cathal Duff: Coğrafya Bilgi Sistemleri (CBS) gibi karmaşık bir yazılım kullanmak isteyen nedir ve bu işe nasıl katılıyor?

KOS: İşbirliğinden en önemli öğrenme, güçlü yönlerimin ne olduğunu, neyin iyi olduğumu öğrendim ve bu yüzden insanlarla çalışıyorum. Verileri seviyorum. CBS'yi seviyorum. Bir şeyleri anlamayı seviyorum. Bir süredir CBS'de gerçek dışı olmak istedim - gerçek yoğunluk politikasını ve bunun şehirlerde sadece temsili değil, gerçek bir şekilde ne anlama geldiğini anlamak istedim. Cork, Erin O 'Brien'de bana biraz CBS çalışması gönderen bir kentsel planlayıcı ile çalışıyorum. Covid'in bu aşamasında, ilk kilitlemede her şey kapandığında, her şeyi nasıl yapacağımı öğreneceğimi düşündüm! Kısa süre sonra verileri analiz edeceğimi ve CBS'nin nasıl bir spektrum olduğunu öğrendim. Şimdi CBS'yi çalışmaları için kullanan diğer insanlarla işbirliği yapıyorum.

Son zamanlarda Cork Belediye Meclisi Direktörü ile bir panel yaptım. Cork Şehir Planı analizimi, sistemik şiddeti görünür hale getirmeye yardımcı olan tarihi ve politik bilgiler sağlayan Conor McCabe ile alay ettim - gerçek verileri gerçekten bilmeyen bir sanatçı olarak reddedilmek istemedim. Bilgi ile silahlandırılmayı seviyorum. Yine bu işbirliğinin değeridir. Conor ile çalışırken, işini görselleştirebilirim ve tam tersi. Benim için, sosyal olarak meşgul sanat, eleştirel tarih, planlama vb.

Panelde de müttefikler vardı. Cian O'CallaghanTrinity'deki bir coğrafya, Maynooth'ta bulunan ve doktorasını Cork'ta alan bir coğrafyacı yanımda idi ve kritik bir boşluk ve terkedme analizini sağladı. Ondan sonra şehir hakkında eleştirel bir açıklama yaptım.

Bu yüzden disiplinlere gerçekten saygı duymuyorum. Genellikle normalde en iyi insanların bulunduğu yerde sessiz kalmayacağınız disiplinlerdir. Coğrafya çok iyi çünkü oldukça karışım insanlarınız ve ilgi alanlarınız var - coğrafyadan birçok radikal politik şey geliyor. Sosyal olarak meşgul olan sanata benzer çünkü onu tam olarak sabitleyemezsiniz.

Sabitlenmemek iyidir. Kendini medya sanatçısı dediğini söyleyen Laurie Anderson ile bir röportaj izledim çünkü insanlar bunun ne anlama geldiğini gerçekten bilmiyorlar. Oysa, eğer bir heykeltıraş ya da her neyse olduğunu söylerse, onu tespit edebilirlerdi.

Nicola Whelan: Bir makalede Chantal Mouffe tarafından okuduğumuz bazı insanların sanatın eskiden sahip olduğu kritik bir güce sahip olmadığını iddia ettiğini belirtti, çünkü metalaşmıştı. Ancak Mouffe, bazı sanatların kapitalizme nasıl meydan okuyabileceğini ve yeni fikirler inşa etmeye nasıl katkıda bulunabileceğini de anlattı. Sizin için, sanatınızın mevcut durumdan daha eleştirel olduğunu düşünüyor musunuz yoksa insanların alternatifleri hayal etmesine veya her ikisinden de biraz daha önemli olduğunu düşünüyor musunuz?

KOS: Evet, ikisi de. Tüm sanatın savunmasında değilim. Çağdaş sanatın%90'ı, belki%99'u kapitalizmin karnında. Sanatçılar gerçekten kapitalist gündemi zorluyorlar. Kişinin sanat için çok eleştirilmesi gerekiyor ve bu eleştiri benim için çok önemli.

Ama eleştirim, alanları yaptığım insanlardan geliyor ve bu sürekli bir öğrenme süreci. Genel olarak, insanların alternatifleri düşünmesine ve organize etmesine izin veren alanlar yaratmakla ilgilidir. 'Bu alternatif' demiyor. Bunun yerine, odadaki insanların gerçekten değerli olduğu diğer alanlar gibi olmayan bir alan yaratmaya çalışıyorum. O alandan birlikte bir şeyler hayal ediyoruz. Yani evet, kesinlikle ikisi de.

Sanatın metalaşması veya neoliberal gündemleri zorlaması açısından, son zamanlarda yapılan bir tartışma içindeydim ve diğer sanatçılar belediye meclisine meydan okumak istemediler çünkü sanatçılar paraya insan olarak doğrulanması için yalvarmaya alıştılar - aldığınızı elde etmek için şanslı hissediyorsunuz. Ancak şehir ve sanat konseyleri, yeşil yıkama gibi gündemlerini meşrulaştırmak için sosyal olarak meşgul sanat da dahil olmak üzere sanatı kullanıyor.

Neoliberalizm eleştirinizde güçlü olmanız ve devletin umursamadığını, asla umursamayacağını bilmeniz gerekir - 'ama hep birlikte çalışsaydık…'. Bu panelde olduğu gibi, zor olduğum, konseyin sadece herkesin aynı masada olmasını ve sorunlar hakkında konuşmasını istediği söylenirdi. İstişare eden toplulukların hiç dinlenmediğini iddia ettim, o zaman neden insanları görüşlerine değer verdiklerini söyleyerek koruyun? Belediye Meclisi'ne, bütün gün, her gün, güçlerini organize etmek için rahat bir ofiste yavaşça çalıştıklarını söyledim.

Toplulukların öncekinden daha fazla kendi kendini organize etmeleri gerekiyor çünkü güç ilişkileri çok kapalı. Anlarda bir masada oturabilirsiniz, ancak gücün tamamen dengesizliği göz ardı edilmektedir. Bu panelde, şiddetin şu anda estetik açıdan şiddetli olmadığını fark ettim. Gerçekten şiddetli olan, insanların dediğinde gücün nasıl çalıştığını göz ardı etmektir: 'Oh, eğer hep birlikte çalışırsak bu harika olacak!' Sonunda, son kelime istediğinde, dedim ki: 'Birliğe katıl!'

KT: Bu büyük tavsiyede, öğrencilerin sorularına bu kadar düşünceli yanıtlar için teşekkür etmek istiyorum. Son bir yazma etkinliği ile bitirelim mi?

Kos: Tamam, birisi bir soru seçiyor - bunu kim yapmak ister? Başına gelen ilk şey bağırıyor. devam et.

LB: Sanat nedir?

Kos: Mükemmel! Yani, başlayın: 'Bana göre sanat…' İki dakika yazın! Ve bana el yazınızın fotoğraflarını göndermeyi unutmayın, ben de sizi baskıya dönüştüreceğim! Okunabilirlik veya notlarınızın mükemmel kısmını bulma konusunda endişelenmeyin. İnsanların işimdeki tüm yazıları okuyabilmelerini sevmiyorum - bu çok kolay olurdu!

Kate O’She is an artist working across printmaking, large-scale installation, performance, and publishing. Her collaborative practice builds spaces of solidarity to explore alternative modes of community and dialogue. Kate O’Shea is currently ‘The Just City/Counter-Narrative’ Neighbourhood artist in residence awardee for 2020-22 for Common Ground, Dublin 8, and was artist in residence with the MA in Spatial Justice at Maynooth Geography for 2021. 

Kate’s project HOW MUCH IS ENOUGH lies at the intersection of art, collective care and activism, and includes collaborators from all around the world to explore ideas and practices which make visible structural violence within our cities, and to support and create open spaces for collective organising and building alternatives to capitalism. In 2019 Kate co-produced SPARE ROOM Art Architecture Activism with Dr. Eve Olney in Cork. In 2018 she founded the publishing house Durty Books with graphic designer Victoria Brunetta which provides a critical space and platform for emerging and prominent voices across art, design, academia and activism who challenge and offer alternatives to hegemonic social and political structures. Durty Books has four upcoming books in 2022-2024, including a major publication on The Artist-Led Archive. Kate has a Masters by Research in Printmaking as a space for solidarity and dialogue from Limerick School of Art and Design. She is a recipient of the AIC Scheme Bursary Award 2021.

---

Son dönem 'GY607 Field School' için son sınıfımız 3 Aralık 2021'de Dublin 8'de Rialto'daki Studio 468'de yapıldı ve: Sanatçı Kate O'Shea (KOS), Eğitmen/İşbirliği: Karen Till (KT); Ma Mekansal Adalet, MA Coğrafyası ve Lisansüstü Diploma Coğrafya Öğrencileri: Liz Brophy, Dáire Cahill, Cathal Duff, Isabelle Fitzgerald, Patrick Gifford, Séamus Murray ve Nicola Whelan (NW).