Tembellikler bir zamanlar baş döndürücü bir boyutta geldi. İşte nedeni

Tembel aile ağacı, bir zamanlar küçük ve esmer ağaç dağcılarından kereste ayı büyüklüğündeki landblesbberlere kadar baş döndürücü bir dal, vücut boyutu ve yaşam tarzı sporu yaptı.

Vücut büyüklüğü neden bir zamanlar bu kadar çeşitlidir, bugünün tembelleri sadece iki küçücük ağaç sakinleriyle sınırlıdır, uzun süredir devam eden bir soru olmuştur. Bilim adamları, tembelliklerin vücut büyüklüğünün çok çeşitli faktörlerle bağlantılı olabileceğini öne sürdüler: habitat tercihleri, diyetler, küresel sıcaklıktaki değişiklikler veya büyük yırtıcılardan veya insanlardan gelen basınç.

Şimdi, yaşayan ve soyu tükenmiş düzinelerce tembellik türünün yeni bir geniş analizi Bir tembelliğin vücut büyüklüğündeki en önemli faktör Ağaçlarda mı yoksa karada mı yaşıyor mu, Buenos Aires Üniversitesi ve Meslektaşları Raporu 22 Mayıs'ta Paleontolog Alberto Boscio Bilim.

Araştırmacılar, 49 farklı tembellik soyundan fosil şekillerini, kemiklerdeki protein ve DNA'yı incelediler. Bu verilerden, ekip tembel aile ağacını zaman içinde yeniden inşa etti, soyların dallandığında, ne zaman küçüldüklerini veya büyüdüklerini ve habitatları değiştirdiklerini gözlemledi. Araştırmacılar ayrıca bu değişikliklerin küresel iklim değişikliklerine nasıl karşılık geldiğini incelediler.

Analiz, milyonlarca yıl boyunca tembellik evrimi ve çeşitlendirme, farklı soyların tekrar eden bir paterne göre daha büyük veya daha küçük hale geldiğini ortaya koyuyor: habitat tercihi.

Yaklaşık 35 milyon yıl önce geç Eosen döneminde tembellikler ortaya çıktı. Hayvanlar, Kuzey Amerika'ya hakim olan büyük memeli yırtıcılarının baskısından arındırılmış Güney Amerika'nın o zamanki kıtasında büyük ölçüde tecrit olarak gelişti. Grup, 100'den fazla dramatik farklı cinse dönüştü. Bazıları öncelikle tropik ormanlarda yaşarken, diğerleri açık otlaklarda yaşıyordu.

İklim değiştikçe ve ormanlık alanlar binlerce yıl boyunca cilalanıp azaldıkça, tembellik soyları bazen ağaçlara geri döndü veya kara yaşam tarzlarına devam etti. Ağaç sakinleri tekrar küçülürken, karasal formlar büyüdü.

Gainesville'deki Florida Doğa Tarihi Müzesi'nde omurgalı paleontolog olan Coauthor Rachel Narducci, “Diğer birçok hayvan grubu aynı baskılarla ilgileniyor, ancak aşırı vücut büyüklüğü farklılıklarına sahip değildi” diyor. “Tembellikler gerçekten bu farklı faktörlerin vücut büyüklüğü ile nasıl ilişkili olduğuna dair nadir bir bakış sunuyor.”

Çalışma ayrıca, henüz fosil kayıtlarında bulunmayan tüm tembelliklerin son ortak atasının muhtemelen orta ila büyük boyutlu bir karasal form olduğunu göstermektedir.

Yeni çalışmaya dahil olmayan Paris'teki Ulusal Doğa Tarihi Müzesi'nde omurgalı paleontolog Juan Carrillo, “Mevcut kanıtlar göz önüne alındığında, buna güçlü bir destek var” diyor. "Ama biraz dikkatli olmalıyız." İlk tembelliklerin neye benzediğini gösteren fosil kanıt yok, ekliyor ve en erken evrimleri hakkında bildiklerimiz “hala oldukça düzensiz”.

Yeni çalışma, bu yaratıkların evrimine hoş bir büyük resim yaklaşımı sunuyor, diyor Fort Collins, Colo'dan ABD Arazi Yönetimi Bürosu ile eski bir bölgesel paleontolog olan Greg McDonald. “Literatürde ortaya çıkanlara baktığımızda, birçoğu bireysel bulguların veya yeni taksilerin tanımıdır” diyor McDonald. Bu “uzun vadeli bir desene bakmak açısından daha bütünseldir. Genellikle geri adım atma ve neler olup bittiğinin büyük resmini alma şansımız yoktur.”

Çoğu tembelliğin ölümüne gelince-bugün sadece birkaç utangaç orman sakinini bırakarak-çalışma ne habitat tercihinin ne de iklimin düşüşlerinden sorumlu olmadığını ileri sürmektedir. Bunun yerine, tembelliklerin yaşam alanlarını azaltarak veya doğrudan avlayarak, en fazla tembellik sürüklenen insanlardı. Son çalışmalar, Şu anda insan genişlemesi diğer büyük megafauna'nın ölümünden sorumluydumamut gibi.

Zemin tembellikleri, yaklaşık 15.000 yıl önce hızla yok oldu ve insanların geç Pleistosen döneminde başlayan Amerika'da insanların hızlı bir şekilde genişlemesi ile çakıştı. Narducci, “Açık otlaklarda daha fazla yaşayan daha büyük cins, daha kolay hedeflerdi” diyor.

Tüm araştırmacılar, insanların tembelliklerin hızla düşüşünde birincil itici güç olduğuna ikna olmamıştır. McDonald, geç Pleistosen'de mamut ve diğer megafauna avlayan insanların bolca kanıt olmasına rağmen, nispeten az insan tembellik avlıyor.

Bununla birlikte, 2000'li yılların başlarında Arjantin'in Pampas bölgesindeki bir alanda kazılar, kaburganın eksenini keserek taş aletlerden kesme izleri taşıyan dev zemin tembel kemikleri ortaya çıkardı. 2019'da araştırmacılar önerdi kasaplar izleri açıkladı.