Maynooth Üniversitesi’ndeki #Researchweek’in bir parçası olarak, bu blog coğrafya öğrenci araştırmacıları tarafından ‘mekansal adalet ve halka bağlı coğrafyalara’ odaklanan bir dizinin ikincisidir.
Giriş: manzara ve hafıza
1845-1852 İrlanda Kıtlığı İrlanda tarihinin en zor olaylarından biri olarak duruyor. Bu süre zarfında İrlanda İngiliz İmparatorluğu İrlanda o zamandan beri bağımsızlık kazanmış olsa da, bu süre zarfında ataların katlandığı zorluklar manzarada büyük ölçüde unutulmaya devam ediyor. Magan (2022, s.278-285) insanların sadece yakın zamanda geçmişimizle anlaşmaya vardıklarını ve insanların hala bu zor geçmişin İrlanda manzarasında neden temsil edilmediğini açıklayan atalarının karşılaştığı veya karşılaşmadığı vahşetten perili olduklarını gösteriyor. Carlow Union Workhouse Kıtlık sırasında insanların zor geçmişlerinin şehrin geri kalanından yabancılaştığı birçok yerden biridir. Peyzajda, duran tek şey, kendim de dahil olmak üzere çoğu yerli halkın tamamen farkında olmadığı üç anıtlı çoğunlukla gizli bir arsadır (Şekil 1). Bu görünürlük ve kamu tartışması eksikliği, burada karşılaşılan zorluklara karşı başka bir coğrafi adaletsizliktir. Bu blog, geçen dönem GY249 Adalet Coğrafyaları modülümün bir parçası olarak çalışma evi hakkında yaptığım tarihsel ve peyzaj araştırmalarını yansıtıyor. Bu siteyi seçtim çünkü Carlow’luyum ve bu siteyi bu yıldan önce hiç duymamıştım. Umarım araştırmam, hafızanın çalışmalarını ilerletmek ve İrlanda’daki manzarayı sömürmek için gereken farkındalığı artırmaya küçük bir şekilde katkıda bulunabilir.
Şekil 1. Eski Carlow Union Workhouse’un konumu haritası, şimdi Setu Carlow (daha önce Carlow Teknoloji Enstitüsü) kampüsünde. Kaynak: Mapgenie Standard, şu adresten ulaşılabilir İrlanda toprakları (Nisan 2022’de erişildi).
Tarihsel bakış
İrlanda’da 1800’lü yıllarda, fakir insanların emekleri için yiyecek ve konaklama kazanma yeri olarak İrlanda’da kuruldu. 1838’de ‘İrlanda’daki yoksulların daha etkili bir şekilde rahatlaması’ için bir eylemin ardından (Kötü Yardım Yasası (İrlanda), 1838), Carlow Union Zayıf Yasası Eylül 1840’ta yürürlüğe girdi. Koşullar, artık hizmete ihtiyaç duymadıklarında insanları ayrılmaya teşvik etmek için sertti. Bu işyerler sırasında çok önemli hale geldi kıtlık İnsanların çiftçilik yoluyla kazanmanın ana yolu, sömürgecilik altındaki arazi ilişkileri nedeniyle götürüldü. Bununla birlikte, marjinal popülasyonları sınırlamak ve kontrol etmek için çalışma evleri kullanılmıştır (Cox, 2018). Kıtlığın yaygın yanlış anlaması, patates mahsulünün kısa vadede kısmen doğru olan kitle açlığına yol açan yanıklık nedeniyle başarısız olmasıdır. İrlanda’yı yönetmekten sadece sorumlu olan İngiliz hükümeti, kıtlığın yarısında, 1847’nin ortalarında tekrar yardım çabalarını önemli ölçüde azalttı, yani ihtiyacı olan daha az insanın desteklendiği ve yardım için ödeme yapan İrlanda vergi mükelleflerinin gelirleri düşürdüğü (Dorney, 2016). Bu kısır döngü, birçok umutsuz insanın, çalışanların korkunç koşullarına katlanmak için zor karar vermesine yol açtı.
. Carlow Union Workhouse Yoksul hukuk komiseri mimarı George Wilkinson (Brennan ve İrlanda Genealogical Projects, 1991) tarafından 1842 ve 1844 yılları arasında 7.5 dönümlük bir alanda inşa edilmiştir (Şekil 2 ve 3). On dört seçim bölünmesinin her birini temsil eden otuz üyeden oluşan seçilmiş bir Guardians kurulu, Carlow Yoksul Hukuk Birliği’nin operasyonlarını denetledi (Higginbotham, 2002). Eylül 1844’te, iş evi ev sahipleri için uygun görüldü ve 18’deth Aynı yılın Kasım ayında ilk sakinlerini memnuniyetle karşıladı. Kıtlık, 1840’ların ortalarında 160 ekstra mahkumun evine eklenmesine yol açtı (Brennan ve İrlanda Şecere Projeleri, 1991). Toplamda, çalışma evindeki insanlar ve koşullarla ilgili bilgileri tutan 130 dakikalık kitap var. Bu kitaplar şu anda talep üzerine mevcut olan Carlow İlçe Kütüphanesi’nde korunmaktadır. Kitaplar 22’den arasındadırND Mart 1845’te 10th Mart 1923.
Şekil 2. Carlow Workhouse’un nerede inşa edildiğine dair bir gösterge ile konum haritası. Mevcut Geohive eireann eireann (Nisan 2024’te erişildi).Şekil 3. Carlow Union Workhouse’un Mimari Planları. Kaynak:Archiseek.com (Nisan 2024’te erişildi).
Sakinler için iş evindeki yaşam yapılandırıldı ve kontrol edildi. Her sabah altıda mahkumların toplanması için çan çaldı. Üstat tarafından yönetilen dua için toplandılar. Düzenli olduklarından emin olmak için denetlendiler. Bundan sonra, atanan rollerinde çalışmaya gittiler. Erkekler, kadınlara çamaşırhane, dikiş ve tamir etme, yemek pişirme, temizlik ve hatta bazı durumlarda hasta ve yaralı emzirme gibi ev işleri atanırken, tarımsal iş veya inşaat ve bakım gibi fiziksel olarak zorlu görevlere katlanacaklardı. İşçi, işçi günlükleri için gerekliydi ve kendilerine verilen rahatlamayı haklı çıkarmak için yoğundu. Daha sonra, zil tekrar akşam yemeğini belirtmek için çaldı. Her öğün sessizce tüketildi. Akşam yemeğinden sonra, akşam yemeği ve akşam dualarına kadar işe geri dönerler, ışıklar kapatıldığında yatağa ve dokuzda dokuzda gittiler (Burke, 1987).
Ölüm ve hastalık, özellikle kıtlık aşırı kalabalık başladığında çalışma evini rahatsız etti. Yerel bir tarihçi olan Turtle Bunbury’ye göre, Carlow Workhouse Master 1847’de aşırı aşırı kalabalıkları nedeniyle yakındaki mezarlıklarda ölüleri gömme izninin reddedildiğini bildirdi (Şekil 4). Sonuç olarak, geceleri iş evinden gizlice ceset toplıyor ve onları doğrudan emirlere karşı gömüyordu. Guardians, ölenlerin her birinde üç veya dört seviyeli tabutla hendeklerde iş sahası alanlarına müdahale edilmesi gerektiğini belirlediler. Hayatta kalanlardan bazıları, bu dönemde zorluklarla uğraştıktan sonra Avustralya’ya göç etmeye karar verdiler ve bunun daha iyi hale gelmediğini gördü (Şekil 5). 1848’de on beş yaşından küçük kızların yurtdışında yaşamın mevcut zor yaşamlarına daha iyi bir alternatif olacağı kaydedildi (Carlow Union Workhouse, 1848, s. 139).
Şekil 4. 1910’lardan 1950’lere kadar Mezar Grounds dahil olmak üzere eski Carlow Union Workhouse sitesinin detayı. Kaynak: İrlanda Ordnance Araştırması (1910-1950), Geohive eireann eireann (Nisan 2024’te erişildi).Şekil 5. 1848’de Avustralya’ya göç eden kadınların listesi. Kaynak: Carlow Union Workhouse, 1848, s. 139).
1849, kıtlık mahsulleri ve paket servisi olan halkın gelirini yok etmeye devam ederken Carlow Workhouse için zor bir yıldı. Ev aşırı kalabalıktı ve sık sık kolera salgınlarına maruz kaldı. Bu yıl boyunca 26.500’den fazla kabul yapıldı, en yüksek Carlow Workouses tarihi. Temmuz 1849, o dönemde en kalabalık olanlardı ve orada bulunan sakinlerin sayısı ve sınıfları aşağıda Tablo 1’de tasvir edilmiştir.
Tablo 1. Carlow Union Workhouse mahkumlarının listesi, Temmuz 1849. Kaynak: Kelly (1990, s.2).
Bu sorunlara ek olarak, personel de sorunlara neden oluyordu. Özellikle Matron, Bayan Rose, saldırılar, ahlaksız davranış iddiaları ve odalarındaki sarhoş partilerin kanıtları olduğu bildirildi. Ayrıca efendiye hoşlanmamıştı ve dakika kitaplarına göre genellikle anlaşmazlık yaşıyorlardı. Bir soruşturmadan sonra ustaya saldırdığı ortaya çıktı. Porter, Üstat ve Revir hemşire de sorunlara neden olmuştu. Bu personel, çalışma evinde düzenlenen bir kitlede görevden alındı (Kelly ve Carlow Heritage Archives, 1989). Kuşkusuz bu konular o sırada sakinlere kötü muamele görmeye yol açacaktı. İnsanlar bu liderler tarafından çizgilerden çıkmışlarsa kınanmakla kalmadı, aynı zamanda liderlerinin argümanları arasında da yakalandılar. Değiştirme personelinin önceki liderlerinden sonra mahkumları yönetmesi muhtemelen zordu. Bu, personelin bu arazide veya Carlow Teknoloji Enstitüsü tarafından zahmetli oldukları ve Carlow’un tarihinin nasıl algılanmak istediğine uymadıkları için onurlandırılmamasının nedenleri arasında olabilir.
Unutkan bir manzara
Çalışma evi binaları 1921’de Özgür Devlet Ordusu tarafından devralındı ve yolcular, ordunun uygun olmayana kadar temizlediği kasabanın eski kışlalarına taşındı (Higginbotham, 2002). Bina daha sonra Carlow İlçe Konseyi tarafından ofisler için kullanıldı (agy.) O zamandan beri orijinal binalar yıkıldı ve yerini daha önce Carlow Teknoloji Enstitüsü Güney Doğu Teknoloji Üniversitesi (SETU) aldı. (İrlanda’yı sor, ND). 2021 yılında Carlow, Carkenny Road, Carlow, yeni bir setu binasının inşasından önce yapılan arkeolojik muayeneler, Büyük Kıtlıktan (1845-52) toplu gömme siperleri ortaya çıkardı (Şekil 6-9). On bir kalıntı içeren toplam dört ve muhtemelen beş mezar çukurunda, üçü bebek ve sekiz yetişkin veya genç yetişkinti (O Drisceoil, 2024, s.4-6).
Şekil 6. Eski Carlow Workhouse Birliği’nin arkeolojik kazı alanının ve kitle gömme alanının dikey drone görüntüsü. Kaynak: O Drisceoil (2024, s. 4-6).Şekil 7. Carlow Workhouse Union Kitle Mezar Alanı Planı.Şekil 8. Mezar çukuru 1’in kısmi güneye bakan bölümü.
Şekil 9. Mezar 1.
1993 yılında Carlow County Miras Derneği tarafından Ulusal Miras Günü’nde inşa edilen bir anıt plakasına göre, mezar zemini bugün kalan tek şeydir (Şekil 10). Hakkında bilgi içeren başka taşlar da var Çorba mutfakları Ve sitenin kısa bir tarihi, ancak burada deneyimlere katlanmak zorunda kalan bireyler için bu yerin ne kadar yıkıcı olduğunu tasvir edecek kadar derinlemesine değil. Bir ağaç, yanında bir taşla dikilir. Carlow Heritage Society Bu sitede verilen tüm bilgilerin kapsamıdır. Anıt plakası, mezar alanını ziyaret etmekten bu zor geçmişi anma girişimini gösterse de, çalışma evlerinin mahkumlarına gösterilen gerçek günlük ihmal hakkında çok az bilgi vardı. Kısa bir geçmişe sahip bir işaret (Şekil 13) ve çitlerle çevrili bir anıt haçına bitişik birkaç bank vardır (Şekil 14-15). Bu hatıra özellikleri önemli olmakla birlikte, manzara boş hissediyor. Tarihi bilmiyorsanız ya da bu arsa burada olduğunu, bunun artık bakmayan bir park olduğunu düşünürdünüz. Bu site bir mezarlık, ama ben bu insanların onu ziyaret ettikten sonra kim daha akıllıca değilim. Günlerini çalışarak geçiren sakinlerin isimleri yok, göç eden insanların isimleri yok, bu siteye gömülen ölenlerin isimleri yok. Burada hiçbir isim yok. Bu, durumun ağırlığını ve bu insanlar için yaşamın ne kadar zor olduğunu görmeyi zorlaştırıyor. Bu insanlar tamamen unutuldu. Geçmişte kötü muamele gören insanlar, bu geçmiş adaletsizliğin manzarasındaki onay eksikliği nedeniyle günümüzde tekrar kötü muamele görüyorlar.
Şekil 10-12. Carlow Union Workhouse Anıtı ve 1993 yılında Carlow County Heritage Society tarafından dikilen bilgi plakları. Nisan 2024’te yazar tarafından çekilen fotoğraf.Şekil 13. Eski Carlow Union Workhouse’un tarihi işaret ayrıntılarıyla gerekçesiyle. Fotoğraf Nisan 2024’te yazar tarafından çekildi.Şekiller 14-15. Tezgahlar ve Memorial Cross detayları ile eski Carlow Union Workhouse’un gerekçeleri. Fotoğraf Nisan 2024’te yazar tarafından çekildi.
Hatırlama eylemleri, duygusal travma tehlikesinden bahsetmemek için önemli miktarda zaman ve kaynak alır, ancak etkilenen insanlara kapatma ve farkındalık sağlayabilir (Shwartz, 2010, s. 37). İnsanların anısını etik bir şekilde ele alan kentsel bir alanda tarihsel hatırlama, günümüzde manzaraya bakma ve etkilenen insanlara saygının gerekli olduğu anlamına gelir. Anıt misafirperver ve açıkça tabelalanmış olsaydı, insanların bir ilgi görüp yeri ziyaret edeceğine inanıyorum. Bununla birlikte, burada, gömülme sahası üzerinde anlaşmazlıklar olduğu için, Carlow İlçe Konseyi, daha da terk edilmiş ve göz ardı edilmiş görünmesine yol açan gerekçeleri biçmeyi bıraktı (Pender, 2023). Buna ek olarak, girişi işaretlenmediği için bulmakta zorluk çektim (Şekil 16-17) ve Google Haritalar sizi doğrudan buna yönlendirmiyor.
Şekil 16-17. Carlow Union Workhouse mezarlığına giriş. Nisan 2024’te Hanover Road’dan yazar tarafından çekilen fotoğraf.
Setu’nun papazı Peder Smith’e göre, Féile Na Beatha veya Afri’nin organize ettiği Yaşam Festivali’nde yıllık kıtlık yürüyüşü var (Şekil 18). Bununla birlikte, bu yıllık anma, ne ben ne de akranlarım bunu duymadığından veya reklamı gördüğünü görmediğinden, Carlow’da büyüyen genç yetişkinleri hariç tutabilir. Kapıyı Setu kampüsünden anıtı engelleyen ahşap, geçmiş ve şimdiki arasında başka bir bölünme yaratır (Şekil 19). Setu bir eğitim kurumudur, ancak geçmişe rahatsız edici olan hiçbir saygı yoktur. Kampüste, Setu’nun bu zamanın herhangi bir kahramanından sonra adlandırılmış herhangi bir bina yoktur veya bu zor dönemde herhangi bir tanınır. Görünüşe göre Carlow Konseyi ve Setu, fotoğraflarda görülebileceği gibi, bölgede uzun kapılar ve duvarlarla kilitli geçmişte tutmak istiyor.
Şekil 18. KAYNAK: AFRI (2024).Şekil 19. Arka planda Güney Doğu Teknoloji Üniversitesi ile Carlow Union Workhouse mezarlığına giriş. Nisan 2024’te Hanover Road’dan yazar tarafından çekilen fotoğraf.
Sonuç sözleri
Günümüz manzarasını analiz ederek, Carlow’un bu zorlukları unutmak ve sömürgeciliğin ve büyük kıtlığın hiç gerçekleşmediği bir zamana geçmek istiyor, ancak durum böyle olamaz. Tipik olarak, anıt manzaraları, bu mesaja itiraz edilmiş olsa bile, onları gören herkese açık bir mesaj iletmeyi amaçlamaktadır (Dwyer ve Alderman, 2008). Bununla birlikte, insanlar anıtın ve temsil ettiğini iddia ettiği tarihlerden ve insanlardan habersizse geçmiş hakkında hiçbir tartışma başlayamaz. Bu, Magan’ın (2022) tanıtımda belirtilen duyguları ile ilgili olabilir, çünkü insanlar zamanın ne kadar korkunç olduğunun farkında oldukları için, ancak kalıtsal suçluluk ve travmanın 200 yıl sonra bile ele alması için çok fazla olabilir. Bununla birlikte, bu, coğrafi adaletsizliği ve zamanın miras alınan baskısını sürdüren unutkan bir site. Bunlar yaşam ve ölümde acı çeken ve unutulan gerçek insanlardı. İnsanlar sömürgecilik sırasında sosyal statülerinden sistematik olarak ezildi ve İrlanda artık bağımsız olsa da, bu geçmişi kabul etmezsek baskı devam ediyor. Bu topraklarda göz ardı edilen korku ve suistimalden öğrenilecek dersler var.
– Aoife Foley tarafından
Aoife Foley, Coğrafya Bölümü’nde üçüncü sınıf bir çifte onur öğrencisidir.
Kabul: Bu makale, Nisan 2024’te Profesör Karen Till tarafından öğretilen ‘GY249: Adalet Coğrafyaları’ için gönderilen son ‘In/Adalet At Evi’ projesinin biraz düzenlenmiş bir versiyonudur. Carlow Arkeoloji Derneği’nden John Kelly’ye arşivlerden ayrıntılı ve değerli bilgiler sağladığı için ve bana talimat veren ve bana araştırmayı takip etmek için temaslar sağlayan kaplumbağa Bunbury’ye teşekkür ediyorum. Bu süre zarfında göçmenlik oranları hakkında bilgi veren Carlow İlçe Konseyi’nden Christopher Power’a teşekkür ediyorum. Beni Carlow Workhouse Minute kitaplarını görmeye ve bilgilerimi toplamaya davet eden Carlow Kütüphanesi üyelerine minnettarlığımı vermek istiyorum. Bu projenin her aşamasında devam eden rehberliği ve işbirliği için Profesör Karen’a özellikle teşekkür ederim. Bu harika fırsat onsuz mümkün olmazdı ve bu proje üzerinde rehberliği altında çalışmaktan çok keyif aldım.
Burke, H. (1987).19. yüzyıl İrlanda’da insanlar ve yoksul yasalar. Kadın Eğitim Bürosu.
Carlow Union Workhouse (1848).Dakika kitapları 1848. Carlow: Carlow Union Workhouse Arşivi.
Cox, C. (2018).Kurumsal alan ve İrlanda’da hapsetme coğrafyası, 1750-2000. [online] Cambridge Üniversitesi Yayınları. doi:https://doi.org/10.1017/9781316286470.
News
