Bu Doğa Görünümü editoryal olarak bağımsızdır, finansal destekle üretilir Avadel.
Covid-19 pandemi olana kadar uyku ile hiç sorun yaşamadım. 2020’de birkaç ay kilitlenmeye başladım, kendimi düşemeyeceğim veya uykuda kalamadım. Endişelerim durdurulamaz bir döngüde oynadı ve ne kadar uzun süre yatarsam, uyumamaktan o kadar endişeli oldum. Bu kısır döngü beni bitkin bıraktı. Birkaç ay sonra depresyona girdim. Profesyonel yardım alma zamanı gelmişti.
Bu, olumsuz yan etkiler olmadan etkili bir uyku yardımı bulmak için yıllarca süren Odyssey’in başlangıcıydı. Denediğim ilk ilaç, beş dakikalık bir telehealth randevusundan sonra bana reçete edilen 50 miligram hidroksizin adı verilen bir antihistamin idi. Beni etkili bir şekilde nakavt etti, ama ertesi sabah beni o kadar tuhaf hissettirdi ki yataktan kalkmak için mücadele ettim. Onu almayı bıraktım.
Bilim Gazeteciliğini Destekleme Üzerine
Bu makalenin tadını çıkarıyorsanız, ödüllü gazeteciliğimizi desteklemeyi düşünün abone olma. Bir abonelik satın alarak, bugün dünyamızı şekillendiren keşifler ve fikirler hakkında etkili hikayelerin geleceğini sağlamaya yardımcı oluyorsunuz.
Bir doktorla tekrar buluşma enerjisinden yoksundum, bu yüzden bir tutma torbasına güvenmeye geri döndüm. Bunlar, uyku problemlerini tedavi etmek için kullanılan bir hormon olan tezgah üstü melatonin; Difenhidramin, bir antihistamin ve yatıştırıcı yaygın olarak Benadryl olarak satılır; Kocamın epilepsi ve sinir ağrısını tedavi etmek için reçete edilen ancak yaygın olarak anti-anksiyete uyku yardımı olarak verilen gabapentin; ve Sri Lanka’ya pandemik bir yolculukta edindiğim anksiyete koşullarını tedavi etmek için kullanılan alprazolam olarak etiketlenmiş şüpheli provenans tabletleri. Bunlardan hiçbirine aşırı bağımlı olmamak için bu çözümleri döndürdüm.
Geçen yıl, uyku mücadelem belirgin bir şekilde kötüleşti. Stres hala sınırsız arzda görünüyordu. Kimliğim bir bilim gazetecisi olarak işime sarıldı, ancak medya endüstrisi kendi başına çökmeye devam ettikçe, amaçların buluşması gittikçe zorlaşıyor. Geceleri, seçtiğim kariyerde uygulanabilir bir gelecek hayal etmeye çalışırken göğsüm sıkılırdı. Bunun üzerine katmanlı, giderek daha muhafazakar babamla 2024 ABD başkanlık seçiminin ve kişilerarası dramın stres faktörleri vardı.
Bazı eyaletlerde ilaç reçete edebilen ancak aslında bir doktor olmayan lisanslı bir tıp uzmanı olan bir doktor asistanı (PA) şeklinde sempatik bir birincil bakım sağlayıcısı buldum. Sorunlarımı dinledi ve bana hayatım hakkında sorular sordu. Randevunun sonunda antidepresan bupropion’u denemem gerektiğini kabul etti. Ancak hala uyumakta zorlanıyordum ve gece kaygım seçimden sonra arttı. “Ne yazık ki, bu mesajların çoğunu alıyoruz,” dedi PA’m ona bundan bahsettiğimde. Günlük rejimime anti-anksiyete ilacı olan buspirone ekledik. Hemen daha iyi uyumaya başladım. Ama Buspirone beni gün boyunca sönük, uyuşmuş ve motive hissettirmedi. PA’m, ciddi depresif düşünceler geliştirmediğim sürece, vücuduma uyum sağlamak için bir ay boyunca yapıştırmam gerektiğini önerdi.
Daha fazla zaman vermeyi kabul ettim. Sonra, yaklaşık üç hafta içinde, bir gece bir kabustan uyandım ve saçlarımdan sürünen bir şey hissettim. Sonra, sanki birisi benim üzerinde duruyormuş gibi bir ışık gördüm. Bunların uykudan uyanıklığa geçişte meydana gelen halüsinasyonlar olduğunu çabucak fark ettim. Daha önce başıma böyle bir şey olmamıştı ve deneyimin canlılığı son derece rahatsız ediciydi. Ertesi gün, rahatsız uykunun buspironun yan etkisi olduğunu öğrendim. PA’m ilacı durdurmam gerektiğini kabul etti.
Ama hala uykuya dalmak için yardıma ihtiyacım vardı. Açık seçim, benzodiazepinler veya ‘Z-Trugs’-yatıştırıcı bir etkisi olan ilaç sınıfları olurdu. Ancak bu ilaçlar da bağımlılığa yol açabilir. Endişe verici bir şekilde, bu yıl yayınlanan farelerde yapılan bir çalışma, bu ilaçlardan biri olan zolpidem’in (Ambien), Alzheimer hastalığı ile ilişkili toksik moleküller de dahil olmak üzere beynin atıkları temizleme yeteneğine müdahale edebileceğini buldu. Bu sonuçların hala insanlarda çoğaltılması gerekmektedir, ancak en az bir gözlemsel çalışmadan bulguları yansıtmaktadır. PA’mın bu ilaçlardan uzak durmak istediğimi söyledim.
Raporlama yoluyla Uyku ilacı üzerine başka bir hikaye Bu doğa görünümü için, çift oreksin reseptör antagonisti (DORA) ilaçları olarak bilinen yeni bir uykusuz ilaç sınıfı hakkında bilgi edinmekten heyecan duydum. Bu, uyanıklığı teşvik eden bir molekülü engelleyerek çalışır ve diğer uyku yardımlarına kıyasla daha az yan etkisi ve daha az bağımlılık riskine sahiptirler. PA’ım bunlardan biri olan Belsomra’ya aşinaydı ve deneyebileceğimi söyledi.
Reçeteyi almam neredeyse üç hafta sürdü ve sigortam bunu karşılamayacaktı. Genel Dora ilaçları yoktur. Belsomra’nın günlük otuz tableti bana 500 ABD Doları Astronomi’ye mal olacaktı. Ancak, biraz uyumak için umutsuzdum ve eczacım faturadan 150 dolar deviren bir kupon bulabildi. Ben emdim ve ödedim.
Bunu yazarken Belsomra’yı bir aydır açıp kapatıyorum. İyi çalıştığında, hızlı ve sağlam bir şekilde uyuyakalıyorum ve net başlı ve dinlenmiş hissederek uyanıyorum. Bununla birlikte, zamanın yaklaşık dörtte biri, kaygım ilacı kesmeyi başarıyor ve uykuya dalmak için mücadele ediyorum. PA’m her gece iki tablet alarak dozumu en fazla 20 miligramla ikiye katlamayı deneyebileceğimi söyledi. Ama bunu henüz denemedim, çünkü yatmadan önce patladığım her hapın süslü bir kokteyl siparişi ile aynı fiyat olduğunu biliyorum.
Amerika Birleşik Devletleri’nin en büyüklerinden biri olan sağlık sigortası şirketimin sonunda Belsomra’yı ele almayı kabul edeceğini umdum. Şirketin gönderdiği ilk reddetme notu, sekiz daha ucuz, jenerik Z-ilaç ve benzodiazepinlerin bir listesini-hepsinin bağımlılık riski var-içeriyordu. Benim PA ve ben, hiçbirinin uygun olmadığı bir dava açmak için reçeteler listesinde çalıştık. Ve son olarak, Mart ayı sonlarında başarılı olduk: sigorta şirketi, gelecek yıl için Belsomra için ödeme yapmayı kabul etti. Bununla birlikte, bu kapsamda bile, hala eczacımın bu ilaç için normal olduğunu doğruladığı bir aylık ilacı tedarik için 150 dolar ödemem gerekiyor. Bu nedenle, genel bir Dora ilacı ortaya çıkana kadar, bu özel uyku çözümü maalesef sadece ayrıcalık için ödeyebilecek kadar ekstra gelire sahip olanlar için mevcut olacaktır.
Denemelerimin ve uykusuzluk sıkıntılarımın muazzam miktarda ayrıcalıktan yararlandığını kesinlikle biliyorum. Bir anlayış ve destekleyici PA buldum ve sigortam onunla randevularımı ödüyor. Bu ilaçların mevcut olduğu bir ülkede yaşıyorum-Dora ilaçları henüz her yerde mevcut değil ve kişisel bakım yararına yüzlerce dolar ödemek için yeterli harcanabilir gelirim var. Ayrıca bir eğitim seviyesi ve en son sağlık hizmetlerine erişmemi ve anlamamı sağlayan ve araştırmanın ön saflarında doğrudan bilim adamlarıyla konuşmamı sağlayan bir bilim gazetecisi olarak bir işim var. Sadece benim konumumda olmayan ve iyi bir gece uykusu almak için kendi başlarına mücadele eden yüz milyonlarca insanın kolektif tükenmesini ve hayal kırıklığını hayal edebiliyorum.
Böyle olmamalı. Tıp uzmanları, hastalarının ihtiyaç duydukları bakımın ihtiyaç duyduğu çekimleri arayanlar olmalıdır – zaten fahiş primler ödeyen müşterilerden mümkün olduğunca çok kar elde etmeye odaklanan sigorta şirketleri değil. Bununla birlikte, sistem değişene kadar, milyonlarca insan zorlandığım aynı kıvrımlı yolu izlemeye devam edecek ve en gelişmiş tedaviler finansal erişim dışında kalırken, uzun vadeli etkilere sahip olabilecek ilaçlara başvuracak.
News
