Bütçe açıklarını ele almada hükümet stratejisi
Hükümet harcamalarının belirli bir dönemde geliri aştığı bir durum olan bütçe açığı, ekonomik istikrar ve sürdürülebilir büyümeye müdahale edebilecek karmaşık bir zorluktur. Bütçe açığının etkili bir şekilde ele alınması, devlet gelirini, harcama kontrolünü ve borçların akıllıca yönetimini artırmaya odaklanan bir dizi kapsamlı strateji gerektirir. Endonezya hükümeti, diğer ülkelerdeki hükümet gibi, bütçe açığının olumsuz etkisini en aza indirmek ve mali sürdürülebilirliği sağlamak için çeşitli stratejiler uygulamaya devam ediyor.
I. Artan Ulusal Gelir
Bütçe açıklarını azaltmanın ana stratejisi devlet gelirini artırmaktır. Hükümet bunu aşağıdakiler dahil olmak üzere çeşitli yaklaşımlarla gerçekleştirmeye çalışıyor:
Vergi gelirinin optimizasyonu: Bu, vergilendirme sisteminin reformunu, vergi idaresinin verimliliğini artırmayı ve vergi mükelleflerine yönelik daha sıkı kolluk kuvvetlerini içerir. Vergilendirme sistemi reformu, düzenlemelerin basitleştirilmesini, vergi tabanlarının genişletilmesini ve adil ve ilerici vergi oranlarının ayarlanmasını içerebilir. Vergi idaresinin verimliliğinin arttırılması, vergilendirme sürecinin dijitalleştirilmesi, vergi görevlilerinin eğitimi ve vergi zimmete para geçirmeyi tespit etmek ve önlemek için bilgi teknolojisinin kullanımı ile gerçekleştirilebilir. Hükümet ayrıca eğitim, sosyalleşme ve katı kolluk kuvvetleri yoluyla vergi uyumluluğunu aktif olarak artırır. Girişim vergi afı Veya daha önce bildirilmeyen fonları geri çekmek ve vergi tabanını genişletmek amacıyla tartışmalı olmasına rağmen, vergi afı da uygulanmıştır.
Artan -verimsiz gelir (PNBP): PNBP, doğal kaynaklardan (SDA) gelir, devlet şirketlerinden temettüleri (BUMN) ve kamu hizmetlerinden elde edilen geliri içerir. Hükümet, daha verimli ve şeffaf doğal kaynak yönetimi, SOE performansının iyileştirilmesi ve makul kamu hizmeti tarifelerini ayarlayarak PNBP’yi artırmayı amaçlamaktadır. SDA sektöründe hükümet, sanayinin aşağı yönünde ve imalat endüstrisinin gelişimi yoluyla doğal kaynakların katma değerini artırmaya çalışmaktadır. KİT’ler için hükümet artan operasyonel verimliliği, iyi yönetişimi (iyi yönetişim) ve stratejik yatırımları teşvik ediyor.
İi. Devlet harcamalarını kontrol etmek
Hükümet, artan gelirin yanı sıra devlet harcamalarını da kontrol etmeye çalışmaktadır. Bu strateji şunları içerir:
Harcamalara öncelik verin: Hükümet, altyapı, eğitim, sağlık ve sosyal koruma gibi ekonomik büyüme ve toplum refahı üzerinde önemli bir etkisi olan sektörlere yapılan harcamalara öncelik vermektedir. Öncelik harcamaları dikkatli bütçe planlaması, katı program değerlendirmesi ve verimli bütçe tahsisi ile gerçekleştirilir.
Bütçe Verimliliği: Hükümet, gereksiz bütçe kesintileri, etkisiz programın ortadan kaldırılması ve mal ve hizmetlerin daha verimli alımı gibi bütçenin kullanımının verimliliğini çeşitli yollarla artırmaya çalışıyor. Devlet operasyonel maliyetlerini, resmi seyahat maliyetlerini ve temsil maliyetlerini azaltarak gereksiz bütçe budama. Etkisiz bir programın kaldırılması, programın beklenen hedeflere ulaşmadığını gösteren program değerlendirmesinin sonuçlarına dayanarak gerçekleştirilir. Daha verimli mal ve hizmetlerin tedariki, elektronik açık artırmalar, katı fiyat müzakereleri ve sözleşmenin uygulanmasının sıkı denetimi yoluyla gerçekleştirilir.
Bütçeyi yeniden odaklamak: Ekonomik koşullarda veya kalkınma önceliklerinde bir değişiklik olduğunda, hükümet bir bütçe daha stratejik sektörlere tahsis etmek için bütçeyi yeniden odaklayabilir. Bütçe yeniden odaklama, bütçeyi Pandemi Covid-19 veya ekonomik toparlanma gibi daha önemli sektörler için daha az önemli olan sektörlerden aktararak yapılabilir.
III. Bilge Devlet Borç Yönetimi
Bütçe açığı durumunda, hükümetin bütçe sıkıntılarını karşılamak için genellikle para ödünç alması gerekmektedir. Bu nedenle, bilge devlet borcunun yönetimi, mali sürdürülebilirliği korumak için çok önemlidir. Bu strateji şunları içerir:
Finansman kaynaklarının çeşitlendirilmesi: Hükümet, belirli bir finansman kaynağına bağımlılığı azaltmak için fon kaynaklarını çeşitlendirmeyi amaçlamaktadır. Finansman kaynaklarının çeşitlendirilmesi, çeşitli para birimlerinde devlet tahvilleri verilerek, çok taraflı kurumlardan borçlanarak ve yabancı yatırımları çekerek yapılabilir.
Borç oranı kontrolü: Hükümet, güvenli ve sürdürülebilir bir düzeyde kalmak için Borç oranını GSYİH’ya (gayri safi yurtiçi hasıla) kontrol etmeyi amaçlamaktadır. Borç / GSYİH oranı, hükümetin borç ödeme yeteneğini ölçmek için önemli bir göstergedir.
Verimli Borç Yönetimi: Hükümet, en uygun borç araçlarını seçerek, rekabetçi faiz oranlarını müzakere ederek ve korunma Para biriminin döviz kurunu korumak için.
IV. Ekonomik yapısal reform
Yukarıdaki mali stratejiye ek olarak, hükümet ekonomik rekabet gücünü artırmak ve yabancı yatırımları çekmek için ekonomik yapısal reformlar da yürütüyor. Ekonomik yapısal reformlar şunları içerir:
Deregülasyon ve Debirokratikleşme: Hükümet, yatırım ve ticari faaliyetleri kolaylaştırmak için lisans düzenlemelerini ve prosedürlerini basitleştirmeyi amaçlamaktadır.
Altyapı Geliştirme: Hükümet, bağlantıyı artırmak ve lojistik maliyetlerini azaltmak için altyapı oluşturmaya devam ediyor.
İnsan Kaynaklarının Kalitesini Geliştirme: Hükümet, eğitim ve öğretim yoluyla insan kaynaklarının kalitesini artırır.
Gelir artış stratejileri, harcama kontrolü, bilge borç yönetimi ve ekonomik yapısal reformların bir kombinasyonu sayesinde hükümet, bütçe açığını etkili bir şekilde ele almayı ve uzun vadeli mali sürdürülebilirliği sağlamayı amaçlamaktadır. Bu stratejilerin uygulanmasının başarısı, devlet kurumları arasındaki iyi koordinasyona, topluluktan destek ve elverişli küresel ekonomik koşullara çok bağlıdır.