Afrika’nın altındaki dev bir nabız kıtayı bölebilir ve bir okyanus oluşturabilir

Bu nabızlar yavaş yavaş kıtayı parçalıyor ve yeni bir okyanus oluşturuyor.

Yayınlanan bulgular Doğa jeobiliEtiyopya’daki uzak bölgenin, atan bir kalp gibi yukarı doğru titreşen bir sıcak manto tüyünün altında olduğunu ortaya koyun.

Ekibin keşfi, derin mantodan sıcak malzemenin yukarı doğru akışının, üst üste binen tektonik plakalardan – toprak kabuğunun büyük katı levhalarından – nasıl güçlü bir şekilde etkilendiğini ortaya koyuyor.

Milyonlarca yıl boyunca, tektonik plakalar uzak gibi yarık bölgelerinde ayrıldıkça, yırtılıncaya kadar gerilir ve ince plastik gibi – inceler. Bu yırtık yeni bir okyanus havzasının doğuşunu işaret ediyor.

Araştırmayı Southampton Üniversitesi’nde gerçekleştiren ve şu anda Swansea Üniversitesi’nde bulunan baş yazar Dr. Emma Watts, “Uzaktaki mantonun tek tip veya sabit olmadığını bulduk – nabız atışları – ve bu nabızlar, kısmen menkul kıymetlerin bu yükselen nabızları, yukarıya doğru, interking için önemli olduğunu düşünür.

Proje, Southampton Üniversitesi, Swansea Üniversitesi, Lancaster Üniversitesi, Floransa Üniversitesi ve Pisa, Almanya’daki Geomar, Dublin İleri Araştırmalar Enstitüsü, Addis Ababa Üniversitesi ve GFZ Almanya Araştırma Merkezi de dahil olmak üzere 10 kurumdan uzmanları içeriyordu.

Dünya’nın iç kısmına bir pencere

Afar bölgesi, üç tektonik yarının birleştiği yeryüzünde nadir bir yerdir: ana Etiyopya Yarık, Kızıl Deniz Yarık ve Aden Rift Körfezi.

Jeologlar uzun zamandır uzun zamandır, bazen tüy olarak adlandırılan sıcak bir manto yükselişinin bölgenin altında yattığından, kabuğun uzatılmasını ve gelecekteki bir okyanus havzasının doğuşunu yönlendirmeye yardımcı olduğundan şüpheleniyorlar. Ancak şimdiye kadar, bu yükselmenin yapısı veya tüfek plakalarının altında nasıl davrandığı hakkında çok az şey biliniyordu.

Ekip, uzak bölgenin dört bir yanından ve ana Etiyopya çatlağından 130’dan fazla volkanik kaya örneği topladı.

Bunları, artı mevcut verileri ve gelişmiş istatistiksel modellemeyi, kabuk ve mantonun yapısını ve içerdiği eriyikleri araştırmak için kullandılar.

Sonuçları, uzak bölgenin altında, jeolojik barkodlar gibi yarık sistemi boyunca tekrarlayan farklı kimyasal bantlarla tek bir asimetrik tüy olduğunu göstermektedir. Bu desenler, her yarık kolundaki tektonik koşullara bağlı olarak aralıkta değişir.

Southampton Üniversitesi’nde Dünya Bilimi Profesörü ve çalışmanın ortak yazarı Tom Gernon, “Kimyasal şerit, tüylerin bir kalp atışı gibi nabız attığını gösteriyor. Bu nabızların plakanın kalınlığına bağlı olarak farklı davrandığı ve ne kadar hızlı bir şekilde ayrıldığı gibi görünüyor. Drips, daha hızlı hareket ediyor, daha hızlı hareket ettikleri gibi, daha hızlı hareket ettikleri gibi, daha hızlı hareket ettikleri gibi, daha hızlı hareket ediyor, Arter. “

Volkanizme ve depremlere bağlantılar

Bu yeni araştırma, uzak bölgenin altındaki manto tüyünün statik değil, dinamik ve üzerindeki tektonik plakaya duyarlı olduğunu göstermektedir.

Southampton Üniversitesi ve Floransa Üniversitesi’nde Dünya Bilimi Doçenti Dr Derek Keir ve çalışmanın ortak yazarı şunları söyledi: “Derin manto upwelling’lerinin evriminin yukarıdaki püsküllerin hareketine yakından bağlı olduğunu bulduk. Bu, yüzey volkanı, departman aktivitesini ve sürekli ayrılmayı nasıl yorumladığımız için derin sonuçlara bağlı.”

Keir, “Çalışma, derin manto upwellings’in tektonik plakaların tabanının altına akabileceğini ve volkanik aktiviteyi tektonik plakanın en ince olduğu yere odaklamaya yardımcı olabileceğini gösteriyor. Araştırmaların takip etmesi, plakaların altında nasıl ve hangi oranlı manto akışının meydana geldiğini anlamayı içeriyor.”

Dr Watts şunları ekledi: “Bu proje için yaptığımız gibi kurumlar arasında farklı uzmanlığa sahip araştırmacılarla çalışmak, Dünya yüzeyinin altında meydana gelen süreçleri çözmek ve son volkanizmle ilişkilendirmek için gereklidir. Tüm parçalara sahip olmadığınızda bir bulmacayı bir araya getirmek gibi, tam resmi görmek zordur.”