Önizleme: Maud Madsen’in samimi "Sakin" @ Half Gallery, NYC

Son zamanlarda bir meslektaşıyla yalnızlığın estetiği hakkında bir konuşma yaptım. Nasıl görünüyor? En iyi kim boyar? Büyüdüm Maud Madsenişini bir üzüntü ya da yokluk hakkında bulduğum için değil, kendileri olmaya niyetli ve meşgul olan bir karakteri boyama yollarını sevdiğimi. Çalışması, hareketle, eklemli bir nedenle, tutkuyla gelen bir tür yalnızlık sergiledi. Karakterini yalnız bulmuyorum, ancak izleyicinin kendi zamanının, kendi alanının içinde görmesine izin veriyorum.

Sakinyeni şovu önümüzdeki hafta açılıyor Yarım galeri,ev alan ve özel zaman tahsisleri ile ilgili güçlü yeni bir çalışma grubudur. Birkaç yıl önce Madsen ile konuştuğumuzda, bize “Bir resim hayal ettiğimde, her şeyin nasıl hissettiğini düşünmeye çalışıyorum” dedi. Ve işinden topladığım şey, tasvir ettiği bu anıların, zamanın zihin üzerinde nasıl çalıştığının, kişinin kendisi tarafından var olma hissini hatırladığı ve gençliğin kendisini olduğu gibi sunmasına izin vermeye çalıştığının göstergeleridir. Bunlar, dünyadaki alanını anlama portreleri gibi hissediyor ve Madsen için keşifleri geri kalanımız için hayati hissediyor. –Evan Pricco