“Minecraft” video oyunuyla ünlenen sevimli ve karizmatik yaratıklar olan Axolotl’lar serbest düşüşte.
Kirlilik, modern tarım ve nesli tükenmekte olan türleri avlayan istilacı balıkların ortaya çıkışı, yaşam alanlarını Meksika’daki tek bir gölün kanallarına indirdi.
Ancak yeni bir çalışma bir umut ışığı sunuyor: Justine McDaniel’in bildirdiğine göre, esaret altında yetiştirilen aksolotllar vahşi doğada hayatta kalabilirler. Washington Post.
Çalışmanın baş yazarı ve Meksika’daki Baja California Özerk Üniversitesi’nde bilim fakültesi üyesi olan Alejandra Ramos, Post’a şöyle konuştu: “Bu çok büyük bir adım, çünkü koruma programlarında hayvanları esaret altında tuttuğunuzda ve onları vahşi doğaya geri götürdüğünüzde… çok fazla ölüm oranı oluyor.”
Aksolotllar uzun süredir laboratuvarlarda yetiştiriliyor ve popüler bir akvaryum hayvanı. Ancak vahşi doğada sayılarını artırmanın çok daha büyük bir zorluk olduğu kanıtlandı.
çalışma 18 aksolotlu, izlenebilmelerini sağlayacak radyo vericileriyle etiketledi, ardından sekizini Mexico City’deki Xochimilco Gölü’ne ve 10’unu da insan yapımı bir sulak alana bıraktı. Araştırmacılar, 40 gün boyunca günde en az iki kez veri toplamak amacıyla siteleri ziyaret etti.
Araştırmanın yazarları, özellikle araştırmacılar, insan yapımı bir gölete bırakılan aksolotlların da hayatta kaldığını buldular; bu, yapay sulak alanların aksolotlların korunmasına yardımcı olma potansiyeli açısından umut verici bir bulgu.
Conservation International-Meksika biyoloğu Esther Quintero, The Washington Post’a, yaşam alanlarının düzelmemesi veya iklim değişikliğinin kötüleşmesi durumunda bu bulgunun önemli olduğunu söyledi.
“Bu bir nevi B Planına sahip olmak gibi bir şey” dedi. “En azından nüfusu yeniden başlatabileceğimiz iki farklı yerimiz olduğundan emin olabiliriz.”
Conservation International, Xochimilco Gölü’nde atalardan kalma çiftçilik uygulamalarına geri dönerek aksolotlların doğal yaşam alanlarını restore etme projesini destekliyor. Proje, çiftçilerin pestisitsiz tarıma geçişini destekleyerek ve suyu temizlemek için biyofiltrelerin kurulmasına yardımcı olarak, aksolotlların gelecekte gelişebilmesi için bu suları geri kazanmayı amaçlıyor.
Quintero, Post’a “Axolotl’u kurtarmak, gerçekten sevimli olan bu yaratığı sevmenin ötesine geçiyor” dedi. “Yaşam alanı olmayan hiçbir türün geleceği yoktur.”
Hikayenin tamamını The Washington Post’tan okuyun Burada.
Mary Kate McCoy, Conservation International’da kadrolu yazardır. Bunun gibi daha fazla hikaye okumak ister misiniz? E-posta güncellemeleri için kaydolun. Ayrıca, lütfen kritik çalışmalarımızı desteklemeyi düşünün.
News
