Garip gezegen iki yıldız arasında geriye doğru dönüyor

Yıllar süren gözlemden sonra, araştırmacılar nihayet bir çift yıldızın zor bir gezegenle nasıl istikrarlı bir yörünge dansı yapabileceğini anlıyorlar.

2004’te, David Ramm Yeni Zelanda’daki Canterbury Üniversitesi’nde, NU oktantis adlı bir sistemdeki bir çift yıldızın hareketini gözlemlerken gizemli bir tekrarlayan sinyal gördü. Bu, sinyalin bu sistemin, iki yıldızın büyüklüğü ve yakınlığı nedeniyle imkansız olduğunu düşündüğü Jüpiter’in yaklaşık iki katı büyüklüğünde bir gezegen içerdiğinin kanıtı olup olmadığı konusunda uzun bir tartışma başlattı. Şimdi Ramm ve Adam Merhaba Lee Hong Kong Üniversitesi ve meslektaşları en kesin kanıtı sundular, ancak NU oktantlarının gerçekten bir ikili yerine üçlü olduğunu.

Kilit gözlem, NU oktantis gezegeninin retrograd – Gezegen ve bir yıldız ikisi de ikinci yıldızı yörüngede, ancak bunu zıt yönlerde yapıyorlar, gezegen ikinci yıldızın etrafında daha sıkı yörüngeye sahip. Lee, bunun olağandışı olduğunu, ancak sistemin konfigürasyonunu sabit hale getirdiğini söylüyor – gezegenin tekrar tekrar iki yıldız arasındaki dar boşlukta hareket ettiği anlamına gelse de. Ekibi, Avrupa Güney Gözlemevi’nin Şili’deki 3.6 metrelik teleskopundaki Harps Spektrografı gibi gelişmiş ölçüm cihazları sayesinde bunu çok kesin olarak belirleyebildi. Gezegenin sinyalinin yıllarca süren gözlem boyunca devam etmesi de yardımcı oldu. “Eminiz [the planet] Gerçek, çünkü yıldız etkinliği gibi bir şey olsaydı, yıllarca süren verilerde çok tutarlı olmamalı ”diyor Lee.

Ama bu geriye doğru hareket eden gezegen Nu oktantilerinin tek egzotik özelliği değil. Araştırmacılar Avrupa Güney Gözlemevi’nin Şili’de de çok büyük teleskopunu, yıldızlarından birinin bir beyaz cüceyani yaşam döngüsünün sonuna ulaştığı, daha yoğun ve daha küçük hale geldiği anlamına gelir. Lee, bunun Nu oktantının üçlü tarihini karmaşıklaştırdığını söylüyor çünkü geçmişinin matematiksel modelleri, bu yıldız daha genç, daha büyük ve daha parlak olduğunda gezegenin mevcut yörüngesinin imkansız olduğunu gösteriyor.

Böylece, gezegen ya her iki yıldızın bir kerede yörüngesinde, ancak daha sonra iki yıldızdan biri beyaz bir cüce olduğunda radikal bir şekilde kaymıştı ya da yıldızın beyaz bir cüce dönüştüğünde çıkarıldığı kütleyden oluştu. Gelecekteki gözlemler ve çok daha fazla matematiksel modelleme, bu senaryolardan hangisinin meydana gelme olasılığının daha yüksek olduğunu, ancak her ikisinin de yeni olduğunu belirleyebilir, diyor Lee.

Yüzyıllar boyunca, yıldız gözlemcileri, tüm gezegenlerin merkezi bir yıldızın aynı yönde ve ılıman aralıklarla yörüngesinde yörüngede yer alan güneş sistemi gibi düzgün kozmik düzenlemelere kullanılmıştır, ancak Nu oktantları bu tür tüm sözleşmeleri kırar, diyor Manfred cuntz Arlington’daki Texas Üniversitesi’nde. “Bilim adamlarını hem oluşum hem de evrim ile ilgili daha geniş bir yıldız ve gezegen senaryolarını düşünmeye davet ediyor” diyor.