Tüm omurgalı türlerin bir pelvisi vardır, ancak sadece insanlar onu dik, iki ayaklı yürüyüş için kullanırlar.* İnsan pelvisinin evrimi ve iki ayaklı yürüyüşümüz 5 milyon yıl öncesine dayanır, ancak bunun gerçekleşmesine izin veren kesin evrimsel süreç bir gizem olarak kalmıştır.
Şimdi, araştırmacılar, erken insanların ilk iki bacak üzerinde yürümesini ve büyük beyinli bir bebeği doğurmasını sağlayan pelviste önemli yapısal değişiklikleri haritaladılar. Çalışma, yayınlanan Doğa 27 Ağustos’ta, insanlar ve diğer memeliler arasındaki pelvisin embriyonik gelişimini karşılaştırdı. Embriyonik gelişim sırasında, insanları diğer maymunlardan ayrı bir evrimsel yola koyan pelviste kıkırdak ve kemiğin büyümesi ile ilgili iki temel evrimsel adım buldular.
“Kafatasımızın tabanından ayak parmaklarımızın uçlarına kadar her şey, bipedalizmi kolaylaştırmak için modern insanlarda değişti” diyor Almanya’nın Leipzig’teki Max Planck Evrimsel Antropoloji Enstitüsü Paleoanthropologolog Tracy Kivell.
Bilim Gazeteciliğini Destekleme Üzerine
Bu makalenin tadını çıkarıyorsanız, ödüllü gazeteciliğimizi desteklemeyi düşünün abone olma. Bir abonelik satın alarak, bugün dünyamızı şekillendiren keşifler ve fikirler hakkında etkili hikayelerin geleceğini sağlamaya yardımcı oluyorsunuz.
Kivell, çalışmanın sadece yaşayan insanlarda değil, aynı zamanda Denisovans gibi antik homininlerden gelen fosillerde de bu değişikliklerin bazılarının nasıl ortaya çıktığına dair yeni bir anlayış sunduğunu söylüyor. “Bence bu fonksiyonel genomik alanını ileriye taşımak açısından heyecan verici” diyor.
Evrim için iki küçük adım
Modern insanlar geliştikçe, pelvises, dik, iki ayaklı yürüyüşe izin vermek için gereken geniş, kase benzeri şekli geliştirdi-ancak bunun nasıl gerçekleştiği belirsiz. Cambridge, Massachusetts’teki Harvard Üniversitesi’nde gelişimsel bir genetikçi olan Terence Capellini, “İnsan pelvisi şempanzeler ve gorillerde gördüğünüzden dramatik bir şekilde farklı, bu yüzden orada neler olduğunu anlamak ve anlamak istedik” diyor.
Araştırma yapmak için, araştırmacılar, farklı gelişim aşamalarından insan pelvisi örneklerinde anatomik, histolojik ve genomik değişiklikleri incelediler. Daha sonra insan pelvik gelişimini fare embriyolarında ve gibbons ve şempanzeler de dahil olmak üzere diğer primat türlerindeki süreçle karşılaştırdılar.
Araştırmacılar analizlerini ilium oluşumuna odakladılar; İç organları destekleyen ve yürümeyi stabilize etmek için gluteal kasları sabitleyen pelvik kemiklerden biri. Ekip, bazı durumlarda yüzlerce yıldır korundukları müzelerden primat embriyo örnekleri topladı. Capellini, “Bu müze koleksiyonları son derece değerlidir; son yüz ila iki yüz yıl içinde toplandılar” diyor Capellini.
Analiz, insan ilium’un gelişiminde karakteristik şeklini ve dolayısıyla bipedalizmi destekleme yeteneğini sağlayan iki temel adım belirledi.
İlk adım, ilium kıkırdağının erken gelişimi sırasında meydana gelir. Erken kemik gelişimi, gebelikten 7 hafta sonra dikey bir kıkırdak çubuğu olarak başlar. Bu işlem insan olmayan primatlarda benzerdir. Ancak daha sonra olan şey, insan pelvisini diğer primatlardan ayırır – insanlarda, ilium kıkırdak oluşumundan kısa bir süre sonra 90 derece döner. Bu sonuçta pelvisi kısa ve geniş kılar.
İnsanlara özgü ikinci adım, daha sonra gelişmede, gebelikten 24 hafta sonra, ilium kıkırdak ‘kemikleştiğinde’ ve yerini kemik hücreleri ile değiştirir. İnsanlarda, bu kemik hücrelerinin bir kısmı, kıkırdak hücrelerinin büyürken pelvisin şeklini korumasına izin veren diğer primatlardan çok daha sonra oluşur.
Birlikte, bu gelişimsel tuhaflıklar, bipedalizm için mükemmel bir şekle sahip bir pelvis yaratmaya yardımcı olur.
Bipedalizm genleri?
Araştırmacılar, insan ve insan olmayan embriyolarda pelvisin oluşumu arasındaki farklılıkları saptamanın yanı sıra, pelvisin nasıl geliştiğini kontrol eden bir dizi genetik faktör belirlediler. İlikte kıkırdak büyümesi ve kemik oluşumu için moleküler sinyaller oluşturulmada yer alan beş farklı gen buldular.
Kuzey Carolina, Durham’daki Duke Üniversitesi’nde biyolojik antropolog Daniel Schmitt, “Ne kadar iş olduğundan çok etkilendim, gerçekten inanılmaz şeyler yaptılar” diyor. “Değişikliklere izin veren mekanizmaları ortaya çıkarır. [bone] Daha önce hiç bir şey bilmediğimiz şekil ve artık tüm bu mekanizmaları vücudun dört bir yanındaki düşünebiliriz. ”
Kivell, çalışmanın fosilleşmiş homininlerden gelen DNA’nın farklı genlerin insan iskeletinin nasıl büyüdüğünü nasıl etkilediğini açıklamaya yardımcı olup olmadığını merak ettiğini söyledi. “Ne zaman merak ediyorum [other bone structures] gelişti. “
Bu makale izinle çoğaltılmıştır ve İlk Yayınlanmış Ağustos 27 2025.
*Editörün Notu (9/3/25): Ortaklarımız Doğa Bu cümleyi gönderdikten sonra revize ettiler.
Bilime karşı durma zamanı
Bu makaleyi beğendiyseniz, desteğinizi istemek istiyorum. Bilimsel Amerikan 180 yıldır bilim ve endüstri için bir savunucu olarak hizmet etti ve şu anda bu iki yüzyıl tarihinin en kritik anı olabilir.
Ben bir Bilimsel Amerikan 12 yaşımdan beri abone ve dünyaya bakışımı şekillendirmeye yardımcı oldu. Bana bildirin Her zaman beni eğitir ve memnun eder ve geniş, güzel evrenimiz için bir huşu duygusuna ilham verir. Umarım bunu sizin için de yapar.
Eğer sen abone olmak Bilimsel Amerikankapsamımızın anlamlı araştırma ve keşfe odaklanmasını sağlamaya yardımcı olursunuz; ABD’deki laboratuvarları tehdit eden kararlar hakkında rapor verecek kaynaklarımız var; ve bilimin kendisinin çok sık tanınmadığı bir zamanda hem tomurcuklanma hem de çalışan bilim insanlarını destekliyoruz.
Karşılığında, temel haberler alırsınız, Büyüleyici podcast’lerparlak infographics, Bültenleri kaçıramazizlemeli videolar, Zorlu Oyunlarve bilim dünyasının en iyi yazı ve raporlaması. Hatta yapabilirsin Birine abonelik hediye et.
Ayağa kalkmamız ve bilimin neden önemli olduğunu göstermemiz için daha önemli bir zaman olmamıştı. Umarım bu görevde bizi desteklersiniz.
News
