Egzersizlerimizin bağırsaklarımızda yaşayan trilyonlarca mikropa fayda sağlayabileceği fikri – bağışıklık sistemlerimize, metabolizmamıza, sindirime ve diğer temel bedensel işlevlere yardımcı olan virüsler – açık değildir. En azından bu mikroplar çağrıldığı için diyet ve bağırsak mikrobiyomu arasındaki bağlantı kadar açık değildir. Ancak koşu gibi bir aerobik egzersizin bağırsak mikroplarının sağlığını iyileştirebileceğine dair kanıtlar artıyor ve bu da genel fiziksel sağlığı geliştiriyor. İlişkinin de başka bir şekilde çalıştığına dair erken göstergeler vardır: Sağlıklı bir bağırsak mikrobiyomu egzersiz kapasitesini arttırıyor gibi görünüyor.
“İnsanlar bağırsak hakkında düşündüklerinde, diyet ve probiyotikleri temerrüde düşürürler” diyor Rutgers Üniversitesi’nde bağırsak mikrobiyotasında uzmanlaşmış bir egzersiz fizyoloğu Sara Campbell. Ancak şimdi birçok bilim adamı “egzersizin bağırsaklar için faydalı olabileceği gerçeğine doğru ilerliyor” diyor.
“Sağlıklı” bir mikrobiyom genellikle bağırsak bakterilerinin bol ve çeşitli olduğu anlamına gelir; Egzersiz her iki niteliği de etkiliyor gibi görünmektedir. Elit bir sporcunun bağırsak mikropları, atlet olmayan veya eğlence sporcularından daha çeşitlidir. Ancak Illinois Urbana-Champaign Üniversitesi’nde bir egzersiz fizyoloğu Jacob Allen, “Mikropun gerçekte ne yaptığı” diyor.
Bilim Gazeteciliğini Destekleme Üzerine
Bu makalenin tadını çıkarıyorsanız, ödüllü gazeteciliğimizi desteklemeyi düşünün abone olma. Bir abonelik satın alarak, bugün dünyamızı şekillendiren keşifler ve fikirler hakkında etkili hikayelerin geleceğini sağlamaya yardımcı oluyorsunuz.
Aerobik egzersiz, fizyolojik süreçler için temel destek sağlayan kısa zincirli yağ asitleri üreten bakterilerdeki aktiviteyi teşvik eder.
Önemli bir bulgu, aerobik egzersizin, fizyolojik süreçler için temel destek sağlayan kısa zincirli yağ asitleri üreten bakterilerde aktiviteyi teşvik etmesidir. Çoğu yağ asidi molekülü 16 veya 18 karbondan oluşur, ancak adından da anlaşılacağı gibi-kıkan zincirli yağ asitleri sadece bir ila altı arasında değişir.
Bu daha küçük moleküllerden butirat, egzersiz ve bağırsak arasında özellikle önemli bir bağlantı olarak ortaya çıkmıştır. Bağırsakları kaplayan epitel hücreleri de dahil olmak üzere çeşitli dokular için enerji sağlar ve iltihabı azaltabilir ve hücrelerin insülin alma yeteneğini artırabilir. Vücudumuz doğal olarak biraz butirat yapar, ancak çoğu mikroplar tarafından üretilir ve çıktısı aerobik egzersizle arttırılır. (Çok az sayıda çalışma, kuvvet antrenmanı ile butirat seviyeleri arasındaki bağlantıya ve aynı etkiyi bulamayanlara bakmıştır.)
Egzersiz ve bağırsak arasındaki bu bağlantı, egzersiz immünolog Marc Cook’un Urbana-Champaign kampüsünde lisansüstü öğrencisi olduğu 15 yıl önce bilim adamlarının gözlerinde zar zor bir parıltıdır. Egzersizin inflamatuar bağırsak hastalığı semptomlarını, özellikle ülseratif kolit adı verilen tipte geliştiğini biliyordu. Ancak bilim adamları nedenini anlamadılar. Cook, araştırmak için farelere döndü ve bir tekerlek üzerinde koşarlarsa, kolitin fare versiyonuna karşı korunduklarını buldular. Ek olarak, kemirgenlerin kolonlarının astarında yararlı bakterilerde yedi kat artış oldu.
2018 yılında yapılan bir çalışmada Allen, Cook (şu anda Kuzey Carolina A&T State Üniversitesi’nde) ve diğerleri insanlara ilk kez bağırsak sağlığı egzersizi müdahalesini test etti. Hepsi hareketsiz olan hem yalın hem de obez insanları koşu bandı veya bisikletle egzersiz yapmak için eğittiler. Herkes haftada üç gün orta yoğunlukta başladı ve seans başına bir saatlik yüksek yoğunluklu egzersize yükseldi.
Altı hafta sonra tüm katılımcılar butirat ve diğer iki kısa zincirli yağ asidi, asetat ve propionat’ta artış gösterdiler. Ayrıca, yağ kütlesindeki azalmalar ve kardiyovasküler kondisyondaki iyileşmeler gibi egzersizin beklenen faydalarını da elde ettiler. (Yalın insanlarda tüm etkiler daha fazlaydı, araştırmacıların henüz anlamadığı bir bulgu.) Herkesin egzersiz yapmayı bıraktığı altı hafta sonra, bağırsaktaki mikropların başlangıç seviyelerine geri döndüğü ve sağlık yararları azaldı.
Araştırmacılar, egzersizin hangi etkilerinin fiziksel aktivite tarafından getirilen diğer değişikliklere karşı doğrudan mikrobiyotaya atfedilebileceğini tam olarak anlatmamışlardır, ancak bağırsak ortamında net bir fark vardır. Allen, “Egzersiz sırasında kaslara doğru ve gastrointestinal sistemden uzak bir kan şant olduğunu biliyoruz” diyor Allen. Bu, bağırsak dokusunda oksijende küçük bir azalmaya neden olur. GI kanalında da pH ve sıcaklık değişiklikleri vardır. Bu vardiyaların her biri hangi mikropların hayatta kaldığını etkileyebilir.
İnsanlarda yapılan çalışmalar, insandan kişiye ve gruptan gruba mikrobiyomların muazzam çeşitliliği nedeniyle karmaşıktır. Araştırmacılar şimdi yanıt farklılıklarını açıklamaya çalışıyorlar. Campbell seks ile varyasyonları araştırıyor. Cook, yüksek oranda hipertansiyona sahip siyah insanlarda kısa zincirli yağ-asit üreten bakterilerin etkilerini inceliyor. Bir pilot çalışmada, o ve meslektaşları siyah sporcularda yüksek tansiyon ile ilişkili bakteriler belirlediler ve müdahale hedefini belirlemeyi umuyorlar.
Mikrobiyotanın egzersiz kapasitesi üzerindeki etkileri gelince, bu kanıtların çoğu farelerden gelir. Mikrobiyomlarını öldürmek için antibiyotiklerle dozlanan hayvanlar, sağlıklı mikrobiyomlarla farelerden daha az egzersiz yapar ve tükenmeye daha hızlı ulaşırlar. Araştırmalar ayrıca sağlam bir bağırsak mikrobiyotasının daha fazla kas gelişimine katkıda bulunduğunu göstermiştir.
Bu gelişen araştırma, haftada en az 150 dakikalık ılımlı fiziksel aktiviteye katılmak üzere insan egzersizi için standart öneriyi değiştirmez. Ancak bu tür bir etkinlik yapma argümanlarına güç katar ve sonuçta insanların neden farklı egzersize tepki verdiğini açıklamaya yardımcı olabilir. Bir gün mikrobiyomu artırmanın bir yolu bile olabilir, böylece spor salonunda daha iyi yanıt verir. Yine de, bilim antrenmanınızı cesaretlendirme fikrine yeni bir anlam kazandırıyor.
News
