Alpin Mağarası – Fstoppers’da Hugo Valle

Yaklaşık 950 kilometre evimi bu yerden ayırdı. Ekstra bir macera dokunuşu eklediğim uzun bir yolculuk: Fransa’daki paralı yollardan kaçınmak. Bu tür şeyler için Avrupa’nın en pahalı ülkesinde, her kilometre karayolu altın ödüyormuş gibi hissediyor. Sonuç? Daha yavaş, daha uzun … ve çok daha yorucu bir yolculuk.
Yalnız seyahat ediyordum. Bu, daha az durma, daha az mola anlamına geliyordu – sadece yol ve müzik, manzaralar sonsuz bir makara gibi yuvarlanırken minibüsü dolduruyor.
Sonunda bu yere götüren otoparka geldiğimde – önümüzdeki üç gün boyunca ana kampım – aklımda sadece iki şey vardı: sıcak bir duş ve biraz dinlendim. Birkaç yürüyüş yapma, daha az bilinen bazı noktaları keşfetmeyi ve tamamen bağlantıyı kesmeyi planladım. Burada hücre hizmeti olmayacağını zaten biliyordum ve dürüst olmak gerekirse, bu planın bir parçasıydı.
Ama önce, Navarra’da iki gün önce gece çekimini yedeklemek zorunda kaldım. Dosyalardan geçerken ve dizüstü bilgisayarın işini yapmasına izin verirken, minibüs penceresinin dışında bir şey değişmeye başladı.
Gökyüzü.
Yavaş yavaş değişmeye başladı. Sıcak tonlar camdan sürünmeye başladı – portakallar, hafif pembeler, Fransız Alpleri’nin zirveleri boyunca mor fırçalama dokunuşları. Tereddüt ettim. Yorgunluk bana kavradı. Ama birkaç saniye sessiz izledikten sonra, yorgun zihnimde bir kıvılcım gibi yankılandı:
“Oynamaya geldik.”
Başka bir düşünce olmadan botlarımı bağladım. Kapıyı açtı. Ve dağların bana sunduğu beklenmedik gün batımından neler yapabileceğimi görmek için dışarı çıktı.