Yeni bir araştırmaya göre, yüksek şiddetli orman yangını olasılığının, endüstriyel özel arazilerde halka ait ormanlara göre yaklaşık bir buçuk kat daha yüksek olduğunu buldu. Kereste şirketleri tarafından yönetilen ormanların, megafirlerin sevdiği koşulları sergilemesi daha olasıdır – destanı kanopiye bağlayan sürekli bitki örtüsü ile düzenli aralıklı ağaçların yoğun standları.
Utah Üniversitesi, Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley ve Amerika Birleşik Devletleri Orman Hizmetleri tarafından yönetilen araştırma, aşırı hava koşullarının ve orman yönetimi uygulamalarının yangın şiddetini nasıl etkilediğini belirleyen ilk kişidir. Eşsiz bir LiDAR veri kümesini artıran yazarlar, beş yangın çıkmadan önce kamu ve özel ormanların üç boyutlu haritaları oluşturdu.
Aşırı hava dönemlerinde, kök yoğunluğu-dönüm başına ağaç sayısı-yüksek şiddetli bir ateşin en önemli yordayıcısı haline geldi. İklim değişikliğini hızlandırma karşısında bile, toprağı nasıl yönettiğimiz bir fark yaratacaktır.
U’da doktora sonrası araştırmacı ve çalışmanın baş yazarı Jacob Levine, “Bu gerçekten umutlu bir bulgu çünkü bu manzaraları yangınların geçme şeklini etkilemek için nasıl yönettiğimizi ayarlayabileceğimiz anlamına geliyor.” Dedi. “Hem küçük hem de olgun ağaçları inceleyerek yoğunluğu azaltan stratejiler, ormanları gelecekte ateşe daha sağlam ve esnek hale getirecektir.”
2022 yılında yapılan bir çalışmada, Levine ve işbirlikçileri, özel olarak yönetilen ormanlarda tipik olarak yangın şiddetinin daha yüksek olduğunu bulmuşlardır. Ayrıca, özel endüstriye yakın, ancak sahip olmadığı, vahşi doğayı, küçük toprak sahiplerini ve kentsel alanları gölgede tehdit eden alanlara genişletilen riskleri keşfettiler. Bu yeni çalışma, bazı bölgelerde diğerlerinden daha olası hale getiren temel orman yapılarını tanımlayan ilk çalışma.
Çalışma 20 Ağustos 2025’te dergide yayınlandı. Küresel Değişim Biyolojisi.
Lidar orman yapısı sırlarının kilidini açar
Kaliforniya’nın kuzey Sierra Nevada’daki çalışma alanı olan Plumas Ulusal Ormanı, orman yangını oluşumu ve şiddetinin daha geniş eğiliminin simgesidir. Bölgenin karışık kozalağı ormanları, bitki örtüsünü temizleyen periyodik, düşük ila orta şiddetli yangınlara uyarlanır ve ağaç kümeleri arasında büyük alanlar yaratır. Kereste kaynaklarını artırma çabaları, ABD hükümetinin 1800’lerde yangın söndürme politikaları uygulamasına yol açtı; Doğal ateş döngüleri ve yerli yanma yokluğunda, modern ormanlar, aşırı ağaçların% 95’inden fazlasını öldüren bir ateş olarak tanımlanan yüksek şiddetli yangınları yakıtlamak için daha fazla yem vardır.
Plumas Ulusal Ormanı, özel endüstriyel ve kamu mülkiyetinin bir mozaiğidir ve çalışma alanının% 70’i, 2019-2021 yılları arasında Kaliforniya’nın kaydedilen tarihindeki en büyük tek yangın Dixie Fire da dahil olmak üzere beş büyük yangınla yakılmıştır. Tespit olarak, bölge yanmadan bir yıl önce benzersiz bir veri kümesi toplanmıştı.
2018 yılında ABD Orman Servisi, Jeolojik Araştırma ve Ulusal Havacılık ve Uzay Yönetimi, havadaki ışık tespiti ve aralıklı (LIDAR) uçuşlar kullanarak Plumas Ulusal Ormanı ve çevresindeki özel arazileri inceledi. Lidar sensörleri, ormandaki çim, çalılar, fidanlar, ağaç kanopileri ve diğer yapıları yüksek hassasiyetle zıplatan aşağıdaki manzaraya milyarlarca lazer vuruyor.
Levine, “Bu büyük yangınlardan hemen önce ormanın neye benzediğine dair gerçekten ayrıntılı bir resmimiz var. Bu inanılmaz derecede değerli bir şey.” Dedi. “Yüksek şiddetli yangına yol açan orman yapılarını anlamak, piyasa talebini karşılayacak kadar kereste üretirken bu büyük yangın sorununun önüne geçmek için hafifletme stratejilerini hedeflememizi sağlar.”
Özel VS Kamu Yönetimi Stratejileri
Kereste şirketleri, kârları en üst düzeye çıkarmaya ve kırsal topluluklar için toplum ve ekonomik motor için değerli bir kaynak olan sürdürülebilir bir odun kaynağı sağlamaya odaklanmıştır. Çoğu pratik plantasyon ormancılık-bir alanı temizlemek ve ağaçların sıkıca paketlenmiş bir ızgarada yeniden dikilmesi. 80 ila 100 yıl sonra, hepsini tekrar yaparlar ve benzer yaş ve büyüklükteki yoğun ağaçların bir patchwork’ü bırakırlar.
Levine, “Bir grup maçı bir ızgarada bir araya getirmeyi düşünebilirsiniz – bu, bu maçların daha küçük kümeler olarak dağılmış olması durumundan çok daha iyi bir şekilde yanacak.” “Daha büyük bir ateş yoğun ormanlardaki gölgeye kolayca ulaşabilir. Sonra bir ağacın arasında birbiri ardına yırtıyor, maddi milleri önceden yakıyor. Farklı bir hikaye.”
Kamu arazilerinin hedefleri daha çeşitlidir ve otlatma, rekreasyon, restorasyon, kereste üretimi ve vahşi yaşam koridorları için yönetim gerektirir. Ayrıca aktif yönetim yapma yeteneklerini engelleyen halka da bakarlar. Çevre örgütleri genellikle ağaçların yoğunluğunu inceltmek için kaldıracak önerilen projeleri durdurmaya dava açıyor.
Her ne kadar çalışma özel sanayi arazilerinin daha da kötüsü olduğunu gösterse de, hem özel hem de kamu kurumlarının ulusumuzun ormanlarını korumak için iyileştirme için çok fazla yerleri var. Sierra Nevada ağaçlarının çoğu, yüksek şiddetli yangınlardan kurtulmak için uyarlamalardan yoksundur ve ormanlarımızın daha fazla çalı ve otlaklara dönüşmesine yol açar.
Levine, “Bunun kereste için büyük etkileri var, aynı zamanda karbon sekestrasyonu, su kalitesi, vahşi yaşam habitatı ve rekreasyon için.” Dedi. “Çalışma ve otlaklar güzel olabilir, ancak Sierra Nevada’yı düşündüğümüzde görkemli ormanları resmediyoruz. Orman yönetiminde büyük değişiklikler olmadan, gelecek nesiller bugün değer verdiğimizden çok farklı görünen bir manzarayı miras alabilir.”
Diğer yazarlar arasında ABD Orman Hizmetleri Brandon Collins ve California Üniversitesi, Berkeley; ABD Orman Hizmetleri’nden Michelle Coppoletta; ve California Üniversitesi, Berkeley’den Scott Stephens.
20 Ağustos 2025’te Global Change Biology dergisinde yayınlandı.
News
