Gönderimi okuma şansın olsaydıHareketimi bir araya getirmekkariyerimde bir sıfırlama noktasına ulaştığımı zaten bileceksiniz. Üzerinde çalışmam gereken birçok yönüm var ve en acil olanlardan biri sosyal medya ile olan ilişkimi değiştirmek.
Geçen yılın sonuna doğru sosyal medyanın beynim üzerinde olumsuz bir etkisi olduğunu, özellikle de dikkat sürem olduğunu fark ettim. Asla “seviyor” ya da kendimi Fifi’nin yeni bir kanepeye sahip olduğu (Folk’ın mutlu tatil fotoğraflarını ve neşeli evcil hayvanları görmeyi tapıyorum) haberlerinde kıskançlıkla bir şey bulan bir kişi olmadım, ancak en iyi şekilde sosyal medyada geçirdiğim zamandan zevk almadığımı giderek daha fazla fark ediyorum.
Netlik anım okuduktan sonra geldiTom Cox’un parlak makalesibu da duygularımı aplomb ile özetledi.
Sosyal medya uzun zamandır yazarların okuyuculara ulaşması için yararlı bir yol olmuştur, ancak yazarların daha baskın olarak, sosyal medya tarafından daha fazla psişik olarak ezilen rendelenmiş Parmesan gibi dikkat alanlarına ulaşmaları için daha baskın bir yoldur.
Neden sadece hesabımı silmiyorsun
En basit şey, çeşitli platformları bırakmak olacaktır. Ne yazık ki bir yazar ve küçük bir işletme olarak, okuyucuları ve müşterileri toplamak için sosyal medyaya güveniyorum. Algoritmalar ve reklamcılık bunu giderek daha etkisiz hale getiriyor ve tanıtım için başka yollar bulmayı planlıyorum, ancak şimdilik bir sosyal medya varlığı hala gerekli.
Sosyal medyadan kendimi nasıl sütten kesiyorum
Kendimi sosyal medyadan sütten kesmenin ilk adımım neden kullandığımı düşünmekti.
Benimle bir kişi olarak en zorlu semptomlar zayıf dayanıklılık ve beyin sisidir. Günlük yaşamak için kullandığım tekniklerden biri sık sık molalar planlamaktır (bu göründüğünden çok daha can sıkıcıdır). Eğer yazıyorsam veya temizlik, yemek pişirme veya bahçecilik gibi yerli görevler yapıyorsam, kendime her kırk dakikada bir on dakikalık mola vermek için bir alarm ayarlıyorum. Tipik olarak, Facebook veya Instagram’da kaydıracağım, şüpheli komedi değerinin makaralarını veya halk ilgisini izleyeceğim. Bunu giderek daha fazla birincil rahatlama biçimim olarak kullanıyorum. On yıl önce bir kitap veya dergi alırdım.
Sosyal medyayı kaydırmaktan kazandığım şey, bir kaçış duygusu, günümden zaman aşımı duygusu. Bu bir alışkanlık ve alışkanlıklar değişebilir.
Sosyal medyayı değiştirmek için ne kullanıyorum
İkinci adımım, kaydırma yapmamın ne yerini alacağımı düşünmek oldu. Fiziksel olarak yorgun ve püresi beyni tarafından beslenirsem, iri bir entelektüel kitap seçmek ihtiyacımı karşılamayabilir. Bu zekice ifade edilirRoz Goddardşiir projelerinde yapmak ve yapmak
Şu anda yumuşak haşlanmış suç kurgusu bağımlılığım bana hayatımda bunalmış olduğumu ve adli arkeoloji, kum tepeleri ve kendim olmayan tehlike dünyasına girmek için zaman ayırmam gerektiğini söylüyor.
Yapmak ve yapmak için şiir projeleriNine Arches Press tarafından yayınlandı
İlk büyük değişikliğim, çevrimiçi kişiliğime gravitalar ekleyeceğini ve keyif aldığım kitapları okumaya geri döneceğini düşündüğüm kitapları okumayı bırakmaktı. Bunu yazmak için biraz utanıyorum – biraz maruz kalan – ama dürüstlük her şeyin anahtarıdır ve bu makale herhangi bir değere sahipse, küratörlü bir hayatın yaratılmasında ne kadar yerleşik olduğumu göstermem gerekiyor. Sevinç getiren kitaplardan ziyade etkileyen kitapları okuma baskısı, sosyal medyanın iç ve dış yaşamım üzerindeki başka bir sonucudur.
Bu kararı verdiğimden beri okumaktan, güldüğüm, ağladığım, yeni sözler aradığım, bir günde bir kitap bitirdim, küçük parçalarda bir tane okudum, çünkü beni çok etkiledi ve hafif bir dergide hareket ettim, hedeflenen reklam akışı mümkün değil.
Fiziksel engeller yaratın
Üçüncü adım, “telefonumu kontrol etmek” için böyle bir baskı hissetmediğim zamanları düşünmekti.
Cevap (pek çok şey için olduğu gibi) bahçecilik yaptığım zamandır. Telefonumu düşürme korkum (ya da bu kadar çok bahçe eldiveninin kıyametle buluştuğu kompost kutusuna fırlatma) bahçe ayakkabılarını çıkarmak için bir çift biraz zorla birlikte telefonumu nadiren dışarı çıkardığım anlamına geliyor. Bahçecilik, birçok çiçek fotoğrafı yayınlamanın yanı sıra, sosyal filtreden mutlulukla serbest kalan bir etkinliktir.
Fiziksel mesafenin iyi bir caydırıcı olduğunu tespit ettikten sonra, işim için bir reklam yayınlamak veya e -postalara yanıt vermek için aktif olarak kullanmadığımda telefonumu üst katta bırakmaya başladım. Ekstra bir eylem eklemek, ekstra bir düşünce aşaması anlamına gelir (biraz bisküvi daha yüksek bir dolaba koymak gibi). Ayrıca, soğan kahverengi (veya yanıyor!) İlerken beş dakikalık kaydırmayı önlemek için tarif kitapları kullanmaya geri döndüm. Bunun yerine, bahçede oturup dinliyorum ya da sık sık göremediğim her şeyde pencereden bakıyorum. Soğanların çok gevrek olmasına izin vermemenin bir zeminli mini bir meditasyon.
Nasıl hissettiğime dikkat et
Son eylemim nasıl hissettiğime dikkat etmek. Okuduktan sonra ya da birkaç dakika oturduktan ve çevremi emdikten sonra kendimle kontrol ediyorum ve fiziksel değişiklikleri not ediyorum. Yazmaya devam ettiğim kelimeler “Nefesim daha açık geliyor”. Bu dünyadaki en iyi cümle değil ama demek istediğim, daha rahat olduğum, nefesimin daha derin olması – daha huzurluyum. Sosyal medyada uzun zaman geçirdikten sonra yazdığım kelimeler “omuzlarım inciniyor” ve “Gergin hissediyorum”. Hangi duyguları tercih ettiğimi biliyorum.
Yeni bir şey yok …
Bu tekniklerin hiçbirinin çığır açan veya özellikle şaşırtıcı olmadığının farkındayım. Şaşırtıcı olan, sadece bir hafta sonra hissettiğim etki. Telefonumda geçirdiğim süre hakkında okumaya daha meyilli ve daha disiplinliyim. Ayrıca bu cep büyüklüğünde tiran için kendi hayatımın ne kadarını harcadığımı da anlıyorum. Benim gibi kronik bir hastalığa sahip olmak, sınırlı enerjim olduğu anlamına gelir, neden alevler reklamveren atalete kaymayı seçtim? En iyi ihtimalle yaklaşık 20-30 iyi yıl kaldım ve birisinin çevrimiçi olarak gönderdiğimi fark ettiğini umarak, daha fazlasını pasif bir tüketim durumunda geçirmek istemiyorum. Kendimi iyi, duyar ve değerli hissettirmenin daha iyi yollarını bulmalıyım.
Birçok açıdan, alt çember üzerine yazmanın, sosyal medyanın ilk günlerinde hissettiğim topluluk duygusunu yeniden canlandırma potansiyeline sahiptir. Beni ve yarı kırsal bir ortamda yaşamak, oldukça yalıtılmış olduğum anlamına geliyor. Ayrıca küçük konuşma ve gevezelikli kalabalıklar beni sinirsiz ve içi boş bırakan bir kişiliğe sahibim. Sık sık yanlış yerde yanlış bir şey söylüyorum ve partilerde çok ciddiye almak için bir ustalık var. Sebep, konuşacak kadar cesur hissettiğim küçük, odaklanmış topluluklar sunuyor. Şimdiye kadar insanlarla karşılaştım
Kathryn Versilloyaratıcılık ve akıl sağlığı konusunda tutkulu olan insanlar gibi
Dave BontaMuhteşem şiir bloglarını ve insanları okumak ve paylaşmak için zaman harcayanlar
Lucy SweetkiminLucyverseHiciv ihtiyacımdan daha fazlası ve yüksek sesle gülün. Kısacası, paylaşmak, öğrenmek ve sadece zevk almak isteyen yazarlar, sanatçılar ve düşünürlerle karşılaştım.
Burası kitaplar ve şiir hakkında konuşabileceğim bir yer, öfke ve kendini dürüst görüşün yığını olmadan dünyada devam eden şeyler hakkında okuyabileceğim bir yer. Dikkat çekici sesler yerine yazma sevinci için yazılmış uzun form akıllı, eğlenceli makaleleri okuyabilirim. Kendimi benzin dopamin vuruşu, şeker acele içeriğinden ve gerçek beslenmeyi buluyorum. Kendimin bir parçası olduğumu hissediyorum.
Okuduğunuz için çok teşekkür ederim – umarım bu yararlı olmuştur, eğer sadece sosyal medya ile benden daha sağlıklı bir ilişkiye sahip olduğunuzu hissettirirse! Bir sonraki makalemde, “Seni Kim Dinleyecek” Sesimi nasıl susturmaya çalıştığıma bakacağım ve hayat hack makaralarının günaha uzak durmayı başardığımı varsayarak, Cuma günü tadını çıkarmaya hazır başka bir şiir filmi alacağım
Kathryn Anna Marshall
·
13 Nisan 2023
Hikayenin tamamını oku
Kathryn Anna Marshall’ın kelimeleri ve resimlerini okuduğunuz için teşekkürler! Yeni gönderiler almak ve çalışmalarımı desteklemek için ücretsiz abone olun.
Abone olmuş
Bir dahaki sefere kadar
Kathryn
xx
News
