Süper Makro Fotoğraf – Daha fazla derinlik ile yakın.

Süper Makro Fotoğrafçılık

“Daha fazla derinlikte yakın”

Makale ve Görüntüler Dr John McCormack Arps

Yüksek büyütme tekniklerinin doğasında bulunan küçük alan derinliği (DOF) nedeniyle makro fotoğrafçılık (ve yakın çekim fotoğrafçılığı) zorlaştırılabilir. Odaktan bulanıklaştırılmış ıslık yaratıcı efekt için tasarlanmış bir resmi geliştirebilir, birçok yakın çekim ve makro fotoğrafçılık teknikleri en büyük ayrıntıyı göstermek için kullanılır ve bu mümkün olduğunca yüksek bir keskinlik gerektirir.

Çiçek fotoğrafçılığı, alan derinliğinin optimum çözünürlükte çiçek anatomisinin farklı kısımlarını göstermede büyük önemi olduğu kesin yakın çekim ve makro aralık görüntülemenin tipik bir örneğidir. Aşağıda özetlenen teknik, derin odaklanma sorunlarının olduğu herhangi bir yakın çekim fotoğrafçılığına uygulanabilir.

Yaklaşık 24 mm’lik birçok çiçek, dijital tek lens refleks sensörünün çerçevesini 1: 1 oranında rahatça dolduracaktır. Bu büyütmede çok sınırlı bir alan derinliği olacaktır. Kullanılan gerçek lense bağlı olarak, F8’de bu 0,6 mm kadar küçük olabilir. Diyaframı kapatarak daha fazla odaklanacak. Özel bir kapanış lens, yaklaşık 2.3 mm’lik bir DOF beklenebildiğinde F 32’ye kadar kapatılabilir.

Diyaframın bu kapanması ilk bakışta çözüm olarak görünecektir, ancak daha küçük açıklıklarda, kırınım olarak bilinen bir fenomen nedeniyle tüm resim keskinliğini kaybetmeye başlar. Bu, çok küçük bir lens diyaframının, dar diyafram açıklıklarında ışık bükülmesi ve yayılması nedeniyle iyi tanımlanmış bir görüntü üretememesidir. Buna ek olarak, küçük bir diyafram açıklığı, daha uzun bir pozlama süresi anlamına gelir, çok doğru bir görüntü üretmenin doğasında var olan, hareket izi (özellikle makro fotoğrafçılığında fark edilir). Çiçek fotoğrafçılığında, organlarındaki yayıldı ve diğer çiçek parçaları 5 mm’yi kolayca aşabilir ve bu nedenle çiçeğin bir kısmı genellikle herhangi bir diyafram ayarında odaklanmaz.

Uygulamada neredeyse tüm fotoğraf lensleri diyafram derecelerinin orta aralığında en iyi şekilde çalışacaktır, F8 veya en çok F11 optimum sonuçlar verecektir.

Alan derinliğinin dijital geliştirilmesi Makro Fotoğrafçılık

Bu alan derinliği kısıtlaması, standart fotoğrafik tekniklere göre birçok kez daha fazla büyütmenin kullanıldığı mikroskopi dünyasında daha kritik hale gelir.

Son yıllarda sınırlı alan derinliği sorununun üstesinden gelme çabaları yapılmıştır. Dijital fotoğrafçılık ve bilgisayarlı yazılımı şimdi cevabın bir kısmını sağladı. Artık her pozlamada odak düzlemini hareket ettirmek için mikroskop aşamasını kullanarak bir mikroskoptan birden fazla fotoğraf çekmek mümkündür. Yazılım daha sonra bu dizinin görüntülerini yeniden birleştirir veya her bir pozlamaya kıyasla büyük ölçüde artan bir alan derinliğine sahip tek bir sonuç resim üretmek için resim yığını yeniden birleştirir. Çok doğru odak seçimi elde etmek için basamak motorları mevcuttur.

Bu yöntem basitleştirilebilir ve yakın çekim ve makro fotoğrafçılık çalışmalarımıza aktarılabilir. İlke, yazılımın her pozlamanın ‘infocus’taki’ bir kısmını kullanması ve her resmin bu kısmını izole etmesidir. Daha sonra her ayrı görüntü, tüm bireysel maruziyetlerin optimum bileşenlerinden birleşen son bir karışımla kombine bir fotoğraf oluşturmak için hemen bitişik resmi ile birleştirilir. Her şeyden önce yazılım, yığının her katmanındaki en keskin piksel elemanlarını bulmak ve kalan bulanık görüntü parçalarını atmak için çeşitli kontrast veya kenar algılama algoritmaları kullanır.

İkinci aşama daha sonra, her yeni keskin tabakayı bitişik ayarlanmış keskin katmanda birleştirmek, şimdi keskin odakta büyük ölçüde artan bir alan derinliğinin genel bir kombinasyonuna sahip olan bir son resim oluşturmaktır.

Tüm bunlar, Photoshop’ta el seçimi ve kompozisyonu ile manuel olarak elde edilebilir, ancak birçok resim öğesi dahil olduğunda uzun ve sıkıcı bir rejimdir. Neyse ki mikroskopiye katılanlar tarafından yapılan çalışmalar, bu prosedürleri otomatikleştirmek ve basitleştirmek için çeşitli yazılım paketleri sunmuştur. Bu rutin, yatay olarak kompozit bir resim yapmak için yan yana inşa edilen bir dizi geniş açılı maruziyetten dijital bir panoramik görüntünün oluşturulmasından çok farklı değildir. Ancak bu durumda son görüntü, son görüntüyü oluşturmak için kullanılan çok dar dikey olarak düzenlenmiş bir dizi pozlamanın bir bileşimidir.

YazılımMakro Fotoğrafçılık Makro Fotoğraf Makro Fotoğraflar

Bu uygulamaya yardımcı olmak için ticari olarak üretilen bir dizi yazılım paketi vardır. Bunlar bunlardan birkaçı.

‘Combine Z’, otomatik kenar algılaması ve görüntülerin bileşimini sağlayan bir ücretsiz yazılım paketidir.

‘Archemid’, ‘Helicon Focus’ ve ‘Image-Pro Plus’ mikroskopide kullanılan ticari yazılım paketleridir. ‘Otomatik montaj’ (senkroskopi) birkaç bin dolara mal olan gelişmiş bir ticari pakettir.

Orta maliyetle ‘Helicon Focus’un aradığım görüntüleri üreteceğini ve ayrıca Web sitelerinden sınırlı bir ücretsiz deneme sürümü indirilebilir. Bu, ilk deneyler için kullanılabilir. Tam olarak tek başına yazılım olmasa da; İskandinavya’da ilişkili özel yazılımlarla farklı odak derinliklerinde birden fazla görüntü üreten bir kamera üretildi ve ‘Focoz’ olarak pazarlandı.

DonanımMakro Fotoğrafçılık Makro Fotoğraf Makro Fotoğraflar

Amacım, kolayca elde edilebilir kamera ve aksesuar donanımı kullanarak çiçek ve çiçek parçalarının derin odak fotoğrafları üretmek ve Helicon yazılımı için görüntüler yakalamak oldu. Bu süper makro fotoğrafçılığı dedim. Tüm doğru makro fotoğrafçılığın en büyük sorunu, resimleri çekmek için tamamen titreşimsiz bir kurulum oluşturmaktır. Bu genellikle kamera için bir stand üretmek ve tamamen kararsız sabit bir hizalamaya tabi bir şekilde DIY içerir. Buna ‘optik tezgah’ denir ve genellikle bir tripoddan daha üstündür.

Bu durumda kamera, yatay bir standda bir kurşun vidanın bir ucuna monte edilir. Bu düzenleme, her pozlama için küçük bir miktar kaydırılmasını sağlar. Şu anda bu amaç için bir Manfrotto mikro odaklama rayı kullanıyorum. Kamerayı değil, kamerayı değil, çiçek aydınlatma açıları maruziyetler arasında değişmemesi genellikle en iyisidir. Tüm düzenleme, yankılanma ücretsiz bir tablo üzerine kauçuk desteklere monte edilmiştir. Elektronik veya benzeri bir deklanşör salımı zorunludur.

Bu masterclass’ta kullanılan makro fotoğrafçılık ekipmanı hakkında daha fazla bilgi için buraya tıklayın.

Pratik detaylarMakro Fotoğrafçılık Makro Fotoğraflar

Bitki hareketinin izi olmadan gereken görüntü sayısı nedeniyle, bahçede bir titreşim ve rüzgarsız ortam bulmak neredeyse imkansızdır. Konservatuar veya seradaki bir bitki mükemmeldir, yoksa başka bir çiçek kullanılabilir. Son çare olarak, bir bahçe fabrikası fotoğrafçılıktan sonra kazılabilir, fotoğraflanabilir ve daha sonra tekrarlanabilir. İdeal, pozlama dizisi için laboratuvar benzeri koşulları hedeflemektir. Gereken alanın büyütme ve derinliğine bağlı olarak, son resmi üretmek için maruziyetler 5 ila 50 arasında olabilir.

Kamerayı hareket ettirmek için tam bir miktar bir saat yüzü gibi dairesel kalibre edilmiş bir disk bir bilgisayarda oluşturulur ve Manfrotto Rayının ayar kabiliyeti vidasına monte edilir. Uygulamada bu ölçek yapılır ve bir CD diskine yapıştırılır ve daha sonra ayar vidası kafasının üzerine kaydırılır. Bu, vidayı döndürmek ve her pozlama için hesaplanmış bir set miktarını ilerletmek için kullanılır.

F8’de 24 mm genişliğinde bir sensör üzerinde 1: 1 oranı büyütme üretilecekse, alan derinliği yukarıda belirtildiği gibi yaklaşık 0.6 mm olacaktır. Bununla birlikte, her ardışık çerçeve için yaklaşık% 25’lik bir örtüşmeye izin vermek gerekir, böylece 0.45 mm’lik bir kamera hareketi ideal olabilir. Manfrotto vidasının perdesi, her bir dönüş kamerayı 1.25 mm hareket ettirecek şekildedir. Bireysel kurulumlar için gerekli kaymayı belirlemek için bazı denemeler yapmak gerekir.

Yaklaşık DOF çoğu lens talimat verisinde bulunabilir. Daha yüksek büyütmeler, üst üste binen çerçeveler için eşdeğer ayarlarla daha küçük kamera kaymaları gerektirir. Her bir denek için toplam maruz kalma sayısı, gerekli alanı yeterince ileriye götürmek için yeterli resim açığa çıkarılarak kolayca hesaplanabilir. 4 kat büyütme ile aynı düzenleme ile kamera vardiyası yaklaşık 0.075 m. Yeterli örtüşmeye izin verecek. Bu seviyede birden fazla görüntü elde etme tekniği çok titiz olabilir.

Demiryolu vidası dikkatlice yağlanmalıdır. Daha sonra, kamera hareket dizisi sırasında olası yanal serbest oynamayı önlemek için lateral yay yüklü basınç ayar vidası düzenlenmelidir. TIFF görüntülerinin JPEG’ler tercihi olarak kullanılması önerilir. her kaydedildiklerinde elbette sıkıştırılmış ve yeniden baskılanmıştır. Sadece sonuçta ortaya çıkan görüntü bozulması değil, aynı zamanda yazılım algoritmalarının en iyi TIFF veya ham görüntülerin orijinal olmayan piksel düzenlemesinde çalıştığı söylenir.

Bu, büyük görüntü dosyalarının bir yığını ile sonuçlansa da, yazılım aslında sadece bir seferde bir görüntü seçer ve çalışır. Aslında gerçek çalışma belleği gereksinimleri çoğu modern bilgisayar tarafından karşılanacaktır. Aydınlatmanın tüm görüntüler için kesinlikle aynı olması önemlidir. Modern dağınık makro flaş birimlerinin, özellikle tamamen bir ortam gün ışığı yoksa, ideal olduğu bulunmuştur. Daha önce flaşla fotoğraflanması zor olan beyaz veya açık sarı yapraklarla bile, maruziyet üzerinde dikkatli bir şekilde ayarlanmadan kaçınılabilir. Beyaz denge tercihen gri bir kart kullanılarak önceden ayarlanmalı ve otomatik ayarlamaya bırakılmamalıdır.

Çerçeveden çerçeveye maruz kalmada herhangi bir değişkenliği önlemek için maruz kalma ve odak da manuel olarak ayarlanmalı ve kilitlenmelidir.

60 mm’lik bir makro lens doğal ışıkta iyi çalışacaktır, ancak birden fazla flaş kullanarak gerçekten yakın iş için 105mm’lik bir makro lens, flaş düzenlemesinin kurulumunu ayarlamak için daha iyi alan sağlayacaktır. Her zamanki yakın fotoğrafçılığın aksine, optimum DOF vermek için kısa bir odak lens ve küçük diyafram ile ilgilenmiyoruz. Daha aşırı makro resimler için, çiçek anatomisi özelliklerini en büyük ayrıntılı olarak göstermek için yanal flaş dolgusu gerçekten önemlidir.

Değerli bir ek varlık, görüntüyü doğrudan bir dizüstü bilgisayarda yakalama yeteneğidir. Bu, farklı aydınlatma kurulumlarının hemen görülmesini ve değerlendirilmesini sağlar. Daha da önemlisi, maruz kalma histogramı genişlemiş bir ölçekte doğrudan görüntüleme için mevcuttur. Bu, aydınlatmayı ayarlamak için kritiktir ve herhangi bir aşırı maruz kalmayı önlemek için ayrı RBG renklerinin eğrileri de incelenebilir. Son TIFF dizilerini almadan önce bu ön resimlerin düşük çözünürlüklü JPEG’ler olarak daha kolay yakalanabileceğini buldum. Nikon yakalama yazılımı bu amaç için kullanıyorum ve bu aynı zamanda gerçek maruziyetin dizüstü bilgisayardan tetiklenmesini sağlıyor.

Görüntü işleme sırasıMakro Fotoğrafçılık Makro Fotoğraflar

Dizüstü bilgisayarda, sıralı sıralarında resim yığınını almak için bir dosya hazırlanır. Bu daha sonra özel Helicon yazılımı tarafından açılabilir. Görüntüler ‘işlenmeden’ önce, küçük bir film dizisi gibi, dönüşüm öncesi görüntüleme ekranında, küçük resim resimlerini hızlı bir şekilde birbiri ardına açmak tercih edilir. Bu, resim döngüsünün derhal değerlendirilmesini sağlar. Aydınlatma tüm dizinin üzerinde bile olmalıdır ve hizalamadan biraz ‘sıçrayan’ herhangi bir görüntü kolayca fark edilebilir. Bu, bitkileri fotoğraflarken oldukça sık bir olaydır. Bu uzun prosedür sırasında küçük bir kesir tarafından yanlışlıkla kolayca hareket ettirilebilirler. Yaprakların ve çiçek parçalarının gerçek turjitesi, bir çiçek sıcak bir ortamda herhangi bir süre sudan çıkmışsa bile değişebilir, böylece çiçek düşebilir. Bu, dizinin arızalanmasına yol açabilir. Bazen optimum bir sonuç elde etmek için resim alarak ve geri almak için uzun zaman harcamaya hazır olmalıdır.

Son kompozit resim üretildikten sonra, görüntüyü temizlemek için neredeyse her zaman daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır. Konu veya kamera sensörü üzerindeki en küçük toz lekesi, bulanık artefakt noktalarının salyangozuna yol açacaktır. Bunların Photoshop veya benzeri görüntü ayarlama programında dikkatlice kaldırılması gerekir. Körler kullanılırsa sensörün sık sık temizlenmesi gerektiğini buldum, çünkü muhtemelen kameranın içine ve dışına küçük miktarları toz pompaladığı için. Seralar ve bahçe ortamları nadiren tozsuzdur! Başka bir leke, bazen bir kenarda veya bir taç veya çiçek kısmının diğerinde meydana gelebilen küçük bir periferik görüntü hayal kırıklığıdır. Bu periferik zayıf halo eserleri, yazılımın farklı odaklanmış seviyelerdeki kaymaları bir resimden diğerine doğru düzeltme girişiminde, piksellerin bir dakikadan az miktarda büzülmesinden kaynaklanır. Bu kusurlar genellikle dikkatli piksel klonlama ile çıkarılmalıdır.

Son rafine bir görüntünün, kamerayı ayarlamaktan kabul edilebilir son resme kadar üretilmesi genellikle birkaç saat sürebilir. Bununla birlikte, bu sonuçtaki yakın çekim resimleri olağanüstü bir alan derinliğine sahiptir ve bu birden fazla görüntüyü birleştirme yöntemi dışında elde edilmesi neredeyse imkansız olacaktır. Çiçek anatomisinin çarpıcı özelliklerini açıklayacak. On iki mega piksel kamera (Nikon D2X) A1 boyutu kullanılarak başka herhangi bir yöntemle eşsiz olarak elde edilebilir. Kameranın çiçek yüzeyinde kaydırılması nedeniyle sıklıkla benzersiz bir optik perspektif vardır. Normal insan referans görüşümüz, belki de bir kelebek veya arının yiyecek arama yaparken görebileceği olarak değiştirildi.

John’un mükemmel süper makro fotoğrafçılık görüntülerinden daha fazlası Daha İyi Fotoğraflar Galerisi.