McMaster Üniversitesi ve Fransa Enstitüsü Pasteur’daki araştırmacılar tarafından bugün dergide yayınlanan bir çalışma BilimPandemilerle ilgili bazı temel soruları ele alır: İnsan popülasyonlarına nasıl girerler, muazzam hastalığa neden olurlar ve popülasyonlarda devam etmek için farklı virülans seviyelerini geliştirirler?
Kara Ölüm, kayıtlı insanlık tarihinin en ölümcül pandemi olmaya devam ediyor ve bu bölgelerden geçerken Avrupa, Batı Asya ve Afrika nüfusunun tahmini yüzde 30 ila 50’sini öldürüyor. 14’te görünenth Yüzyıl, 500 yıldan fazla bir süredir dalgalarda yeniden ortaya çıktı ve 1840’a kadar devam etti.
Kara Ölüm, 500’lerin ortalarında kırılan ilk veba pandemi olan Justinian’ın veba neden olan aynı bakterilerden kaynaklandı. Üçüncü veba pandemi 1855’te Çin’de başladı ve bugün devam ediyor. Ölümcül etkileri artık antibiyotikler tarafından daha kontrol ediliyor, ancak hala davaların düzenli olarak bildirildiği Madagaskar ve Demokratik Kongo Cumhuriyeti gibi bölgelerde hissediliyor.
McMaster Antik DNA Merkezi ve Michael G. degroot analolojisinin direktörü Hendrik Poinar, “Bu, eski bir patojendeki değişiklikleri doğrudan inceleyen ilk araştırma çalışmalarından biri, bugün hala gördüğümüz, pandemilerin virülansını, kalıcılığını ve/veya nihai yok olmasını neyin yönlendirdiğini anlamak amacıyla,” diyor.
Justinian veba’nın suşları, 300 yıl Avrupa ve Orta Doğu nüfusunu tahrip ettikten sonra soyu tükendi. İkinci pandeminin suşları, enfekte kemirgen popülasyonlarından ortaya çıktı ve iki ana soya girmeden önce Kara Ölüm’e neden oldu. Bu iki soydan biri bugünkü tüm suşların atasıdır. Diğeri Avrupa’da yüzyıllar boyunca yeniden ortaya çıktı ve nihayetinde 19. yüzyılın başlarında soyu tükendi.
Eski ve modern veba kurbanlarından yüzlerce örnek kullanarak, ekip pla, yüksek kopya bileşeni Y. Pestis bu da vücudun geri kalanına yayılmadan önce lenf düğümlerine tespit edilmeyen bağışıklık sisteminden geçmesine yardımcı olur.
Kapsamlı bir genetik analiz, kopya numarasının veya toplam sayısının pla Bakteride bulunan genler, hastalığın daha sonraki salgınlarında azalmıştı, bu da mortalitesini yüzde 20 oranında azalttı ve enfeksiyonunun uzunluğunu arttırdı, yani konakçılar ölmeden önce daha uzun yaşıyordu. Bu çalışmalar Bubonik Veba farelerinde yapıldı.
Tersine, ne zaman pla Gene orijinal, yüksek kopya sayısındaydı, hastalık çok daha virülan ve ev sahiplerinin her birini öldürdü ve çok daha hızlı yaptı.
Bilim adamları ayrıca, modern ve eski suşların yörüngeleri arasında çarpıcı bir benzerlik belirlediler, bu da bağımsız olarak benzer düşüşleri geliştirdi. pla Birinci ve ikinci pandeminin sonraki aşamalarında ve şimdiye kadar, bugün Vietnam’da bulunan üçüncü pandemiden üç örnekte.
Hem Justinian hem de Kara Ölüm vebalarda, evrimsel değişim ilk salgınlardan yaklaşık 100 yıl sonra meydana geldi. Bilim adamları, gen kopya sayısı düştüğünde ve enfekte olmuş sıçanlar daha uzun yaşadıklarında, enfeksiyonu daha uzağa yayabileceklerini ve patojenin üreme başarısını sağlayabilmelerini önermektedir.
“Azaltılması pla Kemirgen ve insan popülasyonlarının değişen boyutunu ve yoğunluğunu yansıtabilir, “diye açıklıyor Poinar.” Veba, salgınların ve pandemiklerin itici güçleri olan bir sıçan salgını olduğunu hatırlamak önemlidir. İnsanlar kazara kurbanlardı. “
Şehirlerdeki siyah fareler muhtemelen yüksek sayıları ve insanlara yakınlığı nedeniyle “amplifikasyon ev sahipleri” olarak hareket etti. Çünkü siyah fareler son derece hassastır Y. PestisPatojen için yeni konaklar tedarik edecek kadar yüksek kalması için sıçan popülasyonları gerekiyordu. Y. Pestis Pandemik döngüsünün devam etmesine izin vermek ve izin vermek.
Ancak, pla-azaltılmış suşlar sonunda soyu tükenmişti, muhtemelen çevrelerindeki konakçı-patojen ilişkisinde bir başka değişimi yansıtıp yansıtıyordu.
Araştırmacılar, Institut Pasteur’daki bir koleksiyonda korunan üçüncü pandeminin büyük bir örnek setinde tükenme belirtileri aradıklarında, üç çağdaş suş buldular. pla tükenme.
Javier Pizarro-Cerdá, “Dünya çapında yerel veba dünyası yerel salgınları izleyen uluslararası işbirlikçilerimiz sayesinde, bir samanda üç nadir iğneyi bulmaya benzer, bu proje için kullanılan benzersiz bakteri örneklerini bulabildik” diyor. Yersinia Araştırma Birimi ve WHO Enstitüsü Pasteur’da Veba İşbirliği Merkezi.
Enstitü, dünyanın en zengin modern koleksiyonlarından birine ev sahipliği yapıyor Y. Pestis İzolatlar, Pizarro-Cerdá tarafından denetlenen çalışmanın ortak yazarı ve doktora sonrası araştırmacı Guillem Mas Fiol’u ekliyor.
“Araştırmamızın en ilginç yönlerinden biri, soyu tükenmiş veba suşlarında ilk kez gözlemlenen bir özelliği keşfetme olasılığıydı, bu da ilk kez, çağdaş bakteri suşlarında deneysel olarak test edilebilir” diyor.
“Araştırmamız, evrimsel veba tarihinde ilginç bir patern üzerinde ışık tutsa da, bugün Afrika, Güney Amerika ve Hindistan’da dolaşmaya devam eden suşların çoğunluğu, daha önce büyük mortaliteden sorumlu olanlar,” daha önce büyük mortaliteden sorumlu olanlardır. “Diyor.
News
