Kasım 2020’de “Küçültmek nasıl bir şey“6 ay boyunca daha küçük evimizde yaşadıktan sonra. Bir dizi deneyimle karşılaştık-daha küçük bir eve taşınma (daha az şey sahibi olmak! Para tasarrufu!) Ve bazı zorlukları gibi, özellikle de küçülme (ayrıştırma! Depolama!). küçülme deneyim.
Tüm kararımızı küçültmek için özetlemeyeceğim (yapabilirsiniz BURADA açıklamaya bakın) ama önemli noktalar:
Virginia, Banliyö Richmond’da 3.150 metrekarelik bir evde yaşıyorduk
Şimdi Meksika Körfezi’ne birkaç blok uzaklıkta 1.400 metrekarelik bir evde yaşıyoruz
6 odamız var (sadece 1 banyo dahil)
Mevcut evimizin partisi, son evimizin partisinin 1/10’unda
Garaj, tavan veya bodrumumuz yok (ancak havuz/sıcak küvet/ateşimiz var)
“Yürünebilir” ve şimdi mağazalara/restoranlara/plaja yürüyebilecek bir ev istedik
Ailemiz Sloganını küçültüyor “Daha azıyla yaşa ve daha fazla dışarıda olun” (Alternatif slogan: “Havuzda temizlik ve daha fazla zaman daha az zaman harcayın”)
4.5 yıl sonra, yine de küçülmenin bizim için büyük bir karar olduğunu söyleyebiliriz. Ev sahipliğine (bakım, yenileme, mobilya, temizlik) her zamankinden daha az zaman, para ve enerji ayırıyoruz-bu da bizi aile, hobiler, doğa ve daha iyi bir iş-yaşam dengesine odaklanmak için serbest bıraktı. Finansal olarak da faydalı oldu ($$$ tasarruf hakkında bütün bir grafik yaptık, çünkü evimiz daha sıcak bir yerde olmasına rağmen, ısı ve soğutmak çok daha kolay). Bu arızayı görebilirsiniz. Orijinal küçülme özeti.
Ayrıca şu anki evimizi daha uzun süre geçirdik.ilk evbizim ikinci evbizim sahil eviveya Dubleksimiz Bu noktada (zaman vahşi!). Bu yüzden küçültülmüş yaşam tarzımız neredeyse bir “bip” değil ve iyi olmasaydı kesinlikle bir şeyleri değiştirirdik.
Peki yaklaşık 5 yıllık küçültülmüş yaşamdan sonra ne yeni tavsiyemiz var? Akla gelen iki şey biraz çelişkili düşüncelerdir, bu yüzden açıkladığım gibi benimle devam edin.
Seni küçültülmüş unutmak kolay
Size küçültülmüş hatırlatılması kolay
Ve evet, bunlar daha çok küçülmenin zihinsel tarafı ile ilgilidir, ancak küçültülmüş başkalarının da deneyimlediği komik bir fenomendir (daha büyük evlerden plaja daha küçük evlere taşınan komşular ve arkadaşlarla konuşmayı seviyoruz).
Seni küçültülmüş unutmak
Çoğu gün, daha fazla alanla yaşadığımızı (veya ihtiyacımız olduğuna inandığımızı) unutmak kolaydır. Bu evde (hem zihinsel hem de lojistik olarak) 1400 feet kareye tam olarak uyum sağlayacak kadar uzun yaşadık. Bir zamanlar “alışılmadık” veya “farklı” bir yaşam tarzı değişikliği gibi hissettiren şey normal ve dikkate değer hissetmez. Öyle ki, bu yazıyı yazmak biraz zor. Bu konuda ilginç veya benzersiz olana biraz kör olduk!
Öyleyse neden küçülmenin “unutulmasına” dikkat çekiyoruz? Birkaç nedenden dolayı.
1. Geçişler geçicidir
İlk olarak, bu, seçim yoluyla olsun ya da olmasın, benzer bir geçişle karşı karşıya olan herkese güven vermesini umuyoruz. Downizess zaman zaman zorlayıcı hissedebilir, ancak zorluklar sonsuza dek sürmez. Çünkü tıpkı hayattaki herhangi bir geçiş gibi – üniversiteye gitmek, bir işe başlamak, bir bebek sahibi olmak – ayar dönemi genellikle en zor kısımdır. Öyleyse, bir noktada diğer tarafta olacağınız bir örnek olalım. Ayarlayacaksınız.
Bu, ayarlamanın her zaman hızlı veya kolay olduğu anlamına gelmez. Ve farklı insanlar için farklı parçalar zor olabilir. Biz bizim için çok zor değildi (ben cüret, heyecan verici?) Bu yüzden bizim eşyalar bizim eşyalar ayrılma zevk. Ancak daha küçük evimize taşındıktan sonra, 2-3 yıl sürdü:
Birkaç daha zor alanda mobilya düzenlemelerini bulun
Yeterli depolama çözümleri tamamen uygulayın (ekleme gibi dolaplar)
Bu yüzden, belirli şeyleri (veya yaparken gerçek bir bekleme süresini saklamanın en iyi yolunu bulmada ilk bir “yapışma noktası” vardı. Depolama dolapları veya dolaplar ihtiyacımız olan). Ama şimdi bunları ortaya koyduğumuza göre, her şeyin yaşayacak bir yeri var ve buralarda çok daha fazla otomatik pilot. Aslında, depolama ile ne mücadele ettiğimizi veya anlamak için en uzun süren şeyleri hatırlamak için basıldıysa, gerçekten hatırlamak için 10 dakikalık bir beyin fırtınası seansı alabilir.
2. Bizim için doğru hareketti
İkincisi (ve daha kişisel olarak), kararımızın “unutulması” bize doğru şeyi yaptığımızı söylüyor. Downizess herkes için değildir, bu yüzden ailemiz için çok normalleşmiş olması son derece güven vericidir. Biz hala insanlar var (bizim havuz ve plaja yakınlık gerçek bir beraberlik). Bir aile olarak dışarıda çok daha fazla zaman geçiriyoruz. Evi her Pazar yaklaşık 30 dakika içinde birlikte temizliyoruz (4’ümüzde en sevdiğim işlerimiz var). Toplam altı oda (ve sadece bir banyo) gerçekten çok sayıda upsides var.
Bu, bazen daha küçük bir evin sınırlamalarını hissetmediğimiz anlamına gelmez (işte burada sınırlamaların her zaman kötü olmadığını iddia edeceğim – sanki tam anlamıyla * herhangi bir şeyi * depolamak için yeterli alana sahip bir ev istiyoruz?).
Bir depolama sınırlaması örneği seçmek için, birkaç yıl önce Sherry, bu 6 iskeletin birkaçının her Cadılar Bayramı’ndan ikinci kat güvertemizden asmasını istedi. Onları tarama alanında saklamayı önerdi (işe yarayabilirdi – evin altındaki iskeletler, bir teftiş veya başka bir şey sırasında birisi gelirse biraz ürpertici olabilir). Biraz düşündükten sonra, Sherry belde katlanan dört küçük iskelet elde etti ve içeride bir sepette kolayca saklanabilir. Çocuklar her Ekim ayında onları yeniden konumlandırmaktan bir vuruş yaparlar (yağmur zinciri Miley-Cyrus-in-Wreckingball sahneleri yaratıldı), bu yüzden sevinç sıkıntısı yok ve gerçekten bir “fedakarlık” gibi hissetmedi. Ayarlayın. Pivot. Her şey yolunda.
Aslında, kararlı bir “hayır, evimize sığmayacak” ile gelen bir barış var, bu da çok fazla iç tartışma olmadan (ve cebimizde kalan para ile) birçok şeyden uzaklaşmamıza yardımcı oluyor. Ayrıca, birçok insan 6 metrelik iskeletler olmadan yaşıyor… bu bir şey. Burada ne kadar uzun yaşarsak, uzay sınırlamalarımızın küçülme pozitiflerinden uzaklaşmasına o kadar sık o kadar sık veriyoruz. Bu sadece kazandığımız diğer şeyler karşılığında yaşamaktan mutluluk duyduğumuz hayatın bir gerçeği.
Size küçültülmüş
Daha önce de söylediğim gibi, bu sonraki bölüm sadece söylediğim her şeye doğrudan çelişki gibi geliyor. Küçüldüğümüzü unutmak nasıl kolay olabilir… ama aynı zamanda bu gerçeği düzenli olarak hatırlatılabilir? Bu ilginç ikilik sadece küçülmenin bir parçası gibi görünüyor, bu yüzden küçültücü bir macerayı düşünen herkes için kelimelere dökmeye çalışacağımı düşündüm.
Son 4,5 yılda daha küçük bir evde yaşamanın günlük yaşamı bizim için çok normalleştiğinden, kararımızın herkesin normu olmadığını hatırlattığımız komik küçük anlar var. Bu komik hatırlatıcılardan biri, başka bir kişi bize küçülme hakkında sorduğunda ve misafir odaları ve çift garajları olmadan asla yaşayamayacaklarını söylediğinde olabilir (genellikle küçülme kesinlikle herkes için ne olmadığı hakkında sohbet ederiz – ve her insanın onsuz yaşayamayacakları farklı şeyleri vardır).
Bazen sadece bir arkadaşı ziyaret ederken ve 12 dolap veya dev bir çamaşır odası olduğunu fark ederken daha büyük bir evde olmanın anıdır. Kötü bir his değil – sadece fark edilir bir an “Ah evet, bazı insanlar tüm bu odaya sahip! Acaba evimizin garip olduğunu düşünüp düşünmediklerini merak ediyorum.”
Bunu bir adım daha ileri götürmek için, ister evinizi caddenin karşısındaki bir evle veya internette veya bir dergide yer alan bir evle karşılaştırıyor olun, karşılaştırma ev sahipliğinin ev sahipliğinin yakın bir gerçeğidir. Bu hiç küçülmeye özel değildir. Eminim daha büyük evlerde birçoğunuz bir noktada birinin daha geniş evini kıskandınız. Ve daha küçük ve daha basit bir ev için bir özlem hissetmiş olabilirsiniz, ancak aslında birinde yaşamak istemiyor olabilirsiniz. Sadece biraz anlık bir duygu olabilir.
Buradaki ana amacım, çok sayıda küçük arzunun veya özlemin bir kerede aynı anda var olabileceği ve bu anlık pangların, zaten sahip olduğunuz şeyden nefret ettiğiniz veya bir şeyleri değiştirmeniz gerektiği anlamına gelmiyor. Çimlerin her zaman daha yeşil olduğu hakkındaki alıntı takın. Dolayısıyla, küçülmeyi düşünüyorsanız, bu karşılaştırmaların sizi daha uzun bir süre boyunca nasıl hissettirdiğini (kısa süreli arzuları bir kenara) stoklamak akıllıca olacaktır.
Eğer diyebilecek biri isenizBu onlar için çok havalı, ama bu dört ekstra odayı temizlemek isteyeceğimi sanmıyorum” – Gerçekten hazır olabilirsiniz (ve heyecanlı!) Az boya olabilirsiniz. Ama eğer bu büyük evleri görmek bir tür yanma arzusunu uyandırırsa (“ woah, bir tiyatro odası var! ”), Belki de daha derine dalmak için biraz zaman ayırın ve küçülme gerçekten sizin için doğru hissediyorsa.
Dev açık evlere veya showhomlara girdiğimizde, tüm ilhamı emmek ve her ayrıntıyı takdir etmek ve daha sonra mutlu küçük evimize geri dönmekten çok mutluyuz. Bu “daha büyük ve daha iyi evleri” gezmek bizim için eğlencelidir ve aynı zamanda her seferinde seçimimizi tekrar teyit eden bir egzersizdir.
Yine, bizim için, daha azıyla yaşamak = daha az paraya ihtiyaç duyuyorum = çalışma/temizlik/bakım/organize etme daha az = aile/arkadaşlar/hobiler/doğa için daha fazla zaman. Seçimimizin arkasında büyük bir “neden” var. Yani birinin daha büyük/daha güzel evini görmek, hedeflerimiz etrafında sahip olduğumuz netliğin tadını çıkarmak için genellikle iyi bir an haline gelir. Güzel mi? Evet. Bunu korumak ve karşılamak için daha uzun saatler çalışmak için daha fazla zaman harcamaya değer mi? Bizim için değil.
Çevremizdeki çok çeşitli evler göz önüne alındığında bu netlik için özellikle minnettarım. Burada yaşamakla ilgili benzersiz bir şey, çok çeşitli ev boyutlarıdır (ve söyleyelim, fantezi faktör mü?). Önceki tüm mahallelerimizdeki evler nispeten aynıydı. Bazılarının daha yeni bir mutfak veya banyo, bitmiş bir çatı katı veya arkada bir eklemesi olabilir, ancak farklılıklar genellikle yandaki evden uzakta bir yenilemeden daha fazlası değildi.
Ancak mevcut alanımızda, menzil gerçekten vahşi. Sekiz figürde sadece kısa bir yürüyüş mesafesinde bulunan cömert ve büyük sahil evleri bulabilirsiniz. Her gün bizimki gibi küçük kulübelerden yükselen çok aileli tatil evlerine kadar her şeyi görüyoruz. Neyse ki bu geniş menzil bizi küçülme kararımız hakkında ikinci bir tahmin etmiyor. Ama evimizin gerçekten çok küçük olduğunu hissettik ve etrafımızda olanlar tüm o oda ve sonra bazıları vardı orada sardalye gibi sıkıldık gibi hissettiğimizde daha zor olacağını düşünüyorum.
Bütün bunlar söylemek gerekirse, ev boyutu kıskançlığına eğilimli iseniz bizim gibi bir mahalle seçmezdim veya endişelenirseniz, küçülme kararınızı ikinci olarak tahmin edersiniz. Sherry ve ben aslında evimizin mahallemizdeki “öne çıkmasından” zevk alıyoruz, sokaklarımızın uykulu ve yavaş olduğu zamanlarda inşa edilen yaklaşık iki düzine “orijinal kır evinden” biri olarak (harika bir konuşma başlatıcısı!). Ama bence seçimlerimde daha az emin olan daha genç bir ben, Joneses’a biraz daha fazla uyum sağlamayı ve ayak uydurmayı tercih etmiş olabilir. Bence bu süreci daha zor hale getirecekti. Yani… kendini tanıyın.
Hala küçülmeyi seçer miyiz?
Zaten göze çarpan açık değilse, evet!
Bu seçimi yaptığından bu yana neredeyse yarım on yıl içinde, kararımızda sadece daha kararlı hale geldik. Küçülmenin lojistik ve finansal yönlerine çok odaklandık Daha önceki küçültme özetimizBu zihinsel yönleri açıklayacak kadar sindirdiğimizi sanmıyorum. Ayrıca sadece 6 ay içinde ve yeni evimizi, yeni konumumuzu ve yeni yaşam tarzımızı çok sevdik – ancak bugün olabildiğince geniş bir mercekten görmek kolay olmazdı.
Ve şimdi, küçüldükten 4,5 yıl sonra, meydana gelebilecek her türlü balayı dönemi bitti ve hala çok mutlu bir şekilde evliyiz. Bize ne kadar normalleştiğine ve çevremizdeki herhangi bir “cazibeyi” fırçalamanın ne kadar kolay olduğuna şaşırdık. Sherry, dövmeler almak gibi, ayrıştırmanın ve basitleştirmenin bağımlılık yapmayı söylüyor. Sanırım büyük iskeletler için ara sıra jonesing söz konusu olduğunda. Ama bu bile iyi olabilir …
Küçülme hakkında daha fazla gönderi
Daha küçük bir eve küçülme deneyimimiz hakkında daha fazla bilgi edinmek ister misiniz?
News
